interpretacja 127

 

Rodzaj dokumentu	interpretacja indywidualna
Sygnatura	PD-03-1.3120.8.4.2016.GK
Data	2016.03.16
Autor	Prezydent Miasta Krakowa
Istota interpretacji	Podatek od nieruchomości – osoba podatnika
Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 201). Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Grzegorz Kasprzak

 

 

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

 

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 11 marca 2016 r. o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości

 

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, jest prawidłowe.

 

UZASADNIENIE

 

Pismem z dnia 11 marca 2016 r. Wnioskodawca zwrócił się o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości.

Wnioskodawca przedstawił opis zaistniałego stanu faktycznego, zgodnie z którym w dniu 12 października 2015 roku pomiędzy (…) w Krakowie a Fundacją (…) (zwaną dalej Fundacją) został zawarty aneks do umowy ws. dzierżawy część działki (…) - obręb (…) jednostka ewidencyjna (…) – o powierzchni 420m2 wraz z częścią budynku nr 4 o powierzchni 409,83m2. W zawartej pomiędzy stronami umowie znalazł się następujący zapis: Dzierżawca zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 lit a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku jest podatnikiem podatku od wydzierżawionej nieruchomości oraz części budynku i gruntu oraz samodzielnie składa deklaracje podatkowe do Urzędu Miasta Krakowa i opłaca należny podatek od nieruchomości. W tym miejscu należy sprostować, że przywołany przepis prawa to w istocie, przytoczony poniżej, art. 3 ust. 1, pkt 4 lit a) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W kontekście tego przepisu należy dodać, że dzierżawione nieruchomości są własnością Skarbu Państwa, a dzierżawiony budynek nie jest lokalem mieszkalnym stanowiącym odrębna własność. Nieruchomości te na mocy nieobowiązującej już ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa i aktualnej z dnia 10 lipca 2015 roku o Agencji Mienia Wojskowego zostały powierzone w gospodarowanie (…) (art. 6).

 

 

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych  (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 849 z późn. zm.-dalej: u.p.o.l.) poprzez odpowiedź na pytanie kto zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 lit a) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w świetle art. 6 ustawy z dnia 10 lipca 2015 roku o Agencji Mienia Wojskowego, jest podatnikiem podatku od dzierżawionych nieruchomości, (…) czy (…)?

 

 

Wnioskodawca przedstawił również własne stanowisko w przedstawionej sprawie, powołując się na art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zgodnie z którym podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

…

4) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Nieruchomości Rolnych lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości, …

 

Zgodnie z tym przepisem posiadacz zależny (w tym dzierżawca) będzie podatnikiem podatku od nieruchomości tylko wówczas, gdy wystąpią łącznie następujące przesłanki:

1. przedmiot posiadania zależnego jest własnością Skarbu Państwa lub Jednostki Samorządu Terytorialnego (przesłanka pozytywna),

2. posiadanie wynika z umowy zawartej z właścicielem (przesłanka pozytywna),

3. nieruchomość nie jest lokalem mieszkalnym oddanym w posiadanie zależne osobie fizycznej (przesłanka negatywna).

 

Dokonując oceny stanu faktycznego w świetle przedstawionego unormowania Wnioskodawca stwierdził, że:

 

1. posiadanie dotyczy nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa,

2. posiadanie to wynika z umowy, która została zawarta z właścicielem,

3. dzierżawiona nieruchomość nie jest lokalem mieszkalnym.

 

Wyjaśnienia:

 

Ad 1. Działka (…) obręb (…) jednostka ewidencyjna (…) (Działka ta w czerwcu 2013 roku została podzielona na działkę (…) (7782m2/Bi), (…) (10368m2/Bi), (…) (8468m2/Bi), działkę (…) (6245m2/Bi), działkę (…) (1693m2/Bi) oraz działkę (…) (3225m2/Bi) zgodnie z zapisami zawartymi w księdze wieczystej numer (…) jest własnością Skarbu Państwa – Agencji Mienia Wojskowego.

 

Ad 2. Zgodne z nową ustawą z dnia 10 lipca 2015 roku o Agencji Mienia Wojskowego, gospodarka Agencji Mienia Wojskowego oparta jest na majątku Skarbu Państwa. W stosunku do powierzonego majątku Agencja działa w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa:

 

Art. 6. 1. Skarb Państwa powierza Agencji wykonywanie w jego imieniu i na jego rzecz prawa własności i innych praw rzeczowych w stosunku do:

1) nieruchomości stanowiących jego własność:

a) wykorzystywanych do zakwaterowania żołnierzy zawodowych,

b) zajętych pod budowle i urządzenia związane z nieruchomościami, o których mowa w lit. a,

c) uznanych za zbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa, jeżeli przedstawiona przez Agencję propozycja wykorzystania tych nieruchomości uzasadnia ich przekazanie w celu realizacji zadań Agencji;

2) innego niż określone w pkt 1 mienia przekazanego Agencji;

3) mienia Skarbu Państwa:

a) będącego do dnia przekazania Agencji w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej albo ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez nich nadzorowanych, niewykorzystywanego do realizacji ich zadań,

b) przekazanego pozostałego po likwidacji państwowych osób prawnych, dla których organem założycielskim lub organem nadzoru był Minister Obrony Narodowej albo minister właściwy do spraw wewnętrznych.

2. Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Agencję przysługuje prawo własności lub inne prawa uzyskane z tytułu zbycia lub obciążenia prawem rzeczowym lub innym prawem mienia, o którym mowa w art. 1 pkt 2.

 

Nowe brzmienie przepisu w stosunku do tego, które obowiązywało w poprzednim stanie prawnym (art. 6 ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa) pozwala przyjąć, że umowa dzierżawy (aneks) opisanej wyżej nieruchomości została zawarta z właścicielem, którym jest Skarb Państwa. Agencja Mienia Wojskowego występuje bowiem w tym stosunku prawnym, wyłącznie jako ustawowy reprezentant Skarbu Państwa, tj. działa w imieniu i na rzecz reprezentowanego.

 

W świetle opisanego stanu faktycznego i przytoczonego unormowania Wnioskodawca uznaje, że po zmianie przepisów regulujących działanie Agencji Mienia Wojskowego (art. 6 ustawy z dnia 10 lipca 2015 roku o Agencji Mienia Wojskowego) podatnikiem podatku od dzierżawionej części działki numer (…) obręb (…) jednostka ewidencyjna (…) (przed podziałem) o powierzchni 420m2 wraz z częścią budynku nr 4 o powierzchni 409,83m2 jest Fundacja.

 

 

Organ podatkowy uznaje, że na gruncie zaistniałego stanu faktycznego prawidłowe jest stwierdzenie, że Wnioskodawca od 1 stycznia 2016r. jest podatnikiem podatku od nieruchomości od gruntów i części budynku opisanych we wniosku.

Na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej organ odstąpił od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy, uznając że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

 

 

Na indywidualną interpretację podatkową zgodnie z art. 14c § 3 Ordynacji podatkowej przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, złożona za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa, adres: Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków, wniesiona po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa
w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dnia od dnia wniesienia tego wezwania.