interpretacja 99

 

Rodzaj dokumentu	interpretacja indywidualna
Sygnatura	PD-01.3130.8.2.2015.GK
Data	2015.12.14
Autor	Prezydent Miasta Krakowa
Istota interpretacji	Opłata skarbowa – pełnomocnictwo złożone do postępowania egzekucyjnego
Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 201). Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Grzegorz Kasprzak

 

wniosek

 

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

 

 

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 5 sierpnia 2015 r. o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących opłaty skarbowej

 

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, jest prawidłowe.

 

 

UZASADNIENIE

 

Wnioskiem z dnia 29 października 2015 r. Pan (…) zam. w Krakowie przy ul. (…) zwrócił się o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości.

 

Wnioskodawca, będący radcą prawnym, jest pełnomocnikiem wierzyciela. W oparciu o udzielone pełnomocnictwo procesowe ogólne zamierza złożyć wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie o wszczęcie postępowania egzekucyjnego i załączyć do wniosku odpis dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa.

 

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisów art. 1 ust. 1 punkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej poprzez odpowiedź na następujące pytania:

 

Czy złożenie przez pełnomocnika procesowego, radcę prawnego, odpisu dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa procesowego ogólnego wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji wniesionym do komornika sądowego podlega opłacie skarbowej w myśl art. 1 ust. 1 punkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej?

 

 

Wnioskodawca przedstawił również własne stanowisko w przedstawionej sprawie, zgodnie z którym przedmiotem opłaty skarbowej jest m.in. złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa procesowego lub jego odpisu albo kopii, w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym (art. 1 ust. 1 punkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej).

Zgodnie z art. 6 ust. 1. pkt 4 ustawy o opłacie skarbowej obowiązek opłaty skarbowej powstaje: od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz od jego odpisu, wypisu lub kopii - z chwilą złożenia dokumentu w organie administracji publicznej, sądzie lub podmiocie o którym mowa w art. 1 ust. 2 ustawy o opłacie skarbowej.

 Regulacja ta wyłącza spod ustawy pełnomocnictwa składane w postępowaniu egzekucyjnym do komornika, ponieważ nie został on umieszczony w zamkniętym katalogu podmiotów wskazanych w wyżej wymienionym artykule.

Oznacza to, iż w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym przez komornika sądowego, jako organ egzekucyjny, przepis art. 1 ust. 1 punkt 2 ustawy o opłacie skarbowej zastosowania nie ma. Dotyczy on bowiem wyłącznie postępowania sądowo-egzekucyjnego, które należy do właściwości sądu, a nie do komornika sądowego.

Wprawdzie w świetle art. 1 k.p.c. postępowanie sądowe obejmuje także postępowanie egzekucyjne uregulowane w części III Kodeksu postępowania cywilnego, jednakże postępowanie egzekucyjne może należeć do właściwości sądów, albo do właściwości komorników działających przy tych sądach (art. 756 k.p.c). Oznacza to, iż przez postępowanie sądowe o którym mowa w art. 1 ustawy o opłacie skarbowej należy rozumieć wyłącznie postępowanie egzekucyjne należące do właściwości sądów, a nie postępowanie egzekucyjne należące do właściwości komorników. Przykładem postępowania egzekucyjnego należącego do właściwości sądów, a nie komornika jest m.in.: powództwo przeciwegzekucyjne czy skarga na komornika sądowego. W postępowaniach tych należy uiścić opłatę skarbową od złożonego w sądzie pełnomocnictwa. Natomiast w przypadku postępowania egzekucyjnego należącego do właściwości komornika sądowego o egzekucję świadczeń pieniężnych brak jest obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa złożonego komornikowi prowadzącemu egzekucję.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji komornik sądowy jest funkcjonariuszem publicznym działającym przy sądzie rejonowym. Nie jest jednak sądem wykonującym czynności egzekucyjne. Wskazać należy, iż postępowanie egzekucyjne prowadzone przez komornika nie jest postępowaniem sądowym ani administracyjnym. Sam komornik nie jest również organem administracji publicznej. Nie jest także „instytucją państwową", ani jednostką budżetową Skarbu Państwa, temu bowiem sprzeciwia się m, in. przewidziana w ustawie o komornikach sądowych i egzekucji samodzielność finansowa (Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 2004 r., III CZP 119/03).

Stanowisko to znajduje dodatkowe potwierdzenie w art. 8 ust. 5 i art. 11 ust. 2 ustawy o opłacie skarbowej. Normy zawarte w tych przepisach nie odnoszą się do komorników, a wyłącznie do sądów, organów administracji rządowej lub samorządowej oraz innych organów wykonujących zadania z zakresu administracji publicznej.

W art. 11 ust. 2 ustawy o opłacie skarbowej, wskazane są podmioty zobowiązane do zbiorczego przekazywania informacji o przypadkach nieuiszczenia należnej opłaty skarbowej od przedłożonego pełnomocnictwa. W artykule tym wskazane są tylko i włącznie sądy, jako podmioty zobowiązane do udzielenia informacji dotyczących opłat skarbowych od pełnomocnictwa. Ustawodawca pominął w tym miejscu komorników sądowych, gdyż w przypadku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika sądowego, a nie sąd, nie powstaje obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej od przedłożonego pełnomocnictwa, dlatego też komornik sądowy nie ma obowiązku przekazywania informacji o przypadkach nieuiszczenia należnej opłaty skarbowej od przedłożonego pełnomocnictwa do akt komorniczych.

Podobnie w art. 8 ust. 5 ustawy o opłacie skarbowej komornicy sądowi nie zostali wskazani jako podmioty, którym radca prawny może składać uwierzytelnioną przez siebie kopię dowodu zapłaty opłaty skarbowej od dokumentu stwierdzającego udzielenie im pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii, a wskazane zostały jedynie: sądy, organy administracji rządowej lub samorządowej oraz podmioty, o którym mowa w art. 1 ust. 2 ustawy o opłacie skarbowej.

Zgodna w powyższym twierdzeniem jest informacja zamieszczona na stronie internetowej Ministerstwa Finansów: http://www.finanse.mf.gov.pl/pp/niezbednik-podatnika/oplata-skarbowa, gdzie wskazany jest zamknięty katalog podmiotów, w przypadku których powstaje obowiązek zapłaty opłaty skarbowej od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz od jego odpisu, wypisu lub kopii. Do podmiotów tych należą: organy administracji publicznej, sądy lub podmioty załatwiające sprawy z zakresu administracji publicznej.

Sensowne i logiczne wyjaśnienie tej okoliczności, to jest pominięcie komorników sądowych, musi zakładać, że przepisy ustawy o opłacie skarbowej nie odnoszą się w ogóle do postępowania przed tymi funkcjonariuszami i dlatego nie zostali oni wymienieni w wyżej omawianych przepisach.

Potwierdzenie powyższego stanowiska wnioskodawcy zostało zaaprobowane między innymi przez Burmistrza Łaska w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 30 grudnia 2013 roku numer FN.3130.10.2013 oraz Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy w interpretacjach indywidualnych z dnia 12 października 2015 roku numer: BPE-2-OP/31101/2754/BPO/15 oraz BPE-2-OP/31101/2755/BPO/15, a także w interpretacji indywidualnej UM w Koszalinie z dnia 31.10.2007r. Lex 21354 jak wskazano w uzasadnieniu interpretacjach Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy.

 

Na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej organ odstąpił od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy, uznając że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

 

 

Na indywidualną interpretację podatkową zgodnie z art. 14c § 3 Ordynacji podatkowej przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, złożona za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa, adres: Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków, wniesiona po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa
w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dnia od dnia wniesienia tego wezwania.