Interpretacja 207

Rodzaj dokumentu interpretacja indywidualna

Sygnatura PD-03-1.3120.8.1.2023.MM

Data 2023.04.04

Autor Prezydent Miasta Krakowa

Istota interpretacji Podatek od nieruchomości – powstanie obowiązku podatkowego.

Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).

Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Małgorzata Matłok

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

Działając na podstawie art. 14b § 1 w zw. z art. 14j § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 12 stycznia 2023 r. o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

I

W dniu 12 stycznia 2023 r. do Prezydenta Miasta Krakowa wpłynął wniosek (…) sp. z o.o. w Krakowie (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości. Wnioskodawca przedstawił opis zaistniałego stanu faktycznego. Jak wskazał we wniosku nowo powstały budynek mieszkalny, wielorodzinny z usługami na parterze zlokalizowany przy ul. (…) (oznaczenie budowlane B) w Krakowie został oddany do użytku w sierpniu 2022 r.. Spółka do dziś nie rozpoczęła w nim prowadzenia działalności gospodarczej z uwagi na trwające prace wykończeniowe w obrębie parteru oraz 1-szego piętra. Planowanie rozpoczęcie użytkowania luty/marzec 2023 r., ale tylko dla parteru i 1-szego piętra. Pozostałe 2, 3, oraz 4-te piętro w stanie surowym/deweloperskim nie używane.

II

związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię art. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (tj. Dz. U. 2023 poz. 70 z późn. zm.; dalej też u.p.o.l.) poprzez odpowiedź na pytanie:

Od kiedy powstaje obowiązek podatkowy dla w/w nieruchomości i przede wszystkim w jakim stopniu - całościowym, mimo, że użytkowane będzie jedynie 1 z 4 pięter oraz połowa parteru, czy częściowym na podstawie metrażu faktycznie użytkowanej przez Spółkę powierzchni?

III

Spółka stoi na stanowisku, iż winna płacić podatek od faktycznie użytkowanej powierzchni budynku, nie od całości, mając na uwadze, że jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistnieje zdarzenie mające wpływ na wysokość opodatkowania w tym roku, a w szczególności zmiana dotycząca oddania do użytkowania kolejnej części przedmiotu opodatkowania, podatek ulega podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło to zdarzenie a Spółka składa adekwatną korektę deklaracji w terminie 14 dni od wystąpienia zdarzenia.

IV

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2023r. poz. 70 z późn. zm. – dalej u.p.o.l) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

1) grunty;

2) budynki lub ich części;

3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Podstawą opodatkowania dla budynków lub ich części stanowi ich powierzchnia użytkowa (art. 4 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l.).

jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l).

Stosownie natomiast do treści art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem.

Zgodnie z treścią rzeczonego przepisu, aby powstał obowiązek podatkowy od budynku nowo wybudowanego konieczne jest spełnienie jednej z dwóch przesłanek:

- rozpoczęcie użytkowania budynku przed ostatecznym wykończeniem

lub

- zakończenie budowy budynku

Stosownie do opisanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego w sierpniu 2022 r. uzyskano pozwolenie na użytkownie budynku zlokalizowanego przy ul. (…) (oznaczony literą B).

Pozwolenie na użytkowanie obiektu budowlanego może być uzyskane tylko i wyłącznie po zakończeniu budowy. Świadczą o tym przepisy ustawy Prawo budowlane. W myśl art. 54 tej ustawy do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić z zastrzeżeniem art. 55 i 57 po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy. Z kolei art. 55 pkt 1 u.p.b. przewiduje, że przed przystąpieniem do użytkowania obiektu budowlanego należy uzyskać ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie, jeżeli na wzniesienie obiektu budowlanego jest wymagane pozwolenie na budowę i jest on zaliczony do określonej kategorii. Tym samym, przyjęcie przez ustawodawcę w art. 6 ust. 2 u.p.o.l. sformułowania w roku, w którym budowa została zakończona, należy tłumaczyć w taki sposób, który wskazuje na sytuację poprzedzającą uzyskanie decyzji ostatecznej, o której mowa w art. 55 Prawa budowlanego, gdyż użytkowanie budynku musi być poprzedzone zakończeniem budowy.

W stanie faktycznym opisanym przez Wnioskodawcę pozwolenie na użytkowanie zostało uzyskane w sierpniu 2022 r. Tym samym zgodnie z przytoczonymi przepisami prawa budowlanego musiała zostać wcześniej zakończona budowa obiektu budowlanego, gdyż tylko po zakończeniu budowy możliwe jest uzyskanie takiego pozwolenia. Skoro zatem została spełniona przesłanka zakończenia budowy w roku 2022 to obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości od budynku przy ul. (…) (oznaczony literą B) powstał od 1 stycznia 2023 r.

Nie ma przy tym znaczenia, że po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie trwały jeszcze prace wykończeniowe. Nie jest istotne także, że rozpoczęcie użytkowania części budynku nastąpi w 2023 r. Spełnienie przesłanki zakończenia budowy budynku jest bowiem wystarczające do uznawania, że obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości od objętego wnioskiem budynku powstanie od 1 stycznia 2023 r.

Rzeczona teza została poparta w orzeczeniach sądów administracyjnych. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku III FSK 4314/21 z dnia 4 listopada 2021r. uznał, że „Rację miał sąd I instancji, że pomimo, iż w stanie faktycznym sprawy w budynku biurowo-usługowo-magazynowym po zakończeniu budowy, rozumianej jako zakończenie procesu budowlanego realizowanego w oparciu o decyzję o pozwoleniu na budowę, trwały prace dekarskie, których celem było przygotowanie obiektu do jego użytkowania, to w świetle art. 6 ust. 2 u.p.o.l. okoliczności te nie świadczą o niezakończeniu budowy. Momentem zakończenia budowy jest bowiem faktyczne zakończenie prac związanych ze wznoszeniem obiektu budowlanego realizowanego na podstawie pozwolenia na budowę. Z punktu widzenia treści art. 6 ust. 2 u.p.o.l. dla daty powstania obowiązku podatkowego nie ma też znaczenia okoliczność późniejszego faktycznego rozpoczęcia użytkowania budynku, skoro wcześniej ziścił się warunek zakończenia budowy.”. Podobnie uznał WSA w Szczecinie w wyroku I SA/Sz 786/21 z dnia 16 grudnia 2021r. gdzie stwierdzono, że „Na podstawie ww. ustaleń faktycznych poczynionych w sprawie przez organy podatkowe, uprawnione było przyjęcie, że budynek został wybudowany przed 2019 r., gdyż momentem zakończenia budowy jest faktyczne zakończenie prac związanych ze wznoszeniem obiektu budowlanego realizowanego na podstawie pozwolenia na budowę, na gruncie bowiem przepisu art. 6 ust. 2 u.p.o.l. dla daty powstania obowiązku podatkowego nie ma znaczenia okoliczność późniejszego faktycznego rozpoczęcia użytkowania budynku, skoro wcześniej ziścił się warunek zakończenia budowy. Zatem, że nie ma także znaczenia w sprawie - w kontekście ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego - okoliczność, że w budynku wciąż trwają prace wykończeniowo-remontowo-modernizacyjne. Prace te dotyczą bowiem obiektu, którego budowa została zakończona, gdyż spełnione zostały warunki wymagane dla złożenia zawiadomienia o zakończeniu budowy obiektu budowlanego lub wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie.”.

Reasumując organ podatkowy uznaje, że w przypadku uzyskania pozwolenia na użytkowanie w sierpniu 2022 r. obowiązek podatkowy od całego budynku objętego wnioskiem o interpretację powstanie od 1 stycznia 2023 r. W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

V

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Prezydent Miasta Krakowa, Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, al. Powstania Warszawskiego 10, 31-541 Kraków.