czcionka:
kontrast:
Rodzaj dokumentu interpretacja indywidualna
Sygnatura PD-03-4.3120.8.7.2021.GK
Data 2021.08.17
Autor Prezydent Miasta Krakowa
Istota interpretacji Podatek od nieruchomości – zwolnienie dla instytutu działającego w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz
Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).
Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Grzegorz Kasprzak
INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA
Działając na podstawie art. art. 14b § 1 w zw. z art. 14j § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 27 lipca 2021 r. (data wpływu), uzupełnionego w dniu 6 sierpnia 2021 r., o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących zwolnienia od podatku od nieruchomości
uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe
UZASADNIENIE
I
W dniu 27 lipca 2021 r. do Prezydenta Miasta Krakowa wpłynął wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących zwolnienia od podatku od nieruchomości
Wnioskodawca przedstawił opis stanu faktycznego, w którym podał, że jest instytutem działającym w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz (dalej: Ustawa). Zgodnie z art. 3 Ustawy instytut Sieci jest państwową osobą prawną powołaną do prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, która to działalność traktowana jest jako działalność podstawowa. Do zadań instytutu Sieci należy:
1) realizacja projektów badawczych w ramach celu Sieci, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1;
2) komercjalizacja;
3) współpraca międzynarodowa w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych oraz komercjalizacji (art. 3 ust. 2 Ustawy).
Zgodnie z art. 28 Ustawy instytuty Sieci mogą pod pewnymi warunkami prowadzić wyodrębnioną działalność gospodarczą. Zgodnie ze Statutem Podatnika, działalność gospodarcza może być przezeń prowadzona w zakresie:
- produkcji określonych wyrobów: materiałów, urządzeń, przedmiotów;
- wprowadzanie wyrobów na rynek poprzez sprzedaż hurtową niewyspecjalizowaną;
- przetwarzania i unieszkodliwiania odpadów;
- odzysku surowców z materiałów segregowanych;
- specjalistycznego projektowania;
- działalnością wydawniczą;
- prowadzenia galerii i salonów wystawienniczych;
- prowadzenia sprzedaży związanej z działalnością galerii i salonów wystawienniczych;
- wynajmu wolnych powierzchni i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi;
- napraw i konserwacji urządzeń, podzespołów i aparatury technicznej.
Oprócz siedziby Instytutu, w (...) usytuowany jest również jeden z Oddziałów Podatnika. Podatnik jest użytkownikiem wieczystym położonych w (...) gruntów zabudowanych budynkami. Na gruntach wzniesione są również budowle.
Podatnik prowadzi przede wszystkim podstawową działalność, do której został powołany Ustawą oraz Statutem (prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, dalej zwane działalnością badawczo-rozwojową). Działalność gospodarcza, w tym najem nadmiarowej powierzchni, ma charakter dodatkowy. Jej prowadzenie nie jest celem istnienia Podatnika, który z założenia finansowany jest z przychodów z działalności podstawowej oraz subwencji i dotacji, w tym na realizację projektów badawczo-rozwojowych, jednakże w pewnym sytuacjach jest możliwością i odpowiedzią na oczekiwania rynku. Działalność gospodarcza jest prowadzona w tych samych pomieszczeniach i w oparciu o tą samą infrastrukturę oraz siły ludzkie, co działalność badawcza, gdyż jak wcześniej wspomniano, działalność Podatnika nie jest podporządkowana prowadzeniu działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza Podatnika to na ogół działalność polegająca na:
− produkcji i sprzedaży na skalę przemysłową materiałów i wyrobów specjalnych, małoseryjnych i unikalnych, co wypełnia rozpoznawalne nisze rynkowe;
− badaniach usługowych dla przemysłu i innych jednostek naukowych;
− przygotowywaniu opinii i ekspertyz;
− kompleksowej obsłudze laboratoryjnej inwestycji budowlanych;
− próbach technologicznych dla przemysłu (z użyciem pieców obrotowych, młynów, kruszarek i innych);
− obróbce mechanicznej i termicznej surowców mineralnych;
− produkcji i naprawach aparatury kontrolno-pomiarowej;
- i jest prowadzona w tych samych pomieszczeniach, w których prowadzona jest działalność podstawowa, tj. w halach produkcyjnych, halach technologicznych, laboratoriach oraz budynkach przemysłowych. Pomocniczo z prowadzeniem działalności gospodarczej wiąże się również korzystanie z innych części budynków Podatnika, np. części magazynowej, socjalnej, administracyjnej, biurowej itp., oraz budowli (np. parkingu dostępnego również dla klientów komercyjnych Podatnika).
Nie jest zatem możliwe wydzielenie powierzchni, na której działalność gospodarcza Podatnika jest prowadzona z wyłączeniem innej działalności, podobnie jak nie jest możliwe wydzielenie aparatury i innych urządzeń czy wskazanie osób zajmujących się wyłącznie działalnością gospodarczą. Niezależnie od przyjętego kryterium ustalania stosunku działalności badawczo-rozwojowej do gospodarczej w takich przypadkach (np. wg liczby osobogodzin w miesiącu, przychodów), działalność gospodarcza Podatnika zawsze ustępuje działalności podstawowej. Możliwe jest jedynie precyzyjne określenie powierzchni oddanej w najem, co też Podatnik na cele opodatkowania podatkiem od nieruchomości czyni. Możliwe jest również wskazanie pomieszczeń czy budowli, które w danym roku nie brały w ogóle udziału w prowadzeniu działalności gospodarczej.
Wezwany do uzupełnienia wniosku, Wnioskodawca podał, że wniosek dotyczy podmiotu o nazwie: (...).
Opisany we wniosku model działania funkcjonuje od wielu lat i Wnioskodawca spodziewa się jego dalszego funkcjonowania w zasadniczo niezmienionej formie, stąd wniosek nie dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, a zdarzenia przyszłego.
Wnioskodawca przedstawił także listę wszystkich nieruchomości oraz budowli, które potencjalnie w przyszłości mogą podlegać zwolnieniu (ponieważ jednak we wniosku mowa o zdarzeniu przyszłym, to sytuacja w tym zakresie może się w przyszłości zmienić i tym samym bezcelowe jest wskazywanie tylko tych przedmiotów opodatkowania, których aktualne użytkowanie umożliwiałoby zastosowanie zwolnienia).
- nieruchomości gruntowe:
L.p. Adres wraz z dzielnicą Nr księgi wieczystej Nr obrębu Nr działki
(...)
- nieruchomości budynkowe:
L.p. Nr inwentarzowy Nazwa budynku Nr obrębu Nr działki Adres wraz z dzielnicą
(...)
- budowle:
L.p. Nr inwentarzowy Nazwa budowli Nr obrębu Nr działki Adres wraz z dzielnicą
(...)
Wnioskodawca wskazał, że prowadzenie działalności gospodarczej jest potencjalnie możliwe w zasadzie we wszystkich pomieszczeniach Wnioskodawcy.
Działalność podstawowa prowadzona w pomieszczeniach należących do Wnioskodawcy może potencjalnie polegać na:
1) realizacja projektów badawczych w ramach celu Sieci, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy;
2) komercjalizacji;
3) współpracy międzynarodowej w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych oraz komercjalizacji (art. 3 ust. 2 Ustawy).
(...) specjalizuje się w pracach badawczo-rozwojowych i wdrożeniowych dotyczących unowocześniania istniejących oraz opracowywania innowacyjnych rozwiązań w zakresie zaawansowanych technologii, w dziedzinie materiałów budowlanych i szkła. Podstawową działalność Podatnika polegającą m.in. na realizacji projektów badawczych szczególnie ważnych dla realizacji polityki gospodarczej i innowacyjnej państwa, prowadzona jest w szczególności przez komórki organizacyjne zlokalizowane przy ul. (...) oraz (...) w Krakowie, tj.: (...). Działalność ta prowadzona jest we współpracy z (...), wykonującym m.in. przetwarzanie surowców, próby technologiczne czy produkcję prototypowych urządzeń.
Najem najprawdopodobniej nadal dotyczyć będzie budynków i budowli położonych przy ul. (...) i (...) w Krakowie. W budynkach i budowlach można wskazać udział najmu w stosunku do całkowitej powierzchni użytkowej, gdyż niejednokrotnie w tym samym budynku działalność Podatnika ma charakter mieszany, np. BUDYNEK LABORATORYJNO-BIUROWY "C" (...). Ilość najmowanych lokali w tym wypadku zmienia się wraz z okresem obowiązywania konkretnych umów z najemcami (taka sytuacja dotyczy także innych wynajmowanych pomieszczeń czy budowli). W pozostałym zakresie pomieszczenia przeznaczone są głównie na działalność naukowo-badawczą (...) w obszarach technologii szkła i ochrony środowiska.
Wnioskodawca oświadczył także, że wniosek dotyczy sytuacji, w których w częściach budynków/na gruntach/z wykorzystaniem budowli w tym samym czasie (jednocześnie) prowadzona będzie zarówno działalność podstawowa, jak i gospodarcza, bez możliwości wydzielenia powierzchni/części przedmiotu opodatkowania zajętego wyłącznie na jeden rodzaj działalności.
II
W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: u.p.o.l.), poprzez odpowiedź na pytanie czy w wypadku wykorzystania całości lub części budynku, budowli lub gruntu na Działalność Mieszaną (badawczo-rozwojową oraz gospodarczą jedocześnie) Podatnikowi przysługuje zwolnienie z art. 7 ust. 2 pkt 5b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z dnia 12 stycznia 1991 r. (dalej: u.p.o.l.)
III
Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym, w wypadku wykorzystania całości lub części budynku, budowli lub gruntu na Działalność Mieszaną (badawczo-rozwojową oraz gospodarczą jedocześnie) Podatnikowi przysługuje zwolnienie z art. 7 ust. 2 pkt 5b u.p.o.l. (zwalnia się Centrum Łukasiewicz i instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, z wyjątkiem przedmiotów opodatkowania zajętych na działalność gospodarczą)..
IV
Uzasadniając stanowisko Wnioskodawca podał, że zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 5b u.p.o.l. od podatku od nieruchomości zwalnia się Centrum Łukasiewicz i instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, z wyjątkiem przedmiotów opodatkowania zajętych na działalność gospodarczą. Podatnik chciałby uzyskać potwierdzenie prawidłowości rozumienia przez niego pojęcia „przedmioty opodatkowania zajęte na działalność gospodarczą”, a w konsekwencji zakresu przysługującego mu zwolnienia w podatku od nieruchomości.
O przepisie tym wypowiedziała się doktryna w następujący sposób: „Komentowany przepis nie ma charakteru zwolnienia stricte podmiotowego, gdyż druga część art. 7 ust. 2 pkt 5b wskazuje, że zwolnienie nie obejmuje przedmiotów opodatkowania zajętych na działalność gospodarczą. Tak więc Centrum Łukasiewicz oraz instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz zobowiązane są opłacać podatek od nieruchomości według stawki najwyższej w przypadku faktycznego wykonywania działalności gospodarczej. Jeżeli zatem w części budynku wykonywana będzie jednocześnie działalność gospodarcza i niegospodarcza, to będzie ona zwolniona z podatku, gdyż nie jest w takim przypadku wykluczona funkcja „niegospodarcza” (podkr. aut.).” (Dowgier Rafał i in., Podatki i opłaty lokalne. Komentarz, Opublikowano: WKP 2020).
Bardziej ogólnie na temat znaczenia terminu „zajęty na działalność gospodarczą” wypowiedział się W. Modzelewski, J. Bielawny, M. Unisk, Ustawa z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Komentarz, wyd. 10, Warszawa 2021: „Jak wskazuje się w doktrynie, można to odpowiednio zilustrować następującym przykładem (G. Dudar, L. Etel, S. Presnarowicz, Komentarz do art. 7 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. 2019 r. poz. 1170, ze zm.), [w:] L. Etel, S. Presnarowicz, G. Dudar, Podatki i opłaty lokalne. Podatek rolny. Podatek leśny. Komentarz, ABC, 2008): "W lokalu mieszkalnym wskazanym jako siedziba firmy jego właściciel prowadzący działalność gospodarczą wykonuje wiele czynności związanych z tą działalnością, spotyka się z kontrahentami, przechowuje dokumenty itp. Czynności te są wykonywane bez wydzielenia pomieszczenia służącego tylko prowadzeniu tej działalności. W takiej sytuacji nie można twierdzić, że mieszkanie jest zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Służy ono wykonywaniu pewnych czynności składających się na działalność, ale ich wykonywanie nie zmienia podstawowych funkcji mieszkania. Gdyby jeden z lokali takiego mieszkania lub całe zostało zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, z wyłączeniem innych funkcji, wówczas należałoby je opodatkować najwyższymi stawkami podatku od nieruchomości". Do zbliżonych wniosków doszedł NSA w jednym z wyroków (wyrok NSA z 11.8.1992 r., SA/Wr 650/92, Legalis), wyjaśniając pojęcie "zajęcia części budynku mieszkalnego na działalność gospodarczą", ale mającym odpowiednie zastosowanie w niniejszej sprawie. Ta część budynku mieszkalnego musi być przeznaczona do prowadzenia w niej działalności gospodarczej z wyłączeniem funkcji mieszkalnych i innych, związanych z zamieszkiwaniem w budynku. Wymagane jest zatem, zdaniem NSA, ustalenie bezpośredniego związku między częścią budynku mieszkalnego i rodzajem wykonywanej przez podatnika działalności.”
Pogląd ten nie jest odosobniony. „W tym miejscu można posłużyć się przykładem tak starym, że nikt już nie pamięta, kto jest jego autorem, ale dobrze oddającym istotę zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej. Dotyczy on lokalu w budynku mieszkalnym, który tak jak grunty rolne czy leśne podlega opodatkowaniu najwyższymi stawkami podatku od nieruchomości jedynie wówczas, gdy jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej (art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b u.p.o.l.). W jednopokojowym mieszkaniu krawcowa prowadzi zakład krawiecki i jednocześnie tam mieszka. Czy ten pokój jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej? Nie jest, ponieważ działalność jest tam faktycznie prowadzona, ale nie wyklucza podstawowej jego funkcji – mieszkalnej. Która z tych funkcji dominuje? W tym przypadku działalność gospodarcza musi być dostosowana do funkcji mieszkalnej i na odwrót. W takich sytuacjach lokale nie mogą być traktowane jako zajęte na działalność gospodarczą, ponieważ nie są one wyłącznie wykorzystywane w tym celu. Sprawa byłaby jasna, gdyby w tym mieszkaniu był tylko zakład krawiecki. Ale gdy mieszkanie służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych i jednocześnie jest wykorzystywane na prowadzenie działalności gospodarczej oraz nie można wydzielić powierzchni wyłącznie zajętych na prowadzenie tej działalności, nie ma podstaw (i sensu!) do opodatkowania takiego mieszkania jako zajętego na prowadzenie działalności gospodarczej. Analogicznie należy więc podchodzić do zasad opodatkowania użytków rolnych i lasów.
Warto też wskazać na jeszcze jeden przykład dotyczący dróg leśnych (sklasyfikowanych jako „Ls”). Wykorzystywanie tych dróg przez przedsiębiorców (w tym na podstawie służebności drogowej) nie skutkuje tym, że są one opodatkowywane podatkiem od nieruchomości według najwyższych stawek. To, że z drogi leśnej korzysta przedsiębiorca, nie jest wystarczającą przesłanką – i słusznie – do traktowania drogi jako zajętej na prowadzenie działalności gospodarczej. Dlaczego? Ponieważ z drogi tej korzystają też LP i inne uprawnione podmioty, niekoniecznie przedsiębiorcy. To wskazuje, że nie jest to droga zajęta przez przedsiębiorcę, a przez to nie może być traktowana jako grunt zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej. Te same argumenty można odnieść do lasu, w którym jednocześnie prowadzona jest działalność gospodarcza i gospodarka leśna. Nie ma potrzeby ustalania, która z tych działalności dominuje, a która jest prowadzona w ograniczonym zakresie. Dla LP będzie to niewątpliwe działalność leśna, a dla przedsiębiorcy – działalność gospodarcza. Należy przyjąć, że nie ma wyłącznego zajęcia lasu na prowadzenie działalności gospodarczej, a zatem taki las nie może być traktowany jako zajęty na prowadzenie takiej działalności. Nie może być w związku z tym opodatkowany podatkiem od nieruchomości według najwyższych stawek. Reasumując, użytek rolny lub las jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej wówczas, gdy spełnione są dwa warunki: 1) są tam wykonywane czynności składające się na działalność gospodarczą, 2) prowadzenie działalności gospodarczej wyłącza możliwość prowadzenia działalności rolniczej lub leśnej. Przyjęcie takiego sposobu rozumienia „zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej” uwalnia organy podatkowe i podatników od ustalania, który rodzaj działalności dominuje na danym terenie, co jest praktycznie nie do ustalenia i wywołuje liczne spory podatkowe.” R. Dowgier, L. Etel, G. Liszewski, B. Pahl [w:] R. Dowgier, L. Etel, G. Liszewski, B. Pahl, Podatki i opłaty lokalne. Komentarz, Warszawa 2020, art. 2.
Z powyższego Podatnik wyciąga wniosek, iż w przypadku wykonywania Działalności Mieszanej używane do tego celu przedmioty opodatkowania będą podlegały zwolnieniu od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 5b u.p.o.l. Przedmiotami opodatkowania wchodzącymi w zakres omawianego zwolnienia zgodnie z art. 2 ust 1 u.p.o.l. są:
1) grunty;
2) budynki lub ich części;
3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Jedynie zatem zajęcie w powyższym rozumieniu przez Podatnika części lub całości: gruntu, budynku lub budowli związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej prowadzi do opodatkowania tejże zajętej części lub całości podatkiem od nieruchomości. Przepis art. art. 7 ust. 2 pkt 5b u.p.o.l. stwarza domniemanie zwolnienia przedmiotów opodatkowania od tego podatku, które musi każdorazowo zostać obalone poprzez wykazanie zajęcia przedmiotu opodatkowania na działalność gospodarczą rozumiane jako wykorzystanie trwałe, w zasadzie wyłączające inne rodzaje działalności (w tym wypadku działalność badawczo-rozwojową) (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 9 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Sz 697/19). Dlatego w opinii Podatnika jego stanowisko należy uznać za prawidłowe.
V
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1170 z późn. zm.; dalej – „upol” lub „ustawą o podatkach i opłatach lokalnych”) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:
1) grunty;
2) budynki lub ich części;
3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Podstawę opodatkowania (art. 4 ust. 1 upol) stanowi:
1) dla gruntów - powierzchnia;
2) dla budynków lub ich części - powierzchnia użytkowa;
3) dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 4-6 - wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
Natomiast podatnikami podatku od nieruchomości (art. 3 ust. 1 upol) są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:
1) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3;
2) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;
3) użytkownikami wieczystymi gruntów;
4) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:
a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Krajowym Ośrodkiem Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,
b) jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 5b) upol od podatku od nieruchomości zwalnia się Centrum Łukasiewicz i instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, z wyjątkiem przedmiotów opodatkowania zajętych na działalność gospodarczą.
Działalność gospodarcza na potrzeby podatku od nieruchomości (art. 1a ust. 1 pkt 4 upol) to działalność, o której mowa w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. 2021 r. poz. 162) tj. zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły (art. 3 Prawa przedsiębiorców).
Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest instytutem działającym w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz (Dz. U. z 2020 r. poz. 2098, dalej: usbł). Zgodnie z art. 3 usbł instytut Sieci jest państwową osobą prawną powołaną do prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, która to działalność traktowana jest jako działalność podstawowa. Do zadań instytutu Sieci należy:
1) realizacja projektów badawczych w ramach celu Sieci, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1;
2) komercjalizacja;
3) współpraca międzynarodowa w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych oraz komercjalizacji (art. 3 ust. 2 usbł).
Instytut Sieci występuje w obrocie we własnym imieniu i na własny rachunek (art. 3 ust. 7 usbł).
Zgodnie z art. 28 usbł instytuty Sieci mogą prowadzić działalność gospodarczą pod warunkiem, że
1) nie jest ona finansowana ze środków pochodzących z budżetu państwa;
2) dochód osiągany z jej prowadzenia jest przeznaczany wyłącznie na działalność podstawową Centrum Łukasiewicz albo instytutu Sieci, o której mowa odpowiednio w art. 2 ust. 2 albo art. 3 ust. 2.
Obowiązek wyodrębnienia pod względem finansowym i rachunkowym dotyczy działalności:
1) o której mowa w art. 2 ust. 2 pkt 1 i 3-5 albo art. 3 ust. 2 usbł;
2) o której mowa w art. 4 usbł, niestanowiącej działalności gospodarczej;
3) gospodarczej.
Jak podano we wniosku, zgodnie ze Statutem, działalność gospodarcza w przypadku Wnioskodawcy może być prowadzona w zakresie:
- produkcji określonych wyrobów: materiałów, urządzeń, przedmiotów;
- wprowadzanie wyrobów na rynek poprzez sprzedaż hurtową niewyspecjalizowaną;
- przetwarzania i unieszkodliwiania odpadów;
- odzysku surowców z materiałów segregowanych;
- specjalistycznego projektowania;
- działalnością wydawniczą;
- prowadzenia galerii i salonów wystawienniczych;
- prowadzenia sprzedaży związanej z działalnością galerii i salonów wystawienniczych;
- wynajmu wolnych powierzchni i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi;
- napraw i konserwacji urządzeń, podzespołów i aparatury technicznej.
Ponadto Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi najem „nadmiarowej” powierzchni. Najmowana innym podmiotom w ramach prowadzonej działalności gospodarczej powierzchnia jest ujmowana w deklaracji na podatek od nieruchomości według stawki jak od przedmiotów opodatkowania związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Natomiast pytanie wnioskodawcy dotyczy powierzchni przedmiotów opodatkowania oraz budowli, które z jednej strony są w posiadaniu Instytutu, nie są przedmiotem najmu, a jednocześnie mają być zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Istotnym elementem zdarzenia przyszłego jest fakt, iż nie można rozdzielić w czasie okresów, w których przedmioty opodatkowania są zajęte/wykorzystywane na działalność podstawową (ogólnie: badawczą), a tych w których prowadzona jest dodatkowa działalność gospodarcza. Obie rodzaje działalności są prowadzone jednocześnie.
Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 5b) upol, instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, co do zasady są zwolnione od podatku od nieruchomości. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy przedmioty opodatkowania są zajęte na działalność gospodarczą.
Chociaż pojęcie „zajęcia na działalność gospodarczą” pojawia się w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych wielokrotnie, w ustawie brak jest jego definicji. Czasownik, od którego ten imiesłów przymiotnikowy pochodzi, czyli "zająć", znaczy "zapełnić sobą jakąś przestrzeń, wypełnić jakiś okres czasu" (Słownik języka polskiego pod red. S. Skorupki, H. Auderskiej i Z. Łempickiej, wyd. PWN, Warszawa 1968, s. 966).
Wobec tego faktyczne zajęcie budynku lub jego części, gruntu lub budowli na prowadzenie działalności gospodarczej będzie stanowiło negatywną przesłankę do zastosowania zwolnienia o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 5b) upol. Posługując się podstawową metodą wykładni przepisów prawa podatkowego, tj. wykładnią gramatyczną nie ma wątpliwości, że treść normy prawnej zawartej w omawianym przepisie należy odczytać w ten sposób, że ze zwolnienia (po spełnieniu przesłanek pozytywnych) wyłączone są nieruchomości zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Nie ma przy tym żadnego znaczenia czy nieruchomość jest wykorzystywana jednocześnie także w inny sposób. Skoro obiektywnie jest zajęta na prowadzenie działalności gospodarczej – stosowanie zwolnienia jest wyłączone.
Negatywna przesłanka z art. 7 ust. 2 pkt 5b) upol dotycząca zajęcia nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej powinna być interpretowana ściśle i zawężająco. Sama norma prawna wynikająca z tego przepisu odnosi się do preferencji podatkowych. Każde odstępstwo od reguły powszechności opodatkowania należy interpretować ściśle. Skoro ustawodawca skonstruował normę prawną, która po spełnieniu przesłanek pozytywnych pozwala na zwolnienie od podatku, to dodatkowe zastrzeżenie dotyczące zajęcia nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej powinno być interpretowane zawężająco.
Prawidłowość powyższego toku rozumowania można potwierdzić zestawiając treść przepisu art. 7 ust. 2 pkt 5b) upol z inną ulgą przewidzianą dla Centrum Łukasiewicz i instytutów Sieci tj. zwolnieniem tych podmiotów z opłaty za użytkowanie wieczyste.
Zgodnie z art. 34 ust. 1 usbł „Centrum Łukasiewicz i instytuty Sieci są zwolnione z opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa lub gminy, z wyjątkiem części tych gruntów wykorzystywanej wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej.” W powyższym uregulowaniu zwraca uwagę użycie przez ustawodawcę wyrażenia „wyłącznie”. Na kanwie tego przepisu nie ma wątpliwości, że grunty zajęte przez instytuty Sieci na działalność gospodarczą jak i na działalność tzw. podstawową instytutów dalej podlegają zwolnieniu od opłaty za użytkowanie wieczyste.
Mając na uwadze, że oba zwolnienia wchodziły w życie w tym samym czasie tj. od 1 kwietnia 2019 r. czyli od wejścia w życie ustawy o Sieci Badawczej Łukasiewicz (art. 7 ust. 2 pkt 5b) upol był dodany przez art. 71 właśnie tej ustawy), trudno uznać, że zakres zwolnienia podatkowego jest taki sam jak zakres zwolnienia od opłaty za użytkowanie wieczyste.
Zakładając racjonalność ustawodawcy przy tworzeniu norm prawnych oraz zasadę nadawania normatywnego znaczenia każdemu wyrażeniu użytemu do tworzenia przepisów zawierających te normy, zestawiając zwolnienia przewidziane w art. 34 ust. 1 usbł i art. 7 ust. 2 pkt 5b) upol, nie ulega wątpliwości, że ich zakres jest inny.
Oba zwolnienia generalnie przyznają preferencję dla Centrum Łukasiewicz i instytutów Sieci. Oba zwierają także wyłączenia od tego zwolnienia:
1) w przypadku opłaty za użytkowanie wieczyste zwolnienie nie przysługuje w przypadku gdy części gruntów są wykorzystywane wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej
2) w przypadku podatku od nieruchomości zwolnienie nie przysługuje gdy przedmioty opodatkowania są zajęte na działalność gospodarczą.
Z powyższego zestawienia jasno wynika, że w przypadku zwolnienia od podatku od nieruchomości, przesłanka wyłączająca zwolnienie jest dużo bardziej rygorystyczna, aniżeli w przypadku opłaty za użytkowanie wieczyste nieruchomości.
Kierując się zasadami wykładni systemowej, należy uznać, że w przypadku gdy grunty instytutu Sieci są zajęte na działalność „podstawową” np., badawczą i jednocześnie na działalność gospodarczą, to są nadal zwolnione od opłaty za użytkowanie wieczyste (wyłączenie dotyczy tylko przypadków gdyby byłyby zajęte wyłącznie na działalność gospodarczą), ale nie podlegają zwolnieniu od podatku od nieruchomości (w ustawie podatkowej brak kwantyfikatora „wyłącznie”, a obiektywnie są zajęte na działalność gospodarczą).
Nakreślony we wniosku o wydanie interpretacji problem nie był do tej pory przedmiotem postepowań przed sądami administracyjnymi. Poszukując wskazówek jego prawidłowego rozwiązania można odnieść się do wniosków zawartych w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 stycznia 2016 r. I SA/Wr 1602/15. Wyrok wprawdzie został wydany w oparciu o przepis art. 7 ust. 2 pkt 1 upol, zgodnie z którym zwolnieniu podlegają „uczelnie, zwolnienie nie dotyczy przedmiotów opodatkowania zajętych na działalność gospodarczą”, jednak z uwagi na istotne podobieństwo w konstrukcji tego przepisu do art. 7 ust. 2 pkt 5b) upol, jego tezy idealnie wpisują się w opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.
Przedmiotem sporu było rozstrzygnięcie o zakresie zwolnienia o którym mowa w art. 7 ust.2 pkt 1 upol w przypadku kolejki linowej wykorzystywanej komercyjnie w ramach działalności gospodarczej oraz na cele statutowe uczelni (która co do zasady jest zwolniona od podatku).
W pierwszej kolejności sąd uznał, że nie ma możliwości i podstaw, aby ograniczać opodatkowanie budowli wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej z uwagi na intensywność tego wykorzystania. Sąd uznał, że „kryterium wyodrębnienia przedmiotu opodatkowania w postaci budowli, a dokładniej - budowli związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej, jest jej posiadanie przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Kryterium tym nie jest więc ani intensywność wykorzystania obiektu budowlanego na cele działalności gospodarczej, ani też występowanie (brak występowania), obok gospodarczego wykorzystania, także innego celu, do którego obiekt jest lub mógłby zostać przeznaczony.” (podkreślenie organu).
Pomimo, że przepisy formułują pojęcie części budowli, fakt ten „nie daje możliwości określenia podstawy opodatkowania z uwzględnieniem proporcji wyznaczonej przez różne aspekty używania rzeczy (np. liczbę osób korzystających, powierzchnię określonego miejsca, proporcję godzin, w jakich rzecz używana jest na cele działalności gospodarczej i na inne cele).”
Sąd wskazał, że z art. 7 ust. 2 pkt 1 upol, z którego wynika zwolnienie od podatku od nieruchomości uczelni z wyjątkiem przedmiotów opodatkowania zajętych na działalność gospodarczą, „można wysnuć wniosek, że uczelnia zachowuje zwolnienie bez względu na to, czy przedmiot opodatkowania faktycznie jest wykorzystywany na jej cele statutowe, bądź jakiekolwiek inne (za wyjątkiem celu działalności gospodarczej),(podkreślenie organu) czy też przedmiot opodatkowania nie jest w ogóle wykorzystywany. Tak więc zakres wykorzystywania przedmiotu opodatkowania na pozagospodarczą działalność czy też brak jakiegokolwiek wykorzystania nie determinuje przedmiotowego zwolnienia. Dopiero faktyczne zajęcie na działalność gospodarczą określonego przedmiotu wyklucza zwolnienie od podatku od nieruchomości.”
Odnosząc się do argumentów użytych przez Wnioskodawcę w stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w szczególności dotyczących stwierdzeń zawartych w komentarzu do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dowgier Rafał i in., Podatki i opłaty lokalne. Komentarz, Opublikowano: WKP 2020), organ podatkowy stwierdza, że zacytowana część komentarza nie zawiera żadnej pogłębionej analizy problemu, jest tylko stwierdzeniem nie popartym żadnymi wyjaśnieniami, stad organ podatkowy nie podziela wskazanego poglądu. Dodatkowo należy zauważyć, że przedstawiony pogląd zupełnie nie przystaje do rezultatów wykładni językowej i systemowej art. 7 ust. 2 pkt 5b) upol przeprowadzonej powyżej.
Natomiast pozostałe fragmenty komentarzy dotyczą zupełnie innych kwestii tj. opodatkowania budynków mieszkalnych (gdzie nie występuje zwolnienie), czy opodatkowania gruntów oznaczonych jako „Ls” podatkiem leśnym na podstawie zupełnie innej ustawy.
Organ podatkowy uznaje, że na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.
VI
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Prezydent Miasta Krakowa Krajowa, Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków.