czcionka:
kontrast:
Rodzaj dokumentu interpretacja indywidualna
Sygnatura PD-03-1.3120.8.8.2022.MM
Data 2023.03.02
Autor Prezydent Miasta Krakowa
Istota interpretacji Podatek od nieruchomości – powstanie obowiązku podatkowego.
Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).
Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Małgorzata Matłok
INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA
Działając na podstawie art. 14b § 1 w zw. z art. 14j § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 21 grudnia 2022 r. o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości
uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego, jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
I
W dniu 21 grudnia 2022 r. do Prezydenta Miasta Krakowa wpłynął wniosek (…) Spółka z o.o. w Krakowie (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości. Wnioskodawca przedstawił opis zaistniałego stanu faktycznego. Jak wskazał we wniosku Spółka jest właścicielem budynku hotelu „(…)” położonego przy zbiegu ulic (…) w Krakowie. Hotel stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2023 poz. 70 z późn. zm.).
Spółka zrealizowała inwestycję polegającą na przebudowie oraz rozbudowie budynku Hotelu. Na skutek przeprowadzonej inwestycji powstały nowe części Hotelu (dalej jako: „Nowo powstała część Hotelu”), których powierzchnia użytkowa wynosi 4 301,29 m2.
Prace wykonane w ramach inwestycji polegały m.in. na obniżeniu i wyrównaniu poziomu piwnicy Hotelu oraz wykonaniu kolejnego stropu (przez co powstała dodatkowa kondygnacja podziemna) oraz przeznaczeniu tej powierzchni na trzy główne strefy (funkcje) związane z działalnością Hotelu:
a) strefę kuchni i zaplecza przyporządkowanego do poszczególnych lokali;
b) strefę rekreacyjną obejmującą basen, siłownie, sauny wraz z dodatkowymi funkcjami towarzyszącymi;
c) strefę infrastruktury technicznej (m.in. stacja transformatorowa, pomieszczenie wentylatorni, pomieszczenie magazynowe hotelu).
Poza obniżeniem poziomu piwnicy Hotelu inwestycja polegała na przeprowadzeniu również innych prac, m.in.:
a) na podniesieniu środkowej oficyny Hotelu do wysokości kalenicy Hotelu od strony
ul. (…) (od strony frontowej). Uzyskana w ten sposób pełna kondygnacja została
w całości przeznaczona na funkcje hotelowe;
b) na budowie/rozbudowie ganku Hotelu na dziedzińcu od strony ul. (…).
W konsekwencji, na skutek przeprowadzonej inwestycji, całkowita powierzchnia całego budynku Hotelu wynosi obecnie 9 953,14 m2. Z kolei powierzchnia użytkowa Hotelu przed przeprowadzoną inwestycją wynosiła 5 651,85 m2. Powyższe oznacza, że na skutek przeprowadzonej Inwestycji znaczącej zmianie uległa zarówno kubatura Hotelu oraz ilość kondygnacji (liczona łącznie z kondygnacjami podziemnymi). Zmiany doprowadziły do rozbudowy budynku, która charakteryzuje się przede wszystkim wytworzeniem kondygnacji podziemnej.
Inwestycja została zakończona w trakcie 2022 r. Kierownik budowy kierujący pracami prowadzonymi na Inwestycji wydał oświadczenie o zakończeniu budowy potwierdzające, że roboty budowlane wykonywane w ramach inwestycji zostały wykonane zgodnie z projektem budowlanym i warunkami pozwolenia na budowę z dnia 17 maja 2018 r. nr (…) znak (…).
Dodatkowo, 7 czerwca 2022 r. Spółka (jako inwestor) złożyła do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie - Powiat Grodzki wniosek o wydanie decyzji pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego będącego przedmiotem Inwestycji. Na skutek złożonego Wniosku o wydanie decyzji, w dniu 22 czerwca 2022 r. zostało wydane zaświadczenie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie - Powiat Grodzki obejmujące Nowo powstałą część Hotelu, które zgodnie z art. 31zy ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2021 r., poz. 2095 ze zm.), odpowiada decyzji w zakresie pozwolenia na użytkowanie (z uwagi na obowiązujący na terytorium Polski w dniu wydania zaświadczenia stan zagrożenia epidemicznego).
Wnioskodawca wskazał, iż w stosunku do nowo powstałej części Hotelu nie nastąpiło rozpoczęcie użytkowania przed złożeniem Wniosku o wydanie decyzji.
Jednak przedstawiony przez Wnioskodawcę zaistniały stan faktyczny nie pozwalał na zajecie stanowiska przez organ podatkowy co do prawdziwości lub nie stanowiska wnioskodawcy. Niezbędne stało się uzupełnienie przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego. Stąd postanowieniem PD-03-1.3120.8.8.2022.MM z dnia 20 stycznia 2023 r. Wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia braków wniosku poprzez sprecyzowanie przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego tj. udzielenie odpowiedzi na pytania:
Pismem z dnia 30 stycznia 2023 r. Wnioskodawca wskazał, iż budynek przed rozbudową posiadał kondygnacje od poziomu -1 do 3 a obecnie Hotel posiada kondygnacje od poziomu -2 do 4. W tabeli przedstawił dane dotyczące powierzchni użytkowej budynku oraz informacje o nowo powstałej powierzchni użytkowej.
| Poziom | Stan przed rozbudową (m2) | Wykonano (m2) | Różnica (m2) |
| -2 | 0 | 390,96 | 390,96 |
| -1 | 1487,43 | 1789,37 | 301,94 |
| 0 | 1119,46 | 2070,49 | 951,03 |
| 1 | 1304,95 | 1961,22 | 656,27 |
| 2 | 1468,08 | 1557,01 | 88,93 |
| 3 | 271,93 | 1552,48 | 1280,55 |
| 4 | 0 | 631,61 | 631,61 |
Ponadto Wnioskodawca wskazał dane dotyczące wysokości kondygnacji w świetle, tj.:
• poziom -2: obecnie 260 cm
• poziom -1: przed rozbudową ponad 220 cm (oprócz powierzchni 115 m2 , która posiadała wysokość poniżej 220 cm), po rozbudowie wysokość wynosi ponad 220 cm,
• poziom 0: przed rozbudową ponad 220 cm (oprócz powierzchni 7,49 m2 poniżej 220 cm), po rozbudowie wysokość wynosi ponad 220 cm,
• poziom 1 oraz 2: wysokość nie zmieniła się (powyżej 220 cm),
• poziom 3: wysokość nie zmieniła się, zarówno przed jak i po rozbudowie wynosiła 240 cm,
• poziom 4: obecnie 240 cm.
W piśmie Wnioskodawca wyjaśnił, iż w ramach Pozwolenia na budowę uzyskano zgodę na poszerzenie zakresu piwnicy w miejscu między budynkiem Frotowym od ulicy (…) a jego oficyną. Wykonano dodatkowy zakres kondygnacji -1 o powierzchni brutto 155 m2 . Powierzchnię uzyskano częściowo z wykorzystaniem istniejących ścian. Dodatkowo w zakresie rozbudowy ganku Wnioskodawca wyjaśnił, iż:
II
W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię art. 6 ust. 2 w związku z art. 4 ust. 1 pkt 2 oraz art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (tj. Dz.U. z 2023 poz. 70 z późn. zm.; dalej też u.p.o.l.) poprzez odpowiedź na pytanie:
Czy obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości w zakresie Nowo powstałej części Hotelu powstanie od 1 stycznia 2023 r.?
III
Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż obowiązek podatkowy od Nowo powstałej części Hotelu powstanie z dniem 1 stycznia 2023 r..
Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, iż zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budynki lub ich części. Z kolei budynkiem jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego (Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, Dz.U.2021.2351), który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l.). Podstawę opodatkowania dla budynków lub ich części stanowi, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., powierzchnia użytkowa.
W rezultacie powyższego, każda zmiana powierzchni użytkowej budynku skutkuje zmianą podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości.
Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstaje co do zasady od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku (art. 6 ust. 1 u.p.o.l.).
Wyjątki od tej zasady zostały wskazane w art. 6 ust. 2 oraz 3 u.p.o.l. Zgodnie z art. 6 ust. 2 u.p.o.l. jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem.
Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 3 u.p.o.l. jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistniało zdarzenie mające wpływ na wysokość opodatkowania w tym roku, a w szczególności zmiana sposobu wykorzystywania przedmiotu opodatkowania lub jego części, podatek ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło to zdarzenie.
Dalej Wnioskodawca zaznacza, że powyżej wskazany przepis art. 6 ust. 3 u.p.o.l. ma zastosowanie w ściśle określonym przypadku, tj. musi zaistnieć zdarzenie, które wpływa na wysokość opodatkowania w danym roku. Taka sytuacja zachodzi m.in. gdy mamy do czynienia ze zmianą sposobu użytkowania danego budynku (np. poprzez zajęcie budynku mieszkalnego na prowadzenie działalności gospodarczej). W takim przypadku wysokość opodatkowania (tj. obowiązek zastosowania wyższej stawki podatku) zmienia się z dniem pierwszego miesiąca po miesiącu, w którym nastąpiło zajęcie lokalu na działalność gospodarczą.
Z uwagi na fakt, że przepis art. 6 ust. 3 u.p.o.l. odnosi się tylko i wyłącznie do zdarzenia mającego wpływ na wysokość opodatkowania, a nie zdarzenia mającego wpływ na powstanie obowiązku podatkowego, to zdaniem Wnioskodawcy zasadne jest stwierdzenie, że art. 6 ust. 3 u.p.o.l. odnosi się do zmiany sposobu wykorzystania przedmiotu opodatkowania już istniejącego, a nie nowo utworzonego (zaistniałego), ponieważ powstanie przedmiotu opodatkowania wiąże się ściśle z powstaniem obowiązku podatkowego, a nie wyłącznie ze zmianą wysokości opodatkowania.
W opinii Wnioskodawcy, w przypadku gdy rezultatem inwestycji przeprowadzonej w trakcie roku podatkowego jest powstanie nowej części budynku Hotelu (tj. nowej części już istniejącego budynku), w związku z czym zwiększa się powierzchnia użytkowa budynku Hotelu, obowiązek podatkowy w stosunku do zwiększonej powierzchni powstaje na mocy przepisu art. 6 ust. 2 u.p.o.l.
Przepis ten dotyczy bowiem sytuacji, gdy dana inwestycja skutkuje powstaniem zupełnie nowej części budynku lub jego części - dopiero bowiem powstanie budynku (lub jego części) prowadzi do powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w tym przepisie. Jednocześnie nie jest konieczne, aby nowy był cały budynek - może to być również część budynku powstała w wyniku rozbudowy budynku już istniejącego.
Takie rozumienie wynika zdaniem Wnioskodawcy z wykładni literalnej art. 6 ust. 2 u.p.o.l., w którym jest mowa także o częściach budynku, a nie tylko o budynkach rozumianych jako całość. W tym szczególnym przypadku okolicznością uzasadniającą powstanie obowiązku podatkowego jest istnienie budowli albo budynku lub ich części. Obiekty z kolei zaczynają istnieć po ich wybudowaniu (po zakończeniu budowy), co sprowadza się do stwierdzenia, iż szczególny przypadek jakim jest art. 6 ust. 2 u.p.o.l. ma miejsce tylko i wyłącznie w przypadku nowo wybudowanych budynków (tj. budynków lub ich części wcześniej nieistniejących; por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2009 r., sygn. I SA/Wr 147/09) lub nowo wybudowanych części tych budynków, a więc rozbudowy tych budynków.
Spółka podkreśla, że z uwagi na brak sprecyzowania w Prawie budowlanym pojęcia rozbudowy, należy sięgnąć do poglądów orzecznictwa w tej sprawie. W wyroku z 25 września 2014 r. (IV SA/Po 640/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wskazał, że zarówno w orzecznictwie jak i doktrynie panuje przekonanie, że zawarta w art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego definicja legalna przebudowy stanowi podstawę do rekonstrukcji znaczenia pojęcia rozbudowy. W związku z powyższym, przyjmuje się powszechnie, że przez rozbudowę należy rozumieć zmianę charakterystycznych parametrów istniejącego obiektu budowlanego, takich jak:
a) kubatura;
b) powierzchnia zabudowy;
c) wysokość;
d) długość;
e) szerokość.
W odniesieniu do powyższego Wnioskodawca zaznacza, że zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, na skutek przeprowadzonej Inwestycji znaczącej zmianie uległa zarówno kubatura Hotelu oraz jego wysokość całkowita (liczona łącznie z kondygnacjami podziemnymi). W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przeprowadzona Inwestycja stanowiła rzeczywistą rozbudowę Hotelu, a zatem obowiązek podatkowy w stosunku do jego rozbudowanej części powstanie 1 stycznia 2023 r.
Podejście, zgodnie z którym w przypadku rozbudowy budynku moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości powstaje (w odniesieniu do tej rozbudowanej części) od 1 stycznia roku następującego po roku, w którym rozbudowa została zakończona, zostało potwierdzone w wyrokach sądów administracyjnych - np. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 15 września 2010 r. sygn. III SA/Po 390/10 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 23 stycznia 2009 r. sygn. III SA/Wa 2010/08. W obu wyrokach sąd wskazał, iż „(^)w przypadku rozbudowy, przez co należy rozumieć także dobudowę do istniejącego budynku, okolicznością decydującą o powstaniu obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości od tej nowopowstałej substancji budynkowej jest, tak samo jak w przypadku budowy samodzielnego obiektu budowlanego, istnienie tego nowego dobudowanego obiektu budowlanego. Opodatkowaniu może podlegać coś, co już istnieje. Moment powstania obowiązku podatkowego nie zależy od tego, czy ten nowy obiekt budowlany zostanie wybudowany w odległości jednego lub kilku metrów od istniejącego już obiektu budowlanego, czy będzie on dobudowany do tego obiektu (np. z wykorzystaniem ściany zewnętrznej tego istniejącego budynku). W każdym z tych przypadków mamy do czynienia z wybudowaniem nowej powierzchni budynku”.
Stanowisko zgodne z podejściem przyjętym przez Spółkę (oraz z powyżej wskazanymi wyrokami sądów administracyjnych) zostało wyrażone także w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych (w stanach faktycznych zbliżonych do przedstawionego przez Spółkę w niniejszym Wniosku), np.:
a) w interpretacji z 16 lipca 2015 r. wydanej przez Prezydenta Miasta Krakowa, sygn. PD- 01.3120.8.7.2015.GK, (w której organ podatkowy stwierdził m.in., że „moment powstania obowiązku podatkowego w zakresie nowej, dodatkowej części budynku należy ustalić w oparciu o art. 6 ust. 2 u.p.o.l.”);
b) w interpretacji z 2 września 2013 r. wydanej przez Urząd Miejski w Suwałkach, sygn. FN.310.1.2013.14, (w której organ stwierdził m.in.:, że „skoro podatnik złożył zawiadomienie o zakończeniu budowy z dniem 28.12.2012 r., do Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego Miasta Suwałk w dniu 31 grudnia 2012 r. to znaczy, że budowa (rozbudowa) została zakończona w roku 2012, a więc podatek od nieruchomości należy płacić począwszy od stycznia 2013 r. Ustawa podatkowa nie wskazuje bowiem na okoliczność uzyskania pozwolenia na użytkowanie, lecz na zakończenie budowy”);
c) w interpretacji z 1 marca 2007 r., wydanej przez Urząd Miejski w Białymstoku, sygn. FN.IV.0717-I-7/06/07, (w której organ podatkowy stwierdził m.in., że: „zarówno rozbudowana, jak i nadbudowana część budynków będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości od dnia 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budynku lub jego części przed ich ostatecznym wykończeniem”).
Wnioskodawca podsumowując, przy uwzględnieniu powyższych rozważań, stwierdził, że:
a) przeprowadzona Inwestycja skutkowała powstaniem zupełnie nowej, wcześniej nieistniejącej części budynku Hotelowego (powstała nowa, nieistniejąca wcześniej powierzchnia użytkowa w budynku Hotelu / nowe kondygnacje podziemne / naziemne).;
b) Inwestycja polegała na rozbudowie Hotelu (na skutek rozbudowy powstała nowa część budynku Hotelu);
c) prace budowlane objęte Inwestycją zakończyły się w trakcie 2022 r.
Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że przepis art. 6 ust. 2 u.p.o.l. ma zastosowanie w opisanym stanie faktycznym. W rezultacie obowiązek podatkowy w stosunku do Nowo powstałej części Hotelu powstanie z dniem 1 stycznia 2023 r.
IV
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 70 z późn. zm. – dalej u.p.o.l.) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:
1) grunty;
2) budynki lub ich części;
3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Podstawą opodatkowania dla budynków lub ich części stanowi ich powierzchnia użytkowa (art. 4 ust. 1 pkt upol).
Budynkiem jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 1a ust. 1 pkt 1 upol).
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku. Stosownie natomiast do treści art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem.
W opisanym przez podatnika stanie faktycznym uzupełnionym pismem z dnia 30 stycznia 2023 r. podatnik zrealizował inwestycję polegającą na, przebudowie oraz rozbudowie budynku Hotelu. W ramach dokonanej inwestycji powstała jedna dodatkowa kondygnacja nadziemna, jedna dodatkowa kondygnacja podziemna. Dodatkowo na skutek prowadzonych prac budowlanych zmianie uległa powierzchnia użytkowa już istniejących kondygnacji.
Jak wynika z treści wniosku powyższe prace budowlane były prowadzone w oparciu o istniejący już budynek. Tymczasem przepis art. 6 ust. 2 dotyczy budynków nowo wybudowanych lub ich części a nie rozbudowy budynków już istniejących. W sądownictwie ugruntowała się linia orzecznicza zgodnie z którą rozpoczęcie użytkowania części budynku powoduje powstanie obowiązku podatkowego w stosunku do całego budynku. Przykładowo w wyroku WSA w Rzeszowie I SA/Rz 569/21 z dnia 7 października 2021 r. stwierdzono, że „Jeżeli budynek istniał (dach, ściany, fundament) oraz rozpoczęto użytkowanie takiego budynku nawet w części, to skutkowało to koniecznością płacenia podatku od całości budynku (por. np. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 10 stycznia 2021 r. sygn. akt II FSK 501/18, z dnia 4 września 2018 r., sygn. akt II FSK 2344/16, z dnia 23 listopada 2017 r. sygn. akt II FSK 2664/15, z dnia 5 maja 2017 r. sygn. akt II FSK 1041/15, z dnia 11 lutego 2016 r., sygn. akt II FSK 3344/13)”. W stanie faktycznym będącym przedmiotem interpretacji wnioskodawca użytkował przed rozpoczęciem prac budowlanych istniejącą część budynku na hotel. Tym samym obowiązek podatkowy od wskazanego budynku powstał znacznie wcześniej. Prace dokonane w ramach rozbudowy toczyły się w ramach istniejącej substancji budynkowej a więc obiektu od którego już istniał obowiązek podatkowy. Części budynku, które powstały na skutek rozbudowy i przebudowy nie stanowiły części nowego budynku a stanowiły jedynie powiększenie istniejącego. W tej sytuacji obowiązek podatkowy od powierzchni użytkowej uzyskanej na skutek przeprowadzonych prac budowlanych powstał zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Potwierdzenie powyższego znalazło swoje poparcie m.in. w wyroku NSA III FSK 121/21 z dnia 7 października 2021 r. gdzie skład orzekający stwierdził „Ze względu na okoliczność, że przy rozbudowie budynku obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstaje już w chwili określonej w art. 6 ust. 1 u.p.o.l., a więc z dniem jego wybudowania, urzędowe stwierdzenie zakończenia tej rozbudowy nie ogranicza tego obowiązku tylko do tej części budynku, której rzeczone pozwolenie dotyczy; obowiązek ten odnosi się bowiem do całego budynku.” Podobnie w wyroku WSA w Olsztynie I SA/Ol 729/18 z dnia 27 lutego 2019 r. skład orzekający stwierdził, że w ocenie Sądu, w niniejszej sprawie nie mógł mieć zastosowania art. 6 ust. 2 u.p.o.l. „Przepis ten (art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach
i opłatach lokalnych – dopisek własny) ma zatem zastosowanie jedynie to [do] takich obiektów budowlanych lub ich części, które nie istniały lecz w wyniku podjętych prac budowlanych, zostały wytworzone w trakcie roku. Z taką sytuacją nie mamy do czynienia w niniejszej sprawie, gdyż przedmiotowy budynek istniał i został poddany pracom budowlanym (przebudowie i nadbudowie).”
Reasumując należy wskazać, iż zgodnie z opisanym stanem faktycznym podatnik dokonał rozbudowy oraz przebudowy istniejącego budynku. W tym przypadku obowiązek podatkowy od rozbudowanych i przebudowanych części budynku nie powstaje zgodnie z treścią art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych gdyż przepis ten dotyczy nowobudowanych budynków lub części budynków nowobudowanych. W zakresie zmian powierzchni użytkowej istniejących budynków zastosowanie będzie miał art. 6 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Mając na uwadze powyższe organ podatkowy uznaje, że w przypadku przebudowy i rozbudowy istniejącego budynku obowiązek podatkowy od powstałej na skutek prac budowlanych nowej powierzchni użytkowej powstaje zgodnie z treścią art. 6 ust. 1ustawy o podatkach i opłatach lokalnych a nie zgodnie z treścią art. 6 ust. 2 wskazanego aktu prawnego. W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.
V
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U.
z 2023 r., poz. 259) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Prezydent Miasta Krakowa, Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-541 Kraków.