Jednostka powierzchniowa podziału kraju dla celów ewidencji gruntów i budynków. Działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu ewidencyjnego, wydzielony z otoczenia za pomocą granic działek ewidencyjnych. Obszar działki powinien być jednorodny pod względem prawnym. Ponieważ jednak zgodnie z obowiązującymi dawniej przepisami działka stanowiła obszar gruntu ograniczony gruntami stanowiącymi przedmiot odrębnego władania (a nie własności), niektóre działki nie są jednorodne pod względem prawnym. Oznacza to, że w skład takiej działki ewidencyjnej wchodzą odrębne nieruchomości, objęte różnymi księgami wieczystymi i będące własnością różnych osób.
System informacyjny zapewniający gromadzenie, aktualizację oraz udostępnianie, w sposób jednolity dla kraju, informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych podmiotach władających lub gospodarujących tymi gruntami, budynkami lub lokalami.
Dawna jednostka podziału kraju do celów podatkowych.
Jednostka powierzchniowa podziału kraju dla celów ewidencji gruntów i budynków stanowiąca obszar gminy. W przypadku gmin miejsko-wiejskich tworzy się dwie jednostki ewidencyjne - jedną dla obszaru miasta i drugą dla części wiejskiej gminy. W miastach, w których wyodrębniono dzielnice lub delegatury, jednostką ewidencyjną może być obszar dzielnicy lub delegatury. Jednostka ewidencyjna dzieli się na obręby ewidencyjne.
Dokument zawierający szczegółowe informacje o nieruchomości. Po zakończeniu okresu wyłożenia karta inwentaryzacyjna wraz z pozostałą dokumentacją geodezyjno-prawną przekazywana jest do Wojewody Małopolskiego w celu wydania decyzji komunalizacyjnej (stwierdzającej nabycie nieruchomości przez Gminę Miejską Kraków).
Kataster austriacki powstał 23 grudnia 1817 r. w oparciu o patent (dekret) cesarza Franciszka I o podatku gruntowym. Podstawowym elementem katastru gruntowego była parcela katastralna, czyli część gruntu należąca do tego samego posiadacza, stanowiąca ten sam użytek lub grunt wolny od podatku. Kataster rejestrował zmiany kształtu, powierzchni i kategorii gruntu oraz służył celom fiskalnym i innym celom gospodarki. Stanowił także podstawę zakładania w sądach ksiąg gruntowych dla każdej gminy katastralnej, które składały się z wykazów hipotecznych oznaczonych dla poszczególnych nieruchomości. Parcela katastralna jest więc pojęciowo odpowiednikiem obecnej działki ewidencyjnej, gmina katastralna – odpowiednikiem obecnego obrębu ewidencyjnego, a wykaz hipoteczny – odpowiednikiem księgi wieczystej. Skrót lwh oznacza liczbę (numer) wykazu hipotecznego.
Celem Komisji Inwentaryzacyjnej Gminy Miejskiej Kraków jest realizacja ustawowego obowiązku sporządzania spisów inwentaryzacyjnych mienia podlegającego komunalizacji.
Komunalizacja oznacza nabywanie mienia przez gminę. W niniejszym dziale pojęcie to odnosi się do nabywania przez Gminę Miejską Kraków mienia stanowiącego własność Skarbu Państwa w drodze decyzji Wojewody Małopolskiego. Skomunalizowanie nieruchomości oznacza, że nieruchomość przestała być własnością Skarbu Państwa i stała się własnością Gminy Miejskiej Kraków.
Rodzaj rejestru urzędowego prowadzonego w celu ustalenia stanu prawnego nieruchomości. Prowadzenie ksiąg wieczystych należy do właściwości sądów rejonowych. Księga wieczysta zawiera cztery działy, z których pierwszy obejmuje oznaczenie nieruchomości oraz wpisy praw związanych z jej własnością, drugi obejmuje wpisy dotyczące własności i użytkowania wieczystego, trzeci przeznaczony jest na wpisy dotyczące ograniczonych praw rzeczowych (z wyjątkiem hipotek), ograniczeń w rozporządzaniu nieruchomością lub użytkowaniem wieczystym oraz na wpisy innych praw i roszczeń, z wyjątkiem roszczeń dotyczących hipotek, czwarty zaś przeznaczony jest na wpisy dotyczące hipotek.
Kolejny numer karty inwentaryzacyjnej nieruchomości.
Kolejny numer spisu inwentaryzacyjnego.
Jednostka powierzchniowa podziału kraju dla celów ewidencji gruntów i budynków. Na obszarach miast obręb może obejmować całe miasto lub jego wydzieloną część.
Okres 30 dni, w którym spis inwentaryzacyjny jest wykładany do publicznego wglądu. W tym okresie osoba, której interes prawny dotyczy ustaleń zawartych w spisie inwentaryzacyjnym, może zgłosić zastrzeżenia do Komisji Inwentaryzacyjnej. Komisja rozpatruje zgłoszone zastrzeżenia i w razie ich uwzględnienia odpowiednio zmienia ustalenia zawarte w spisie.
Zgodnie z katastrem austriackim część gruntu należąca do tego samego posiadacza, stanowiąca ten sam użytek lub grunt wolny od podatku.
Spis nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, które według ustaleń dokonanych przez Komisję Inwentaryzacyjną podlegają przejęciu przez Gminę Miejską Kraków w oparciu o art.5 ust. 1, 2 lub art.7 ustawy z dnia 10.05.1990r. „Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych" (Dz. U. Nr 32 poz. 191 z późn. zm.) oraz art.87 ust.2 ustawy z dnia 13.10.1998r. „Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną" (Dz. U. Nr 133 poz. 872 z późn. zm.). Od 01.01.2006r. nie obejmuje się spisami nieruchomości przejmowanych w oparciu o art.5 ust. 1 i 2 ww. ustawy z dnia 10.05.1990r.