interpretacja 110

 

Rodzaj dokumentu	interpretacja indywidualna
Sygnatura	PD-01.3120.8.20.2015.GK
Data	2015.08.31
Autor	Prezydent Miasta Krakowa
Istota interpretacji	Podatek od nieruchomości – stawka uchwałowa (sport)
Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 201). Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Grzegorz Kasprzak

 

wniosek

 

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

 

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 3 sierpnia 2015 r. o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości

 

1. uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania pierwszego, w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, jest prawidłowe;
2. uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania drugiego, w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, jest prawidłowe;
3. uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania trzeciego, w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, jest nieprawidłowe;
4. uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania czwartego, w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, jest nieprawidłowe.

 

 

UZASADNIENIE

 

Wnioskiem z dnia 3 sierpnia 2015 r. (…) Sp. z o.o. w Krakowie zwróciła się o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości.

Wnioskodawca przedstawił zaistniały stan faktyczny, zgodnie z którym jest użytkownikiem wieczystym działki położonej w Krakowie oraz właścicielem posadowionych na niej budynków. Jednym z budynków jest hala przemysłowa wraz z zapleczem, która od połowy 2012 r. była wykorzystywana na cele produkcyjne (drukarnia prasowa).

W dniu (…) 2015 r. Wnioskodawca podpisał umowę najmu, na mocy której część budynku wraz z częścią przyległej działki została wynajęta na prowadzenie działalności z zakresu kultury fizycznej i sportu, w tym na powierzchni 729,60 m2 zostanie urządzona hala sportowa – wspinaczkowa, a na powierzchni 351,30 m2 znajdą się: studio tańca, studio sztuk walk, sale treningów siłowych i fitness, sauny, szatnie i gabinet dietetyczny. Dodatkowo na działalność sportową zostanie przeznaczone 88 m2 placu przed budynkiem (zewnętrzna ścianka wspinaczkowa). Wydanie przedmiotu najmu najemcy nastąpiło 1 czerwca 2015 r., a rozpoczęcie działalności sportowej nastąpi najpóźniej w dniu 1 października 2015 r. Do tego czasu najemca współdziałając z Wnioskodawcą ma obowiązek uzyskać prawomocną decyzję o zmianie sposobu użytkowania.

W związku z prowadzonymi pracami adaptacyjnymi w dniu 16 czerwca 2015 r. zostało wydane pozwolenie na budowę na inwestycję pod nazwą „Przebudowa celem zmiany sposobu użytkowania części hali produkcyjnej na cele hali wspinaczkowej (usługi sportu) wraz z wewnętrznymi instalacjami wod-kan, c.o., elektryczną”. Zgodnie z podpisaną umową najmu i dokumentacją projektową stanowiącą podstawę wydanego pozwolenia na budowę, w części budynku będzie prowadzona następująca działalność:

1. sportowa polegająca na prowadzeniu ścianki wspinaczkowej (hala sportowa o powierzchni 729,60m2),
2. pozostała działalność sportowa, to jest studio tańca, studio sztuk walk, sale treningów siłowych i fitness, sauny i gabinet dietetyczny – na łącznej powierzchni 351,30 m2,
3. kawiarenka dla klientów centrum sportowego wraz z pomieszczeniami biurowymi i komunikacją (88,50 m2, - powierzchnia ta według oświadczenia Wnioskodawcy nie jest objęta wnioskiem),

Dodatkowo na wydzielonej części placu zewnętrznego o powierzchni 123 m2 powstanie ścianka wspinaczkowa oraz plac do ćwiczeń wraz z przyrządami treningowymi i ogródkiem kawiarnianym dla klientów centrum sportowego. Z łącznej powierzchni najmowanego placu 123 m2

1.      88m2 placu przed budynkiem zostanie przeznaczone na działalność sportową (zewnętrzna ścianka wspinaczkowa, plac do ćwiczeń),

2.      35 m2 na ogródek kawiarniany (nie objęty wnioskiem).

 

 

 

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisów uchwały nr XCII/1357/13 Rady Miasta Krakowa z dnia 4 grudnia 2013 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości tj. §1 pkt 1 lit. „e”; §1 pkt 2 lit. „i”; § 1 pkt 2 lit. „l” poprzez odpowiedź na następujące pytania:

1. Czy w opisanej wyżej sytuacji, od powierzchni gruntu wynajętej na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu (grunt pod halą sportową – wspinaczkową oraz powierzchnia placu przeznaczona na zewnętrzną ściankę wspinaczkową oraz plac do ćwiczeń) Wnioskodawca będzie opłacał podatek w wysokości przewidzianej dla gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu, to jest w kwocie 0,27 zł od 1m2 powierzchni?
2. Czy w opisanej wyżej sytuacji, od powierzchni budynku wynajętej na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu (hala sportowa – wspinaczkową) Wnioskodawca będzie opłacał podatek w wysokości przewidzianej dla budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu, to jest w kwocie 6,91 zł od 1m2 powierzchni?
3. Czy w opisanej wyżej sytuacji, od powierzchni budynku wynajętej na prowadzenie pozostałej działalności sportowej (studio tańca, studio sztuk walk, sale treningów siłowych i fitness, sauny, szatnie i gabinet dietetyczny) Wnioskodawca będzie opłacał podatek w wysokości przewidzianej dla budynków lub ich części pozostałych, to jest w kwocie 7,73 zł od 1m2 powierzchni?
4. Czy w przypadku odpowiedzi pozytywnej na niektóre lub wszystkie pytania, stawki podatku właściwe dla obiektów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu oraz dla obiektów pozostałych będą obowiązywały od daty uzyskania prawomocnej decyzji o zmianie sposobu użytkowania?

 

 

Wnioskodawca przedstawił również własne stanowisko w przedstawionej sprawie, zgodnie z którym:

1. część użytkowanego gruntu o powierzchni 817,60 m2 (na którą składa się grunt pod halą sportową – wspinaczkową o powierzchni 729,60 m2 oraz powierzchnia placu przeznaczona na zewnętrzną ściankę wspinaczkową i plac do ćwiczeń o powierzchni 88m2) będzie zajęta na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu. Oznacza to, że w przypadku powierzchni 817,60m2 Wnioskodawca powinien zastosować stawkę podatku w wysokości 0,27 zł za m2 powierzchni, zgodnie z § 1 pkt 1 lit. „e” uchwały nr XCII/1357/13 Rady Miasta Krakowa z dnia 4 grudnia 2013 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości;
2. część budynku o powierzchni 729,60m2 będzie zajęta na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu (hala sportowa – wspinaczkowa). Oznacza to, że w przypadku powierzchni 729,60m2 Wnioskodawca powinien zastosować stawkę podatku w wysokości 6,91zł za m2 powierzchni, zgodnie z § 1 pkt 2 lit. „i” uchwały nr XCII/1357/13 Rady Miasta Krakowa z dnia 4 grudnia 2013 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości;
3. część budynku o powierzchni 351,30m2 będzie zajęta na prowadzenie działalności pozostałej (uzupełniającej działalności sportowej: studio tańca, studio sztuk walk, sale treningów siłowych i fitness, sauny, szatnie i gabinet dietetyczny). Oznacza to, że w przypadku powierzchni 351,30m2 Wnioskodawca powinien zastosować stawkę podatku w wysokości 7,73zł za m2 powierzchni, zgodnie z § 1 pkt 2 lit. „l” uchwały nr XCII/1357/13 Rady Miasta Krakowa z dnia 4 grudnia 2013 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości;
4. stawki podatku od nieruchomości właściwe dla obiektów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu oraz zajętych na prowadzenie działalności pozostałej będą obowiązywały od daty uzyskania prawomocnej decyzji o zmianie sposobu użytkowania.

 

 

 

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 849 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

1) grunty;

2) budynki lub ich części;

3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

            Budynkiem jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l.).

Podstawę opodatkowania stanowi:

1)  dla gruntów - powierzchnia;

2)  dla budynków lub ich części - powierzchnia użytkowa (art. 4 ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.o.l.).

            Zgodnie z art. 3 ust. 1 u.p.o.l. podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

1) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3;

2) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;

3) użytkownikami wieczystymi gruntów;

4) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa lub
z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,

b) jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2.

 

W art. 5 u.p.o.l. ustawodawca przewidział, iż to rady gminy będą w drodze uchwały określały wysokość stawek podatku od nieruchomości ograniczając jedynie organy uchwałodawcze gmin górną granicą stawki.

W ustępie 4 powołanego przepisu sformułowano natomiast zasadę, iż przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b-e oraz w ust. 1 pkt 3, rada gminy może różnicować wysokość stawek dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności rodzaj prowadzonej działalności.

Korzystając z tego uprawnienia Rada Miasta Krakowa w uchwale nr XCII/1357/13 Rady Miasta Krakowa z dnia 4 grudnia 2013 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości w:

• § 1 ust. 1 pkt 1 litera „e” wprowadziła specjalną stawkę dla gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu;
• § 1 ust. 1 pkt 2 litera „i” wprowadziła specjalną stawkę dla budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Stawki te są niższe od podstawowych stawek przewidzianych dla gruntów oraz budynków lub ich części związanych z prowadzenie działalności gospodarczej.

 

Warunkiem koniecznym, aby możliwe było zastosowanie obniżonej stawki podatku od nieruchomości jest zajęcie gruntu ewentualnie budynku lub jego części na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Zarówno w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych jak i w uchwale nr XCII/1357/13 Rady Miasta Krakowa z dnia 4 grudnia 2013 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości, nie zawarto definicji kultury fizycznej i sportu.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010r. o sporcie (t.j.: Dz. U. z 2014r., poz.715 z późn. zm.) sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Definicja ta jest niemal identyczna jak w treści Białej księgi na temat sportu wydanej przez Komisję Wspólnot Europejskich 11.7.2007 r., Com(2007) 391 wersja ostateczna (http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=celex:52007DC0391), gdzie definicja sportu ustalona przez Radę Europy jest następująca: „"sport" oznacza "wszelkie formy aktywności fizycznej, które poprzez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane, stawiają sobie za cel wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach"”.

Zgodnie z definicją encyklopedyczną sport to „[…] z założenia pokojowe współzawodnictwo, którego istotę stanowi indywidualna bądź zespołowa rywalizacja (wg określonych reguł) prowadzona zgodnie z zasadami fair play oraz dążenie do osiągania jak najlepszych wyników, podejmowane także m.in. w celu rekreacji i doskonalenia własnych cech fizycznych; wyraża się przez ćwiczenia i gry uprawiane wg określonych zasad; sprzyja zachowaniu zdrowia oraz rozwija cechy osobowości, m.in.: wytrwałość, silną wolę, zdyscyplinowanie, poczucie solidarności i koleżeństwa (http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3978430).

 

Odnośnie pojęcie „zajęcia”, zgodnie z jednolitym w tym zakresie orzecznictwie sądowym, na gruncie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych należy rozumieć to pojęcie wąsko tj. zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu może być tylko ta powierzchnia gruntów i budynków na których taka działalność jest faktycznie prowadzona. Pomocne w tym zakresie może być orzecznictwo dotyczące obowiązującego do końca 2010 r. art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. „d” u.p.o.l. przewidującego stawkę dla budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych (od 1 stycznia 2011 r. przepis zmieniono). Zgodnie z tym orzecznictwem nie można uznać za „zajęte” na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych np. pomieszczeń administracji czy pomocniczych typu schowki na środki czystości i tym podobne (wyrok NSA z 20.03.2013 r. sygn. akt II FSK 1499/11, dostępny na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl), pomimo tego, że pomieszczenia takie znajdują się w szpitalu.

 

 

W kontekście tak rozumianych pojęć warunkujących możliwość stosowania obniżonych stawek przewidzianych dla gruntów i budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu, organ podatkowy uznaje, że Wnioskodawca prawidłowo zakwalifikował do opodatkowania tymi stawkami gruntu pod halą sportową oraz gruntu na którym zlokalizowana jest na zewnątrz ścianka wspinaczkowa i plac do ćwiczeń.

Konsekwentnie do powyższego należy uznać, że budynek hali sportowej w której znajduje się ścianka wspinaczkowa także należy opodatkować według stawki jak dla budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu.

 

Powołanej wyżej przesłanki powodującej możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie spełnia natomiast zdaniem organu podatkowego powierzchnia budynku zajęta na studio tańca, studio sztuk walk, sale treningów siłowych i fitness, sauny, szatnie i gabinet dietetyczny.

            Jednak w tym zakresie nie można tak jak Wnioskodawca uznać, że pomieszczenia te powinny podlegać opodatkowaniu stawką jak dla budynków pozostałych. Skoro Wnioskodawca wynajmuje budynek jako przedsiębiorca, oznacza to że ta część budynku jest w posiadaniu przedsiębiorcy.

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej – to te będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych. Dla takich budynków lub ich części przewidziana została stawka podatku od nieruchomości opisana w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. „b” u.p.o.l. i odpowiednio § 1 ust. 1 pkt 2 lit. „b” uchwały nr XCII/1357/13 Rady Miasta Krakowa z dnia 4 grudnia 2013 r. Dlatego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wskazaną część budynku można opodatkować według stawki jak dla budynków lub ich części pozostałych jest nieprawidłowe.

 

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących daty od której można uznać, że budynek jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu, należy jeszcze raz odnieść się do wykładni pojęcia „zajęte” na gruncie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z definicją słownikową (http://sjp.pwn.pl/szukaj/zajmować.html) „zająć” (zajmować), oznacza:

1.      zapełnić sobą lub czymś jakąś przestrzeń lub powierzchnię;

2.      usiąść lub stanąć w określonym miejscu;

3.      znaleźć się na jakimś miejscu w klasyfikacji, hierarchii itp.;

4.      zacząć użytkować jakieś pomieszczenie;

5.      skorzystać z jakiegoś pomieszczenia lub urządzenia;

6.      wziąć coś w posiadanie;

7.      dać komuś coś do roboty lub do zabawy;

8.      wypełnić czymś określony czas;

9.      wzbudzić czyjąś ciekawość;

10.  położyć na czymś areszt;

11.  o chorobach: rozszerzyć działanie na jakiś organ;

12.  o ogniu: rozprzestrzenić się

Ze względu na możliwość użycia słowa w różnych kontekstach, odnośnie wykładni przepisów uchwały najistotniejsze będą wyjaśnienia takie jak: zapełnić sobą lub czymś jakąś przestrzeń lub powierzchnię; zacząć użytkować jakieś pomieszczenie czy skorzystać z jakiegoś pomieszczenia lub urządzenia. Słowo „zajęte” w kontekście wykładni  § 1 ust. 1 pkt 2 lit. „b” uchwały nr XCII/1357/13 Rady Miasta Krakowa z dnia 4 grudnia 2013 r. należy rozumieć jako pewien stan faktyczny, moment od którego można przyjąć że powierzchnia budynku jest faktycznie powiązana z działalnością gospodarczą w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Pojęcie to nie może być utożsamiane z „budynkami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej”, które są zdefiniowane w art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. Sam fakt posiadania budynku przez przedsiębiorcę, co skutkuje uznaniem go za związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej, nie jest podstawą do twierdzenia, że jest to budynek zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej. Budynek „zajęty” to taki, w którym w rzeczywistości wykonywane są czynności składające się na prowadzenie określonej działalności gospodarczej, w tym przypadku w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Nie można zatem uznać automatycznie, jak dowodzi Wnioskodawca, że momentem w którym dopuszczalne jest opodatkowanie budynku stawką jak dla budynku lub jego części zajętego na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu, będzie moment „uzyskania prawomocnej decyzji o zmianie sposobu użytkowania”. Ten stan nie wiąże się w żaden sposób z faktycznym zajęciem powierzchni budynku na jakąkolwiek działalność. Można wyobrazić sobie, że po uzyskaniu takiej decyzji budynek jeszcze przez długi czas będzie stał nieczynny i nie będzie udostępniany dla klientów.

W opinii organu podatkowego moment, od którego dopuszczalne będzie opodatkowanie budynku stawką jak dla budynku lub jego części zajętego na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu, należy wiązać z momentem faktycznego rozpoczęcia działalności o tym profilu w tym budynku, tj. udostępnieniu go dla klientów.

Dlatego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

 

Na indywidualną interpretację podatkową zgodnie z art. 14c § 3 Ordynacji podatkowej przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, złożona za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa, adres: Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków, wniesiona po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa
w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dnia od dnia wniesienia tego wezwania.