Rodzaj dokumentu interpretacja indywidualna
Sygnatura PD-03-1.3120.8.7.2024.MM
Data 2024.08.20
Autor Prezydent Miasta Krakowa
Istota interpretacji Podatek od nieruchomości – opodatkowanie nieruchomości stanowiącej współwłasność z przedsiębiorcą - osobą prawną
Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.).
Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Małgorzata Matłok
INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA
Działając na podstawie art. 14b § 1 w zw. z art. 14j § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23 maja 2024 r. (data wpływu pisma) o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości
uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego
UZASADNIENIE
I
W dniu 23 maja 2024 r. do Prezydenta Miasta Krakowa wpłynął wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Wnioskodawca przedstawił opis zaistniałego stanu faktycznego, z którego wynika, że wniosek o interpretację dotyczy nieruchomości, której współwłaścicielem jest spółka (…) objętej KW (…) w Krakowie przy ul. (…) i posiada wg KW 24,11 % udziałów. Oprócz spółki - osoby prawnej pozostałe udziały należą do kilkunastu współwłaścicieli - osób fizycznych. Udziały te Spółka nabyła w 2000 roku. Spółka nabyła udziały jako inwestycje w nieruchomość. Część posiadanych udziałów sprzedała z zyskiem. Nieruchomość składa się z dwóch działek zabudowanych trzema budynkami. Dwa z tych budynków są wpisane do rejestru zabytków. Jeden z tych budynków, w czasie prowadzenia prac remontowych w 2009 roku uległ uszkodzeniu w stopniu istotnym — katastrofie budowlanej. W związku ze stanem katastrofy budowlanej budynek decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego został wyłączony z użytkowania. W budynku zostały przeprowadzone prace budowlane zabezpieczające. Od 2009 roku budynek nie jest użytkowany. Jego stan techniczny jest taki, iż wyklucza możliwość precyzyjnego ustalenia powierzchni użytkowej, ponieważ powierzchnie klatek schodowych i korytarzy nie zostały wydzielone przegrodami budowlanymi. Wcześniej do roku 2003, w tym budynku była prowadzona szkoła języka angielskiego. W chwili obecnej jak i również w przeszłości każdy ze współwłaścicieli składał oddzielnie deklaracje dotyczącą podatku od nieruchomości. Prawdopodobnie istnieją rozbieżności w składanych deklaracjach przez poszczególnych współwłaścicieli. Dalej Wnioskodawca wskazuje, że ponieważ w przeszłości zarówno PINB w Krakowie jak i również Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków wydał kilkukrotnie decyzje nakazujące prace zabezpieczające w tym budynku, spółka (…) współfinansowała niektóre prace remontowe. Spółka nabyła udziały jako inwestycje w nieruchomość. Część posiadanych udziałów sprzedała z zyskiem. W chwili obecnej przedmiotowy budynek kuźni jest w posiadaniu osoby fizycznej. W pozostałych budynkach znajdują się w zdecydowanej większości niewydzielone lokale mieszkalne oraz dwa lokale usługowe.
Opisany stan faktyczny wymagał uzupełniania, stąd postanowieniem z 14 czerwca 2024 r. Prezydent Miasta Krakowa wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku poprzez sprecyzowanie przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego tj. udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania:
W dniu 27 czerwca 2024 r. do organu wpłynęła odpowiedź (pismo z dnia 21 czerwca 2024 r.) na powyższe postanowienie. Wnioskodawca w odniesieniu do pytania pierwszego oświadczył, iż nie do końca go rozumie i jednocześnie wskazał, że klasyfikacja budynków w oparciu o Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) jest skierowane do nowobudowanych obiektów oddawanych do użytkowania. Przedmiotowa nieruchomość była wznoszona około 200 lat temu. Była wykorzystywana na przeróżne cele. Jak dalej wskazano nieruchomość składa się z trzech budynków:
W odpowiedzi na drugie pytanie Wnioskodawca wskazał, że do rejestru zabytków posiadają wpisy indywidualne budynek przy ul. (…)oraz budynek przy ul. (…) —niski (Kuźnia).
W zakresie pytania trzeciego Spółka wyjaśniła, że w opinii współwłaścicieli wszystkie budynki będące zabytkami są utrzymywane i konserwowane zgodnie z przepisami o ochronie zabytków. W przeszłości jeden ze współwłaścicieli występował o wydanie zaświadczenia na ten temat do Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. MWKZ wydawał lub odmawiał wydania takiego zaświadczenia. W 2024 roku spółka nie występowała o wydanie takiego zaświadczenia.
W odpowiedzi na pytanie czwarte Wnioskodawca wskazał, że działki nie są wpisane do rejestru zabytków.
W zakresie pytania piątego Spółka oświadczyła, że w budynkach nie ma wyodrębnionych lokali (posiadających odrębne KW).
W odpowiedzi na szóste pytanie Spółka wyjaśnia, że nie została wydana ostateczna decyzja o której mowa w art.67 ust. 1 ustawy Prawo budowlane. Natomiast została wydana ostateczna decyzja nakazująca wyłączenie budynku przy ul. (…) —niski ( Kuźnia ) z użytkowania.
Odpowiadając na siódme pytanie Wnioskodawca wskazał, że ponoszone wydatki przez spółkę (…). na prace remontowe w budynku, tzw. Kuźni w latach ubiegłych tj. 2001 i wcześniej stanowiły nakłady inwestycyjne. W obecnej chwili, spółka (…) nie jest w posiadaniu tego budynku i nie ponosi w związku z tym żadnych nakładów, pomijając te, które mogą wynikać z nałożonych decyzji nakazowych PINB lub MWKZ.
W zakresie pytania pierwszego Wnioskodawca opisał historycznie w jakim celu został dany budynek wzniesiony i na co jest obecnie zajęty. Jednak nie wskazał jak są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków opisane budynki. Należy wskazać, że klasyfikacja budynku w odniesieniu do podatku od nieruchomości wynika z zapisów znajdujących się w ewidencji gruntów i budynków. W myśl art. 21 pkt. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jednolity Dz.U. z 2024 roku poz.1151 z późn. zm.) podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Prezydent Miasta Krakowa postanowił ponownie wezwać Wnioskodawcę do uzupełnienia braków doprecyzowując pytanie zamieszczone w pkt. 1 poprzedniego postanowienia poprzez odpowiedź na pytanie:
W piśmie z dnia 26 lipca 2024 r. Spółka wskazała, iż na działce nr (…) obręb (…) zlokalizowane są dwa budynki. Budynek wyższy ma przypisaną funkcje „mieszkalny” oraz budynek niższy „inny niemieszkalny”. Natomiast na działce nr (…) obręb (…) zlokalizowany jest budynek, który ma funkcje "mieszkalny”.
II
W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o interpretację ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2023 r. poz. 70
z późn. zm.) poprzez odpowiedź na pytania:
III
W odniesieniu do pytania pierwszego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w związku z tym, że budynek który uległ katastrofie budowlanej nie jest użytkowany (zakaz wynikający z decyzji PINB) powierzchnia tego budynku powinna być zwolniona z podatku od nieruchomości (od budynków i ich części) oraz w związku z tym, iż budynek jest w posiadaniu osoby fizycznej, nie powinien podlegać opodatkowaniu stawką przewidzianą dla lokali wykorzystywanych do działalności gospodarczej.
W zakresie pytania drugiego Spółka uważa, iż fakt bycia jednym ze współwłaścicieli osoby prawnej pozostaje bez znaczenia dla ustalania stawki podatku od budynków i ich części dla lokali wykorzystywanych na cele mieszkalne, czyli jeżeli są użytkowane na cele mieszkalne to stawka podatku od nieruchomości w wysokości 1,15 zł od 1 m2 .
Jeśli chodzi kwestię poruszoną w pytaniu trzecim to Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż podatek od gruntów powinien być ustalony w zależności jaka jest funkcja wykorzystania budynków zlokalizowanym na danej działce. Osoba prawna nie jest w posiadaniu żadnego z lokali. Dla spółki nieruchomość stanowi inwestycje w nieruchomość i nie jest związana wykorzystywana do prowadzenia działalności na jej terenie. Podatek powinien być ustalony w wysokości 0,71 zł od 1 m2.
IV
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 70 z późn. zm. ; zwanej dalej u.p.o.l. lub ustawą o podatkach i opłatach lokalnych) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:
Podstawę opodatkowania (art. 4 ust. 1 u.p.o.l.) stanowi:
1) dla gruntów - powierzchnia;
2) dla budynków lub ich części - powierzchnia użytkowa;
3) dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej,
z zastrzeżeniem ust. 4-6 - wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.o.l. ustawodawca wyróżnia między innymi następujące stawki podatku od nieruchomości
1. od budynków lub ich części:
a) mieszkalnych,
b) związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.
2. Od gruntów
a) związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej
b) od gruntów pozostałych w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego
Według art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.ol. budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej - to budynki będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z zastrzeżeniem ust. 2a.
Zgodnie z przedstawionym we wniosku o interpretacje stanem faktycznym uzupełnionym pismami z dnia 21 czerwca 2024 r. oraz 26 lipca 2024 r. spółka (…) jest współwłaścicielem z osobami fizycznymi:
Odnośnie pytania 3.1 zawartego we wniosku o interpretację należy wskazać, iż co do zasady budynki niemieszkalne znajdujące się w posiadaniu przedsiębiorcy są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Fakt, iż Spółka jest współwłaścicielem przedmiotowego budynku oznacza, że znajduje się on w jej posiadaniu. Zgodnie bowiem z art. 206 ustawy Kodeks cywilny „Każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.”. Samo jednak posiadanie nie jest wystarczającą przesłanką do uznania nieruchomości za związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jak wskazał Naczelny Sad Administracyjny w wyroku III FSK 4061/19 z dnia 15 grudnia 2021 r. „Za związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 2021 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1170 ze zm.), można uznać nieruchomości stanowiące własność podatnika (znajdujące się w posiadaniu samoistnym albo użytkowaniu wieczystym), które są w posiadaniu przedsiębiorcy (innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą) oraz jednocześnie:…….. – wchodzą w skład prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego, w szczególności gdy podatnik ujął te składniki majątkowe w prowadzonej ewidencji środków trwałych wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na to, czy nieruchomość jest wykorzystywana na prowadzenie działalności gospodarczej, przedmiot działalności przedsiębiorcy obejmuje jedynie prowadzenie działalności gospodarczej, bez względu na to, czy nieruchomość jest wykorzystywana na prowadzenie działalności gospodarczej lub - mogą być potencjalnie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w ww. rozumieniu, przez co należy rozumieć sytuację, w której przedsiębiorca podejmuje i realizuje zachowania kwalifikowane w obrębie przedmiotu opodatkowania jako czynności mające na celu przygotowanie, zachowanie lub zabezpieczenie nieruchomości do przyszłej (planowanej) działalności gospodarczej, bądź do kontynuacji przerwanej działalności gospodarczej, związane z ponoszeniem wydatków rozliczanych w kosztach uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.” Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka zakupiła udziały w przedmiotowej nieruchomości jako inwestycje w nieruchomość. Ponadto Spółka współfinansowała w obrębie budynku prace remontowe. Ponoszone wydatki identyfikowano jako nakłady inwestycyjne. Tym samym działania Spółki w odniesieniu do przedmiotowego budynku jednoznacznie wskazują, iż jest on związany z prowadzeniem działalności gospodarczej gdyż wpisują się w wytyczne zaprezentowane w cytowanym wyroku.
Nie ma przy tym znaczenia czy pozostali współwłaściciele prowadza działalność gospodarcza czy też nie. Jak bowiem wskazał Trybunał Konstytucyjny w wyroku SK 13/15 z dnia 12 grudnia 2017 r. „Samo współposiadanie nieruchomości przez przedsiębiorcę nie jest wystarczające do opodatkowania jej wyższą stawką podatku. Konieczny jest jeszcze jej bezpośredni (wykonywanie na nieruchomości określonych czynności składających się na działalność gospodarczą) lub pośredni (potencjalne wykonywanie na nieruchomości czynności składających się na działalność gospodarczą, gdy nieruchomość została nabyta pod przyszłe inwestycje gospodarcze) związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez chociażby jednego z współposiadaczy. Jeżeli zatem osoba fizyczna współposiada nieruchomość, która wchodzi w skład przedsiębiorstwa innego współposiadacza, to osoba taka jest zobowiązana do zapłaty podatku od nieruchomości w najwyższej stawce. O tym, że nieruchomość wchodzi w skład przedsiębiorstwa świadczy np. wprowadzenie jej do ewidencji środków trwałych, dokonywanie odpisów amortyzacyjnych i rozpoznawanie wydatków na jej utrzymanie jako kosztów uzyskania przychodów w podatkach dochodowych, treść aktu notarialnego, źródła finansowania zakupu nieruchomości.”. W niniejszej sprawie jak wykazano powyżej wszystkie wskazane okoliczności nastąpiły. Nieruchomość została nabyta przez Spółkę pod przyszłe inwestycje i ponosiła w tym zakresie nakłady inwestycyjne. Tym samym istnieje związek z prowadzeniem działalności gospodarczej, co prowadzi do konieczności zastosowania wobec niego stawki przewidzianej dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 1a ust. 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej budynki w odniesieniu do których została wydana decyzja ostateczna organu nadzoru budowlanego, o której mowa w art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, lub decyzja ostateczna organu nadzoru górniczego, na podstawie której trwale wyłączono budynek, budowlę lub ich części z użytkowania. Z opisu stanu faktycznego wynika, iż została wydana decyzja PINB wyłączająca z użytkowania przedmiotowy budynek niemieszkalny. Jednakże jak wskazano w piśnie z dnia 21 czerwca 2024 r. nie była to decyzja o której mowa w art. 67 ust. 1 ustawy Prawo budowlane (decyzja o nakazie rozbiórki). Ponadto jak wynika również z powyższego pisma obecnie prowadzone są prace projektowe zmierzające do ponownego użytkowania obiektu i zlokalizowania w nim Muzeum komiksu. Tym samym w stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę nie można uznać, iż nastąpiła okoliczność trwałego wyłączenia obiektu z użytkowania. Zatem na podstawie powyższego nie można stwierdzić, iż zaistniała przesłanka o której mowa w art. 1a ust. 2a pkt. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wyłączająca budynek niemieszkalny ze związku z prowadzeniem działalności gospodarczej.
W tym zakresie stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Jednakże w opisanym stanie faktycznym wskazano, że budynek niemieszkalny jest wpisany indywidualnie do rejestru zabytków. Ponadto w opinii wnioskodawcy przedmiotowy obiekt był utrzymywany i konserwowany zgodnie z przepisami o ochronie zabytków. Powyższe elementy stanu faktycznego wpisują się w treść art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zgodnie z którym zwalnia się od podatku od nieruchomości „budynki wpisane indywidualnie do rejestru zabytków, pod warunkiem ich utrzymania i konserwacji, zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, z wyjątkiem części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej”. Tym samym z opisanego stanu faktycznego wynika, że przedmiotowy budynek będzie podlegał zwolnieniu od podatku od nieruchomości pomimo faktu, iż jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Budynek nie będzie podlegał zwolnieniu od podatku od nieruchomości dopiero wówczas, gdy będzie zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, albo w toku postępowania okaże się, że uprawniony organ nie potwierdzi faktu, że jest on utrzymywany i konserwowany zgodnie z przepisami o ochronie zabytków.
Zatem mając powyższe na uwadze stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę w odniesieniu do pytania pierwszego (pkt 3.1), iż „budynek który uległ katastrofie budowlanej nie jest użytkowany (zakaz wynikający z decyzji PINB) powierzchnia tego budynku powinna być zwolniona z podatku od nieruchomości (od budynków i ich części) oraz w związku z tym, iż budynek jest w posiadaniu osoby fizycznej, nie powinien podlegać opodatkowaniu stawką przewidzianą dla lokali wykorzystywanych do działalności gospodarczej” w świetle przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe. Przy czym Prezydent Miasta Krakowa zauważa, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego z którego wynika, że budynek jest wpisany do rejestru zabytków, utrzymywany zgodnie z zaleceniami konserwatora i nie jest zajęty na działalność gospodarczą, znajduje zastosowanie zwolnienie od podatku od nieruchomości wynikające z art. art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Odnośnie pytania 3.2 należy wskazać, iż zgodnie z opisanym stanem faktycznym na działkach (…) i (…) znajdują się budynki sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako budynki mieszkalne. Zgodnie z art. 1a ust. 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami nie zalicza się do nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Natomiast zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt. 2 lit. b w przypadku gdy budynek mieszkalny lub jego część został zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej wówczas podlega opodatkowaniu według stawki przeznaczonej dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tym samym za prawidłowe należy uznać stanowisko wnioskodawcy uznające, że fakt, iż jednym ze współwłaścicieli budynków mieszkalnych jest Spółka nie ma znaczenia dla określenia stawki podatku. Budynki mieszkalne do czasu gdy nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej będą podlegały opodatkowaniu według stawki przewidzianej dla budynków mieszkalnych.
Za prawidłowe należy również uznać stanowisko wnioskodawcy wyrażone w odniesieniu do pytania zawartego w pkt 3.3 wniosku o interpretację. Jednym z determinantów stawki w odniesieniu do gruntów jest funkcja zlokalizowanych na niej budynków. Grunt objęty wnioskiem o interpretację jest związany z budynkami mieszkalnymi. Tym samym zgodnie z treścią art. 1a ust. 2a nie może zostać uznany za związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zatem właściwą dla niego stawką będzie stawka przewidziana dla gruntów pozostałych.
V
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Prezydent Miasta Krakowa, Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, al. Powstania Warszawskiego 10, 31-541 Kraków.