Rodzaj dokumentu interpretacja indywidualna
Sygnatura PD-03-4.3120.8.3.2020.GK
Data 2020.02.03
Autor Prezydent Miasta Krakowa
Istota interpretacji Podatek od nieruchomości – zwolnienie gruntów kolejowych
Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.).
Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Grzegorz Kasprzak
INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA
Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 27.08.2020 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości
uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego
w zakresie pytania pierwszego jest prawidłowe,
w zakresie pytania drugiego nie jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
I
W dniu 27.08.2020 r. do Prezydenta Miasta Krakowa wpłynął wniosek (…) S.A. w Warszawie o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości.
Wnioskodawca przedstawił opis zaistniałego stanu faktycznego, zgodnie z którym Jego podstawowym przedmiotem działalności jest produkcja ciepła sieciowego i energii elektrycznej. W celu zapewnienia transportu odpowiednich materiałów, urządzeń oraz innych elementów potrzebnych dla funkcjonowania oddziału, posiada on bocznicę kolejową o nazwie Bocznica (…) w Krakowie (dalej: (…) w Krakowie). Bocznica ta jest bocznicą szlakową, odgałęziającą się od linii kolejowej (…) w km (…), rozjazdem zwyczajnym nr (…), jest początkiem toru bocznicowego nr (…).
Bocznicę tworzą linie kolejowe normalnotorowe, tj. o szerokości torów 1435 mm i nie są wykorzystywane do przewozu osób.
Spółka zawarła z licencjonowanym przewoźnikiem kolejowym umowę bocznicową określającą warunki eksploatacji bocznicy kolejowej (…) w Krakowie, tym samym ruch pociągów po bocznicy kolejowej jest dokonywany przez licencjonowanego przewoźnika kolejowego. Zgodnie z zapisami umowy ruch pociągów do punktu zdawczo-odbiorczego położonego na bocznicy kolejowej Spółki jest dokonywany wyłącznie przez licencjonowanego przewoźnika kolejowego, natomiast dalsze czynności manewrowe są wykonywane przez Konsorcjum, w skład którego wchodzą licencjonowani przewoźnicy kolejowi.
Dodatkowo licencjonowani przewoźnicy kolejowi w sposób kompleksowy obsługują pracę bocznicy kolejowej Spółki, aktywnie współpracując z delegowanymi pracownikami Wnioskodawcy. Licencjonowany przewoźnik kolejowy obsługuje bocznicę kolejową (…) w Krakowie, poprzez obsługę torów zdawczo - odbiorczych i punktów ładunkowych. W konsekwencji wszelkie ruchy pociągów do punktów zdawczo-odbiorczych oraz manewry na bocznicy kolejowej Spółki wykonują licencjonowani przewoźnicy kolejowi.
Ponadto w celu ustalenia zasad i organizacji bezpiecznego prowadzenia ruchu kolejowego na bocznicy opracowano Regulamin pracy bocznicy kolejowej (…) w Krakowie. Wskazany regulamin został uzgodniony z zarządcą infrastruktury kolejowej (…) S.A., za pośrednictwem którego bocznica kolejowa Spółki została połączona z siecią kolejową (…) S.A. Spółka posiada również świadectwo bezpieczeństwa wydane przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, potwierdzające zdolność bezpiecznego prowadzenia ruchu kolejowego i bezpiecznej eksploatacji pojazdów kolejowych w obrębie bocznicy kolejowej.
Bocznica kolejowa położona jest na kilku działkach ewidencyjnych, w różny sposób oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków głównie jako Ba - tereny przemysłowa oraz Tk - tereny kolejowe. Grunty zajęte bezpośrednio przez elementy infrastruktury kolejowej zajmują od kilku do kilkunastu procent całej powierzchni działki ewidencyjnej, bądź powierzchnia działki ewidencyjnej w przeważającej części zajęta jest przez elementy infrastruktury kolejowej. Działki niezajęte w całości przez elementy infrastruktury kolejowej mogą być również zajęte przez inne budynki lub budowle niezwiązane z infrastrukturą kolejową.
Spółka zamierza wykorzystywać bocznice kolejową w opisany powyżej sposób także w przyszłości.
II
W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych, poprzez odpowiedzi na pytania:
1) Czy grunty i budowle wchodzące w skład bocznicy kolejowej (…) w Krakowie, stanowiąca infrastrukturę kolejową, które są udostępniane licencjonowanym przewoźnikom kolejowym, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od nieruchomości z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2019, poz. 1170; dalej: UPiOL)?
2) Czy zwolnienie w podatku od nieruchomości z przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 UPiOL obejmuje całe działki ewidencyjne, na których znajdują się elementy infrastruktury kolejowej?
III
Spółka stoi na stanowisku, iż:
1) grunty i budowle wchodzące w skład bocznicy kolejowej (…) w Krakowie podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od nieruchomości na mocy przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 UPiOL w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 roku, gdyż stanowią infrastrukturę kolejową i są udostępniane licencjonowanym przewoźnikom kolejowym;
2) zwolnieniu w podatku od nieruchomości z przepisu art. 7 ust. 1 UPiOL podlegają całe działki ewidencyjne, na których znajdują się elementy infrastruktury kolejowej.
IV
Uzasadniając stanowisko w zakresie pytania pierwszego, Wnioskodawca podał, że zgodnie z nowym brzmieniem przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 UPiOL, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 roku, zwalnia się od podatku od nieruchomości grunty, budynki i budowie wchodzące w skład infrastruktury kolejowej w rozumieniu przepisów o transporcie kolejowym, która:
• jest udostępniana przewoźnikom kolejowym lub
• jest wykorzystywana do przewozu osób, lub
• tworzy linie kolejowe o szerokości torów większej niż 1435mm.
Jak wskazuje Wnioskodawca, zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od zasady równości i powszechności obowiązku podatkowego, a co za tym idzie powinny być interpretowane ściśle. Z uwagi na fakt, iż bocznice kolejowe tworzą linie kolejowe o standardowej szerokości torów 1435 mm, zwolnienie przedmiotowych obiektów z podatku od nieruchomości na podstawie przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 UPiOL będzie możliwe po łącznym spełnieniu następujących przesłanek:
a) grunty, budynki i budowle muszą stanowić elementy wchodzące w skład infrastruktury kolejowej zgodnie z ustawą z dnia 28 marca 2003 roku o transporcie kolejowym,
b) infrastruktura kolejowa jest udostępniana przewoźnikom kolejowym lub służy do przewozu osób.
W celu ustalenia zakresu przedmiotowego zwolnienia, w opinii Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności określić elementy wchodzące w skład infrastruktury kolejowej na podstawie UTK. Zgodnie z przepisem art. 4 pkt 1 UTK przez infrastrukturę kolejową należy rozumieć elementy określone w załączniku nr 1 do ustawy.
Natomiast zgodnie z załącznikiem nr 1 do UTK w skład infrastruktury kolejowej wchodzą następujące elementy, pod warunkiem że tworzą część linii kolejowej, bocznicy kolejowej lub innej drogi kolejowej, lub są przeznaczone do zarządzania nimi, obsługi przewozu osób lub rzeczy, lub ich utrzymania:
1) tory kolejowe, w tym rozjazdy i skrzyżowania torów, wchodzące w ich skład szyny, szyny żłobkowe, kierownice, odbojnice, prowadnice, zwrotnice, krzyżownice i inne elementy rozjazdów, podkłady kolejowe i przytwierdzenia, drobne elementy nawierzchni kolejowej, podsypka w tym tłuczeń i piasek;
2) obrotnice i przesuwnice;
3) podtorze, w szczególności nasypy i przekopy, systemy kanałów i rowów odwadniających, rowy murowane, ściany osłonowe, roślinność posadzona w celu ochrony skarp;
4) obiekty inżynieryjne: mosty, wiadukty, przepusty i inne konstrukcje mostowe, tunele, przejścia nad i pod torami, mury oporowe i umocnienia skarp;
5) nastawnie, urządzenia sterowania ruchem kolejowym, w tym urządzenia zabezpieczające, sygnalizacyjne i łącznościowe na szlaku, w stacjach i stacjach rozrządowych, urządzenia służące do wytwarzania, przetwarzania i dystrybucji prądu elektrycznego do celów sygnalizacji i łączności; budynki, w których takie urządzenia lub instalacje się znajdują; przytorowe urządzenia kontroli bezpiecznej jazdy pociągów i wykrywania stanów awaryjnych w przejeżdżającym taborze; hamulce torowe; urządzenia do ogrzewania rozjazdów;
6) perony wraz z infrastrukturą umożliwiającą dotarcie do nich pasażerom, pieszo lub pojazdem, z drogi publicznej lub dworca kolejowego;
7) rampy towarowe, w tym w terminalach towarowych, wraz z drogami dowozu i odwozu towarów do dróg publicznych;
8) drogi technologiczne i przejścia wzdłuż torów, mury ogradzające, żywopłoty, ogrodzenia, pasy przeciwpożarowe, zasłony odśnieżne;
9) przejazdy kolejowo-drogowe i przejścia w poziomie szyn, w tym urządzenia i systemy służące zapewnieniu bezpieczeństwa ruchu drogowego i pieszego;
10) systemy oświetleniowe do celów ruchu kolejowego i bezpieczeństwa;
11) urządzenia przetwarzania i rozdziału energii elektrycznej na potrzeby zasilania trakcyjnego: podstacje, kable zasilające pomiędzy podstacjami i przewodami jezdnymi, sieć trakcyjna wraz z konstrukcjami wsporczymi, trzecia szyna z konstrukcjami wsporczymi;
12) grunty, oznaczone jako działki ewidencyjne, na których znajdują się elementy wymienione w pkt 1-11.
Wnioskodawca podkreśla, iż nowy zakres zwolnienia z podatku od nieruchomości infrastruktury kolejowej oraz nowe brzmienie definicji ustawowej infrastruktury kolejowej zostały wprowadzone ustawą z dnia 16 listopada 2016 roku o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r. poz. 1923; dalej: Ustawa zmieniająca UTK). Zgodnie z uzasadnieniem do Ustawy zmieniającej UTK w wyniku przedmiotowej zmiany dostosowano brzmienie przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 UPiOL do zmiany pojęć stanowiących w UTK. Ponadto zaproponowana zmiana miała na celu dostosowanie przedmiotowego zwolnienia do zwolnienia dotyczącego transportu kolejowego, poprzez objęcie zwolnieniem również budynków, np. nastawni kolejowych.
Dodatkowo należy również wskazać, że celem regulacji wprowadzonych za pomocą Ustawy zmieniającej UTK było dostosowanie krajowych norm prawnych w zakresie transportu kolejowego do zmiany prawa Unii Europejskiej wprowadzonej postanowieniami dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE z dnia 21 listopada 2012 roku w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego (Dz. Urz. UE L 343 z 14.12.2012, str. 32).
Natomiast bocznica kolejowa definiowana jest w przepisie art. 4 pkt 10 UTK, zgodnie z którym przez bocznicę kolejową należy rozumieć wyznaczoną przez zarządcę infrastruktury drogę kolejową, połączoną bezpośrednio lub pośrednio z linią kolejową, służącą do wykonywania czynności ładunkowych, utrzymaniowych lub postoju pojazdów kolejowych albo przemieszczania i włączania pojazdów kolejowych do ruchu po sieci kolejowej.
Na podstawie powyższego należy stwierdzić, iż bocznica kolejowa (…) w Krakowie, z uwagi na połączenie z linią kolejową oraz sposób wykorzystywania stanowi bocznicę kolejową na gruncie UTK, a w konsekwencji, z uwagi na regulacje wprowadzone Ustawą zmieniającą UTK, stanowi obecnie również infrastrukturę kolejową (w stanie prawnym do dnia 31 grudnia 2016 roku bocznice kolejowe nie stanowiły infrastruktury kolejowej). Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, została spełniona pierwsza przesłanka dla objęcia bocznicy kolejowej zwolnieniem, o którym mowa w przepisie art. 7 ust. 1 pkt 1 UPiOL.
W ramach kolejnej przesłanki „udostępniana przewoźnikom kolejowym, w opinii Wnioskodawcy, nowe brzmienie zwolnienia w zakresie pojęcia „udostępniania” powinno być interpretowane jako odnoszące się do czynności faktycznej. Należy bowiem zderzyć ze sobą obecnie i poprzednio obowiązującą regulację w tym zakresie, mianowicie:
• Jest obowiązany do jej udostępniania (poprzedni stan prawny),
• Jest udostępniana (aktualny stan prawny).
W konsekwencji należy stwierdzić, iż zamiarem ustawodawcy była zmiana zakresu tegoż warunku zwolnienia dla infrastruktury kolejowej. Biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób wykładni zakresu zwolnienia należy dojść do konkluzji, iż obecnie faktyczne udostępnianie infrastruktury poprzez umożliwienie innemu podmiotowi wjazdu/przejazdu przez bocznicę kolejową wypełnia warunki zwolnienia. W przypadku bocznicy kolejowej (…) w Krakowie, wszelkie ruchy pociągów oraz manewry dokonywane są przez licencjonowanego przewoźnika kolejowego. W konsekwencji wszelkie czynności związanie z transportem kolejowym realizowane z wykorzystaniem infrastruktury bocznicowej Spółki są wykonywane przez licencjonowanego przewoźnika kolejowego.
Jednocześnie, udostępnianie musi nastąpić na rzecz przewoźników kolejowych, czyli, zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 9 UTK, na rzecz przedsiębiorców uprawnionych na podstawie licencji do wykonywania przewozów kolejowych lub świadczenia usługi trakcyjnej.
Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w bogatej linii orzeczniczej:
• w wyroku NSA z dnia 31 stycznia 2019 roku, sygn. II FSK 3032/18;
• w wyroku WSA w Kielcach z dnia 16 listopada 2017 roku, sygn. I SA/Ke 531/17;
• w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 1 grudnia 2017 roku, sygn. I SA/GI 970/17;
• w wyroku WSA w Opolu z dnia 8 lutego 2018 roku, sygn. I SA/Op 2/18;
• w wyroku WSA w Szczecinie z dnia 15 lutego 2018 roku, sygn. I Sa/Sz 1035/17;
• w wyroku WSA w Szczecinie z dnia 22 lutego 2018 roku, sygn. I SA/Sz 1058/17;
• w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 13 marca 2018 roku, sygn. I SA/GI 1267/17;
• w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 28 marca 2018 roku, sygn. I SA/GI 1294/17;
• w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 25 kwietnia 2018 roku, sygn. I SA/Wr 124/18;
• w wyroku WSA w Białymstoku z dnia 6 czerwca 2018 roku, sygn. I SA/Bk 222/18;
• w wyroku WSA w Białymstoku z dnia 19 czerwca 2018 roku, sygn. I SA/Bk 245/18;
• w wyroku WSA w Białymstoku z dnia 12 września 2018 roku, sygn. I SA/Bk 402/18;
• w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 26 września 2018 roku, sygn. I SA/Wr 681/18;
• w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 4 października 2018 roku, sygn. I SA/Po 490/18;
• w wyroku WSA w Opolu z dnia 10 października 2018 roku, sygn. I SA/Op 243/18;
• w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 24 października 2018 roku, sygn. I SA/GI 607/18;
• w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 21 listopada 2018 roku, sygn. I SA/GI 971/18;
• w wyroku WSA w Kielcach z dnia 20 grudnia 2018 roku, sygn. I SA/Ke 425/18;
• w wyroku WSA w Kielcach z dnia 20 grudnia 2018 roku, sygn. I SA/Ke 429/18;
• w wyroku WSA w Łodzi z dnia 22 maja 2019 roku, sygn. I SA/Łd 36/19;
• w wyroku WSA w Lublinie z dnia 8 października 2019 r., sygn. I SA/Lu 220/19;
• w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. I SA/Wr 714/19;
• w wyroku WSA w Opolu z dnia 19 lutego 2020 r., sygn. I SA/Op 533/19.
Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż bocznica kolejowa (…) w Krakowie jest udostępniana podmiotowi zewnętrznemu - licencjonowanemu przewoźnikowi kolejowemu, wykonującemu przejazdy po infrastrukturze bocznicowej Spółki w ramach umowy bocznicowej. Tym samym należy stwierdzić, iż bocznica kolejowa wypełnia również drugą przesłankę dla objęcia zwolnieniem z podatku od nieruchomości z przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 UPiOL- jest udostępniana przewoźnikom kolejowym.
Uzasadniając przedstawione stanowisko w zakresie pytania drugiego, Wnioskodawca wskazuje, że w obecnym stanie prawnym oprócz budowli objęte zwolnieniem z przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 UPiOL mogą zostać również budynki i grunty wchodzące w skład infrastruktury kolejowej. Przy czym w zakresie gruntów, które miały podlegać przedmiotowemu zwolnieniu ustawodawca nie odniósł się do sposobu kwalifikacji gruntów i budynków. Z tego względu, w ocenie Spółki, w zakresie gruntów, wchodzących w skład infrastruktury kolejowej, należy odnieść się do definicji infrastruktury kolejowej z UTK. Zgodnie z pkt 12 załącznika nr 1 do UTK w skład infrastruktury kolejowej wchodzą grunty, oznaczone jako działki ewidencyjne, na których znajdują się elementy wymienione w pkt 1-11.
Należy również zwrócić uwagę, iż z przepisu art. 7 ust. 1 UPiOL wykreślono zapis, iż zwolniona jest tylko ta część gruntów, która jest faktycznie zajęta przez elementy infrastruktury kolejowej.
Na podstawie powyższego należy stwierdzić, iż gruntami wchodzącymi w skład infrastruktury kolejowej są grunty, określone jako działki ewidencyjne, na których znajdują się elementy wskazane w pkt 1-11 załącznika nr 1. W konsekwencji przez infrastrukturę kolejową należy rozumieć całą działkę ewidencyjną, na której znajdują się elementy infrastruktury kolejowej, bez względu na sposób jej zaklasyfikowania w ewidencji.
W opinii Spółki przy wykładni gruntów wchodzących w skład infrastruktury kolejowej należy zastosować językową wykładnię pkt 12 załącznika nr 1 do UTK, a zwolnieniu na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 UPiOL będzie podlegać cała działka ewidencyjna, na której znajdują się budowle i budynki infrastruktury kolejowej, a nie tylko część gruntu faktycznie zajęta pod infrastrukturę kolejową. Przy czym działkę ewidencyjną należy rozumieć zgodnie z definicją zawartą w § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 roku w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. z 2016 r. poz. 1034), zgodnie z którą działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych.
Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, zasadne jest stanowisko, iż całe działki ewidencyjne, na których znajdują się budowle i budynki infrastruktury kolejowej podlegają zwolnieniu z podatku od nieruchomości w przedstawionym stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego.
Jednocześnie, zgodnie z załącznikiem nr 6 do wskazanego powyżej rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 roku w sprawie ewidencji gruntów i budynków do terenów kolejowych zalicza się grunty zajęte pod budowle i inne urządzenia przeznaczone do wykonywania i obsługi ruchy kolejowego: torowiska kolejowe, stacje, rampy, magazyny, bocznice kolejowe itp. Tym samym, zasadne jest stanowisko, iż całe działki ewidencyjne, na których znajdują się budowle i budynki infrastruktury kolejowej podlegające zwolnieniu z podatku od nieruchomości w przedstawionym stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego.
Stanowisko Wnioskodawcy, odnośnie zwolnienia całej działki ewidencyjnej, znajduje potwierdzenie w licznych wyrokach sądów administracyjnych:
• w wyroku NSA z dnia 31 stycznia 2019 roku, sygn. II FSK 3032/18;
• w wyroku WSA w Kielcach z dnia 16 listopada 2017 roku, sygn. I SA/Ke 531/17;
• w wyroku WSA w Opolu z dnia 8 lutego 2018 roku, sygn. I SA/Op 2/18;
• w wyroku WSA w Szczecinie z dnia 15 lutego 2018 roku, sygn. I Sa/Sz 1035/17;
• w wyroku WSA w Opolu z dnia 21 lutego 2018 roku, sygn. I SA/Op 497/17;
• w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 28 marca 2018 roku, sygn. I SA/GI 1294/17;
• w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 25 kwietnia 2018 roku, sygn. I SA/Wr 124/18;
• w wyroku WSA w Kielcach z dnia 2 sierpnia 2018 roku, sygn. I SA/Ke 199/18;
• w wyroku WSA w Białymstoku z dnia 12 września 2018 roku, sygn. I SA/Bk 402/18;
• w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 7 listopada 2018 roku, sygn. I SA/GI 469/18;
• w wyroku WSA w Kielcach z dnia 20 grudnia 2018 roku, sygn. I SA/Ke 429/18;
• w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 28 lutego 2019 roku, sygn. I SA/GI 1262/18;
• w wyroku WSA w Łodzi z dnia 22 maja 2019 roku, sygn. I SA/Łd 36/19;
• w wyroku WSA w Lublinie z dnia 8 października 2019 r., sygn. I SA/Lu 220/19
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, zasadność objęcia przedmiotowym zwolnieniem z podatku od nieruchomości bocznicy kolejowej (…) w Krakowie nie powinna budzić jakichkolwiek wątpliwości.
V
Organ podatkowy uznaje, że na gruncie zaistniałego stanu faktycznego prawidłowe jest stwierdzenie, że grunty i budowle wchodzące w skład bocznicy kolejowej (…) w Krakowie podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od nieruchomości na mocy przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 UPiOL w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 roku, gdyż stanowią infrastrukturę kolejową i są udostępniane licencjonowanym przewoźnikom kolejowym.
Na podstawie art. 14c § 1 zd. 2 Ordynacji podatkowej organ odstąpił od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy, uznając że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.
VI
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1170, dalej: upol) zwalnia się od podatku od nieruchomości: grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury kolejowej w rozumieniu przepisów o transporcie kolejowym, która:
a) jest udostępniana przewoźnikom kolejowym lub
b) jest wykorzystywana do przewozu osób, lub
c) tworzy linie kolejowe o szerokości torów większej niż 1435 mm.
Na infrastrukturę kolejową, zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1043 z późn. zm.), składają się elementy wymienione w załączniku nr 1 do tej ustawy. Zgodnie z załącznikiem nr 1 zatytułowanym „Wykaz elementów infrastruktury kolejowej” w skład infrastruktury kolejowej wchodzą następujące elementy, pod warunkiem że tworzą część linii kolejowej, bocznicy kolejowej lub innej drogi kolejowej, lub są przeznaczone do zarządzania nimi, obsługi przewozu osób lub rzeczy, lub ich utrzymania:
1) tory kolejowe, w tym rozjazdy i skrzyżowania torów, wchodzące w ich skład szyny, szyny żłobkowe, kierownice, odbojnice, prowadnice, zwrotnice, krzyżownice i inne elementy rozjazdów, podkłady kolejowe i przytwierdzenia, drobne elementy nawierzchni kolejowej, podsypka w tym tłuczeń i piasek;
2) obrotnice i przesuwnice;
3) podtorze, w szczególności nasypy i przekopy, systemy kanałów i rowów odwadniających, rowy murowane, ściany osłonowe, roślinność posadzona w celu ochrony skarp;
4) obiekty inżynieryjne: mosty, wiadukty, przepusty i inne konstrukcje mostowe, tunele, przejścia nad i pod torami, mury oporowe i umocnienia skarp;
5) nastawnie, urządzenia sterowania ruchem kolejowym, w tym urządzenia zabezpieczające, sygnalizacyjne i łącznościowe na szlaku, w stacjach i stacjach rozrządowych, urządzenia służące do wytwarzania, przetwarzania i dystrybucji prądu elektrycznego do celów sygnalizacji i łączności; budynki, w których takie urządzenia lub instalacje się znajdują; przytorowe urządzenia kontroli bezpiecznej jazdy pociągów i wykrywania stanów awaryjnych w przejeżdżającym taborze; hamulce torowe; urządzenia do ogrzewania rozjazdów;
6) perony wraz z infrastrukturą umożliwiającą dotarcie do nich pasażerom, pieszo lub pojazdem, z drogi publicznej lub dworca kolejowego;
7) rampy towarowe, w tym w terminalach towarowych, wraz z drogami dowozu i odwozu towarów do dróg publicznych;
8) drogi technologiczne i przejścia wzdłuż torów, mury ogradzające, żywopłoty, ogrodzenia, pasy przeciwpożarowe, zasłony odśnieżne;
9) przejazdy kolejowo-drogowe i przejścia w poziomie szyn, w tym urządzenia i systemy służące zapewnieniu bezpieczeństwa ruchu drogowego i pieszego;
10) systemy oświetleniowe do celów ruchu kolejowego i bezpieczeństwa;
11) urządzenia przetwarzania i rozdziału energii elektrycznej na potrzeby zasilania trakcyjnego: podstacje, kable zasilające pomiędzy podstacjami i przewodami jezdnymi, sieć trakcyjna wraz z konstrukcjami wsporczymi, trzecia szyna z konstrukcjami wsporczymi;
12) grunty, oznaczone jako działki ewidencyjne, na których znajdują się elementy wymienione w pkt 1-11.
Z przytoczonej definicji wynika zatem, że aby grunt podlegał zwolnieniu na mocy art. 7 ust. 1 pkt 1 upol musi nie tylko być wymieniony w powyższym wyliczeniu, ale także musi spełniać warunki określone we wprowadzeniu do wyliczenia tj. grunt musi tworzyć część linii kolejowej, bocznicy kolejowej lub innej drogi kolejowej, lub być przeznaczony do zarządzania nimi, obsługi przewozu osób lub rzeczy, lub ich utrzymania.
Po drugie jak wynika z opisu w punkcie 12 załącznika nr 1 ustawy o transporcie kolejowym, aby grunt oznaczony jako działka ewidencyjna, mógł być zakwalifikowany jako infrastruktura kolejowa, muszą znajdować się na nim elementy wymienione w punktach 1-11 załącznika.
Jak wskazuje Wnioskodawca grunty zajęte bezpośrednio przez elementy infrastruktury kolejowej zajmują od kilku do kilkunastu procent całej powierzchni działki ewidencyjnej, bądź powierzchnia działki ewidencyjnej w przeważającej części zajęta jest przez elementy infrastruktury kolejowej. Dodatkowo działki niezajęte w całości przez elementy infrastruktury kolejowej mogą być również zajęte przez inne budynki lub budowle niezwiązane z infrastrukturą kolejową.
Dokonując zatem wykładni literalnej art. 7 ust. 1 pkt 1 upol oraz załącznika nr 1 do ustawy o transporcie kolejowym nie sposób uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym, zwolniony od podatku od nieruchomości będzie w całości grunt oznaczony jako konkretna działka geodezyjna. Skoro bowiem część gruntu oznaczonego jak działka geodezyjna jest niezajęta przez elementy infrastruktury kolejowej wymienione w punktach 1-11 załącznika nr 1, to w tej części nie jest spełniona przesłanka z punku 12 załącznika, ani też warunek wynikający z wprowadzenia do wyliczenia z tegoż załącznika.
Znamienne jest, że przepisy dotyczące podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości, a także dotyczące zwolnień, nie operują żadną zbiorczą kategorią typu „działka geodezyjna”. Zatem i w tym przypadku zwolnieniu może podlegać grunt w metrach kwadratowych, a nie działka geodezyjna obejmująca tenże grunt.
O prawidłowości przedstawionego przez organ podatkowy stanowiska, świadczy także analiza procesu legislacyjnego, którego wynikiem była zmiana definicji infrastruktury kolejowej w ustawie o transporcie kolejowym. Jak wynikało z uzasadnienia projektu ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw (druk nr 840, VIII kadencja Sejmu RP), zmiany miały na celu dostosowanie krajowych norm prawnych w zakresie transportu kolejowego do zmiany prawa Unii Europejskiej. Z tego względu ujednolicono niektóre definicje, a pozostałe zmiany miały charakter porządkujący i doprecyzowujący. W zakresie zmian w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, w uzasadnieniu projektu wskazano, że „w art. 7 w ust. 1 pkt 1 dostosowano do zmiany znaczenia pojęć stosowanych w ustawie o transporcie kolejowym. Ponadto zaproponowano dostosowanie zwolnienia analogicznie do przepisów dotyczących transportu lotniczego, poprzez wskazanie, że zwolnienie stosuje się również w odniesieniu do budynków (nastawni kolejowych).”
Nie było zatem celem ustawodawcy niezasadne rozszerzanie zakresu zwolnienia na grunty niezwiązane z infrastrukturą kolejową.
Przyjęcie tezy wskazanej przez Wnioskodawcę w istocie mogłoby prowadzić do nierównego traktowania podatników, a także groziłoby zaistnieniem stanu faktycznego w którym pomoc publiczna jest udzielana podmiotom do tego nieuprawnionym.
Przyjmując bowiem, że w sytuacji, gdy na części gruntu (objętego tą samą działką geodezyjną) niezajętego i niezwiązanego z infrastrukturą kolejową, przedsiębiorca prowadzi inną działalność gospodarczą (np. działalność handlową), to brak jest argumentów dlaczego miałby korzystać ze zwolnienia od podatku od nieruchomości za ten grunt w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 1 upol.
Odnosząc się do wskazanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych, należy wskazać, że w żadnym z nich nie dokonano interpretacji definicji infrastruktury kolejowej w kontekście wprowadzenia do wyliczenia zawartego w załączniku nr 1 do ustawy o transporcie kolejowym, ani nie dokonano wykładni celowościowej wszystkich przepisów regulujących przedmiotowe zwolnienie. Z tego względu (oraz w uwagi na powyższe rozważania) tezy w nich zawarte nie mogą być uwzględnione w niniejszej interpretacji indywidualnej.
W związku z powyższym organ podatkowy uznaje, że na gruncie zaistniałego stanu faktycznego nie jest prawidłowe stwierdzenie, że zwolnieniu od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 upol podlegają całe działki geodezyjne gruntu, niezależnie od tego czy grunt ten jest zajęty na infrastrukturę kolejową czy też nie (np. nie jest w żaden sposób z nią związany albo jest zajęty na zupełnie inną działalność gospodarczą).
Zgodnie z art. 31g ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1842 z późn. zm.) w przypadku wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej złożonych i nierozpatrzonych do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw oraz złożonych od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19, trzymiesięczny termin, o którym mowa w art. 14d § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, przedłuża się o 3 miesiące.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Prezydent Miasta Krakowa Krajowa, Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków.
Otrzymują:
Adresat
PD-01-4
aa