Silne, huraganowe wiatry to zjawisko meteorologiczne powstające wskutek zderzenia frontów atmosferycznych o dużej różnicy ciśnienia i temperatur. Obejmują zwykle niewielkie obszary - są krótkotrwałe, ale mogą być bardzo intensywne powodując duże straty materialne. Huraganowy wiatr to zjawisko, w którym średnia prędkość wiatru wynosi powyżej 33 m/s, którego prawdopodobieństwo wystąpienia na terenie miasta jest znikome. Skalą pomiaru huraganowego wiatru jest metoda Saffira – Simpsona. W Polsce możliwość wystąpienia działalności cyklonicznej może wynikać z przechodzenia głębokich niżów wtórnych przez południowy Bałtyk, powstałych z zafalowań na froncie, zazwyczaj polarnym w rejonie Wysp Brytyjskich.
Trąba powietrzna – gwałtownie wirująca kolumna powietrza, będąca jednocześnie w kontakcie z powierzchnią ziemi i podstawą cumulonimbusa lub rzadziej wypiętrzenia podstawy chmur. Trąby powietrzne stanowiące silny wir powietrza powstający w chmurze burzowej (cumulonimbus) osiągają różne rozmiary, zwykle przyjmują postać widzialnego leja kondensacyjnego, węższym końcem dotykającego ziemi. Dolna część leja jest często otoczona chmurą odłamków i pyłu. Charakterystycznym dla trąb powietrznych występujących w Polsce jest wąski pas zniszczeń, odpowiadający w przybliżeniu rozmiarom poprzecznym wiru, zazwyczaj około 200-250 m, częstość występowania trąb powietrznych w ciągu roku w Polsce waha się od 8 do 15. Prognozowanie meteorologiczne występowania trąb powietrznych oraz ewentualnie zagrożonych obszarów jest ograniczone ze względu na charakter, lokalny zasięg i dynamikę zjawiska.