interpretacja 125

 

Rodzaj dokumentu	interpretacja indywidualna
Sygnatura	PD-03-1.3120.8.2.2016.GK
Data	2016.04.25
Autor	Prezydent Miasta Krakowa
Istota interpretacji	Podatek od nieruchomości – opodatkowanie spółdzielni mieszkaniowych
Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 201). Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Grzegorz Kasprzak

 

 

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

 

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28 stycznia 2016 r. o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości

 

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, jest nieprawidłowe.

 

UZASADNIENIE

 

I

Pismem z dnia 28 stycznia 2016 r. Wnioskodawca zwrócił się o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości. W dniu 9 marca 2016r. Wnioskodawca dokonał wpłaty kwoty 40 zł uzupełniając braki formalne wniosku.

Wnioskodawca przedstawił opis zaistniałego stanu faktycznego, zgodnie z którym Spółdzielnia swoją działalność prowadzi w oparciu o przepis art. 1 ust 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych zgodnie z którym: celem Spółdzielni jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin. Inaczej mówiąc działalność spółdzielni mieszkaniowej nakierowana jest „do wewnątrz" w ramach stosunków członkowskich i związanych z zarządzeniem nieruchomościami.

Biuro Spółdzielni o powierzchni 186,69m2 znajduje się na terenie jednego z budynków mieszkalnych należących do (…).

W biurze prowadzona jest bieżąca obsługa lokatorów, przechowywane są akta członkowskie oraz wszelkie inne dokumenty związane i niezbędne do prawidłowego funkcjonowania Spółdzielni. Działalność SM(…) ma charakter typowo eksploatacyjny.

W wyniku wcześniej podjętych decyzji Spółdzielnia nie prowadzi w ogóle działalności inwestycyjnej.

Dodatkową działalnością Spółdzielni jest sprawowanie Zarządu nad kilkoma małymi Wspólnotami Mieszkaniowymi - jednak jest to działalność całkowicie uboczna.

W dotychczasowej deklaracji na podatek od nieruchomości opłatę za biuro spółdzielni ujęto w pozycji D2.2 związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej ze stawką 22,86 zł.

 

II

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisu art. 6 ust. 9-11 i art. 5 ust. 2 pkt. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych  (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 849 z późn. zm.-dalej: u.p.o.l.) poprzez odpowiedź na pytanie czy biorąc pod uwagę powyższy stan faktyczny Spółdzielnia jest zobowiązana do naliczania i odprowadzania podatku od nieruchomości za pomieszczenia biurowe służące obsłudze lokatorów w stawce przewidzianej jak dla budynków mieszkalnych? Czy też jak dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej ? Czy też może jak dla pozostałych budynków ?

 

III

Wnioskodawca przedstawił również własne stanowisko w przedstawionej sprawie, zgodnie z którym po zapoznaniu się z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 grudnia 2013r. wydanym w sprawie sygn. akt II FSK 2767/11, stoi na stanowisku, że lokale stanowiące Biuro Spółdzielni winny być opodatkowane podatkiem od nieruchomości w stawce przewidzianej dla budynków mieszkalnych, a nie stawką tego podatku, jak dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej czy też stawką dla pozostałych budynków.

 

IV

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. ustawodawca wyróżnia następujące stawki podatku od nieruchomości od budynków lub ich części:

a)  mieszkalnych,

b)  związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej,

c)  zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym,

d)  związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń,

e)  pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego.

W przedmiotowej sprawie dla części budynku zajętego na prowadzenie biura spółdzielni nie będą miały zastosowanie stawki dla budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym i związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń (nie są zajęte ani związane z tego rodzaju działalnością).

Rozstrzygnięcie czy Wnioskodawca powinien uiszczać podatek od nieruchomości od pomieszczenia biurowe według stawki jak dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej, wymaga uprzedniego zbadania, czy Wnioskodawca jest przedsiębiorcą i czy prowadzi działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 4 u.p.o.l. działalność gospodarczą jest działalność, o której mowa w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.), z zastrzeżeniem ust. 2 (który nie ma znaczenia dla niniejszej sprawy).

Działalnością gospodarczą w rozumieniu wskazanej wyżej ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Natomiast grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą (art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.).

Do gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie zalicza się (art. 1a ust. 2a u.p.o.l.):

1)  budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami;

2)  gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b i d (tj. gruntów  pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi płynącymi jezior i zbiorników sztucznych oraz  niezabudowanych objętych obszarem rewitalizacji, o którym mowa w ustawie z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. poz. 1777), i położonych na terenach, dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, usługową albo zabudowę o przeznaczeniu mieszanym obejmującym wyłącznie te rodzaje zabudowy),

3)  budynków, budowli lub ich części, w odniesieniu do których została wydana decyzja ostateczna organu nadzoru budowlanego, o której mowa w art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), lub decyzja ostateczna organu nadzoru górniczego, na podstawie której trwale wyłączono budynek, budowlę lub ich części z użytkowania.

 

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10.11.2015r. sygn. akt II FSK 2420/13 uznano, że „Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą, o której stanowi art. 2 u.s.d.g. i jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 u.s.d.g., do których to przepisów odsyła art. 1a ust. 1 pkt 4) u.p.o.l.” Sąd powołał się na art. 2 u.s.d.g. zgodnie z którym działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. W wyroku podkreślono, że pomimo iż celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu (art. 1 ust. 1 u.s.m.), a ponadto, że spółdzielnia mieszkaniowa nie może odnosić korzyści majątkowych kosztem swoich członków, w szczególności z tytułu przekształceń praw do lokali (art. 1 ust. 11 u.s.m.), nie oznacza, że nie prowadzi ona działalności gospodarczej. Jednym z przejawów działalności gospodarczej jest obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi mienie spółdzielni lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków, na co wskazuje art. 1 ust. 3 u.s.m.

Sąd powołując się na dotychczasowe orzecznictwo stwierdził, że „działalność w zakresie zarządzania mieniem spółdzielni i mieniem członków spółdzielni może być jedyną działalnością prowadzoną przez niektóre spółdzielnie, zwłaszcza takie, które już nie realizują żadnych nowych inwestycji, a przepis art. 1 ust. 3 u.s.m. czyni ze spółdzielni mieszkaniowej instytucjonalnego zarządcę nieruchomości, który zarządza nieruchomościami swoimi i swoich członków z tytułu obowiązku nałożonego ustawą (wyroki NSA: z dnia 21 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 1891/08 i z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 933/11). Stanowisko to znajduje przede wszystkim potwierdzenie na gruncie podstawowego dla spółdzielczości mieszkaniowej aktu prawnego i wynika z treści art. 1 ust. 6 u.s.m., zgodnie z którym spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, o którym mowa w ust. 1. Użycie przez ustawodawcę zwrotu "inną działalność gospodarczą" wyraźnie wskazuje, że tak właśnie kwalifikuje on działalność, o której mowa w art. 1 ust. 3 u.s.m., czyli tą która przez podatniczkę traktowana jest jako podstawową i nie jest uznawana przez nią za gospodarczą. Ponadto dla porządku wypada wskazać, że na traktowanie Spółdzielni Mieszkaniowej jako przedsiębiorcy wskazuje również fakt prowadzenia przez nią "innej działalności gospodarczej", tj. polegającej na zarządzaniu lokalami użytkowymi, niezależnie od tego, czy jest to pod względem proporcji działalność równorzędna z zarządzaniem nieruchomościami mieszkalnymi, czy tylko jak wskazano we wniosku o udzielenie interpretacji "nieznaczna". Prócz wskazanych powyżej orzeczeń stanowisko takie zostało wyrażone także w judykaturze Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyrokach: z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1068/10 i z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 1217/12 (publ. CBOSA). Również w orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazuje się na to, że działalność spółdzielni mieszkaniowej w zakresie zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie i nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków jest obligatoryjną działalnością gospodarczą takiej spółdzielni (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2002 r., sygn. akt III CZP 21/02, publ. OSNC 2002/12/149). Z kolei w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 marca 2004 r., sygn. akt II CK 53/03 (publ. LEX nr 172796), wyrażono pogląd, że spółdzielnia mieszkaniowa jest podmiotem gospodarczym i w zakresie prowadzonej przez siebie działalności ukierunkowanej na szeroko pojęte zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych swoich członków musi być traktowana tak samo, jak inni przedsiębiorcy. Ponadto jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 listopada 2012 r., sygn. akt I CSK 199/12 (publ. LEX nr 1254613), działalność spółdzielni mieszkaniowej, dostosowana do jej specyficznych zadań, choć nieprowadzona w celu zarobkowym, podporządkowana jest nadrzędnej zasadzie gospodarności i tym samym mieści się w pojęciu działalności gospodarczej. Ponadto w wyroku tym Sąd Najwyższy odwołał się do uchwały z dnia 21 stycznia 2011 r., w sprawie III CZP 125/10 (publ. OSNC 2011, Nr 10, poz. 107), w której zwrócono uwagę, że wprawdzie spółdzielnia mieszkaniowa prowadzi działalność tzw. bezwynikową, nieobliczoną na zysk, to w zakresie działalności ukierunkowanej na szeroko pojęte zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych swoich członków musi być traktowana na rynku tak samo jak inni przedsiębiorcy działający bezpośrednio w celu osiągnięcia zysku. Działalnością gospodarczą jest także działalność niezarobkowa, zmierzająca jedynie do pokrywania własnymi dochodami ponoszonych kosztów. W działalności, w której dominuje podporządkowanie regułom ekonomicznym, motyw zysku (zarobku) zastępowany jest motywem racjonalnego (ekonomicznego) gospodarowania, co oznacza zamiar uzyskania maksymalnego efektu - niekoniecznie zysku - przy danym nakładzie środków albo zamiar minimalnego zużycia tych środków w celu wykonania wyznaczonego zadania. Ponadto jak wskazano w literaturze nie można zaaprobować rozróżnienia na działalność spółdzielni mieszkaniowej w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i "pozostałą działalność", gdyż każdy z rodzajów działalności spółdzielni mieszkaniowej może zostać uznany za działalność gospodarczą. Dodatkowo wskazano, że skoro art. 1 ust. 6 u.s.m. wyraźnie stanowi o "innej" działalności gospodarczej, to wskazuje on tym samym, że spółdzielnia mieszkaniowa prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych oraz inną działalność gospodarczą (przy czym tę ostatnią fakultatywnie). Każdy z tych rodzajów działalności jest zaś działalnością gospodarczą, gdyż w przeciwnym razie użycie przez ustawodawcę słowa "innej" w art. 1 ust. 6 u.s.m. mijałoby się z celem (por. t. XLIII, w Komentarz do art.1a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, publ. LEX/el, pod red. W. Morawskiego). Przenosząc te rozważania na grunt ustawy podatkowej należy przyjąć, że opodatkowanie będących w posiadaniu spółdzielni mieszkaniowej budynków lub ich części według stawek podatku od nieruchomości właściwych dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej uzależnione jest od tego, czy budynki te (lub ich części) służą tylko zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych członków spółdzielni i ich rodzin, czy też służą innym celom, w tym takim jak administrowanie i sprawowanie zarządu przez spółdzielnię mieszkaniową jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Przepis art. 1a ust. 1 pkt 3) u.p.o.l. w przypadku budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, jako będących w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, czyni wyjątek wyłącznie dla budynków lub ich części o charakterze mieszkalnym. Ustawodawca nie przewidział w art. 1a ust. 1 pkt 3) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w ogóle wyłączenia dla części budynków (lokali) służących obsłudze administracyjnej działalności gospodarczej polegającej na zarządzaniu nieruchomościami mieszkalnymi, w tym stanowiącymi mienie spółdzielni mieszkaniowych lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków. Stąd brak jest normatywnych podstaw, co do możliwości ustalania podstawy opodatkowania w tym zakresie w oparciu o jakąkolwiek proporcję, czy strukturę zasobów lokalowych znajdujących się w posiadaniu spółdzielni mieszkaniowej, a wynikającą z całkowitej powierzchni mieszkaniowej i użytkowej wszystkich lokali stanowiących zasób spółdzielni mieszkaniowej. Tym samym za pozbawione racji należało uznać także zarzuty naruszenia art. 4 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., gdyż nie było podstaw do przyjęcia, aby przedmiot i podstawa opodatkowania mogły zostać określone wskaźnikiem procentowym, stanowiącym odzwierciedlenie udziału "metrowego" podstawowej działalności spółdzielni mieszkaniowej oraz działalności gospodarczej, gdyż jak wskazano powyżej aktywność podatniczki w całości nosi znamiona działalności gospodarczej.”

Organ podatkowy w całości podziela powyższy pogląd, zatem w kontekście niniejszej sprawy należy uznać, że Spółdzielnia jest przedsiębiorcą, a pomieszczenia biurowe są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.

Dokonując wykładni celowościowej, w uproszczeniu, należy przyjąć, że ustawodawca w stosunku do stawki podatku od nieruchomości od budynków przyjął następujący podział:

1.         najwyższa stawka od budynków związanych z działalnością gospodarczą

2.         najniższa stawka od budownictwa mieszkaniowego

3.         stawka stanowiąca średnią dwóch powyższych - dla pozostałych budynków.

Przy czym z najniższej stawki mogą korzystać budynki lub ich części mieszkalne. W tym zakresie ustawodawca nie przewidział żadnych wyjątków. Takie rozwiązanie wynika z chęci preferowania tego typu budownictwa. Skoro preferowane ma być budownictwo mieszkaniowe nie ma powodów, aby poprzez sztuczne zabiegi rozciągać preferencje na inne rodzaje budynków lub na ich części zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.

Należy również wskazać, że fakt prowadzenia działalności gospodarczej przez spółdzielnie mieszkaniowe zyskał aprobatę Naczelnego Sądu Administracyjnego także w wyroku z dnia 24 kwietnia 2014r. sygn. akt II FSK 1217/12, gdzie stwierdzono: „iż spółdzielnia mieszkaniowa prowadzi działalność gospodarczą” .

 

Argumenty podniesione we wskazanym przez Wnioskodawcę wcześniejszym wyroku NSA z dnia 18 grudnia 2013r. sygn. akt II FSK 2767/11 nie są już aktualne, a organ podatkowy nie może ich uwzględnić w niniejszej interpretacji.

 

Organ podatkowy uznaje, że na gruncie zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca powinien opłacać podatek od nieruchomości od pomieszczeń biurowych według stawki jak dla budynków lub ich części )  związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej, a stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

 

Na indywidualną interpretację podatkową zgodnie z art. 14c § 3 Ordynacji podatkowej przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, złożona za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa, adres: Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków, wniesiona po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dnia od dnia wniesienia tego wezwania.