Rodzaj dokumentu       interpretacja indywidualna

Sygnatura                   PD-03-1.3120.8.8.2017.GK

Data                           2017.07.25 

Autor                          Prezydent Miasta Krakowa

Istota interpretacji       Podatek od nieruchomości – zajęcie budynku mieszkalnego na działalność gospodarczą

Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.).

Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Grzegorz Kasprzak

 

 

 

 

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

 

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20 lipca 2017 r., o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości

 

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

 

 

 

UZASADNIENIE

 

I

Wnioskiem z dnia 20 lipca 2017 r. (…) Sp. z o.o. w Krakowie (dalej: Wnioskodawca) zwróciła się o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości.

Wnioskodawca przedstawił opis zaistniałego stanu faktycznego, zgodnie z którym posiada nieruchomość przy ul. (…) w Krakowie. Obecnie ma status nieruchomości mieszkaniowej .

Z powodu złego stanu technicznego wystąpiono do Architektury o uzyskanie pozwolenia na przeprowadzenie generalnego remontu tj. wymiana zużytych stropów, wzmocnienie fundamentów, wykonanie elewacji, wzmocnienie budynku, wymiana instalacji (elektryczna, wod. kan.), wymiana dachu, wraz ze zmianą sposobu użytkowania na apart hotel. W budynku nie była i nie jest prowadzona działalność gospodarcza hotelowa. Remont będzie trwał od 12-14 miesięcy tj. do końca 2018 roku.

Po przeprowadzonym remoncie i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie, dopiero zostanie zgłoszona działalność gospodarcza hotelarska.

 

 

II

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisów art. la ust. 1, pkt.3 Ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych poprzez odpowiedź na następujące pytanie: Jaki podatek od nieruchomości powinna płacić w/w Spółka podczas remontu - czy w dotychczasowej wysokości zgodnie ze złożoną deklaracją (w załączeniu kopia deklaracji) ?

 

III

Zgodnie ze stanowiskiem Spółki na czas remontu powinna płacić podatek od nieruchomości w dotychczasowej wysokości, ponieważ obecnie nieruchomość posiada status nieruchomości mieszkaniowej. Do czasu uzyskania pozwolenia na użytkowanie i zgłoszenia działalności gospodarczej hotelowej jej status mieszkania nie uległ zmianie. Natomiast wyższy podatek powinien być płacony z chwilą rozpoczęcia działalności gospodarczej w zakresie hotelarstwa.

Obecnie Spółka jest w posiadaniu budynku mieszkalnego, który jest w złym stanie technicznym i wymaga generalnego remontu. W wyniku podjętych nakładów finansowych przez właściciela budynek znajdujący się w centrum Kazimierza zyska dobry stan techniczny, estetyczny wygląd, co wpłynie korzystnie na wizerunek Kazimierza a równocześnie całego miasta, rozbudowę bazy turystycznej miasta Krakowa. Przedmiotowy budynek bezpośrednio sąsiaduje z Synagogą.

Poprzez zmianę funkcji użytkowania budynku, do Urzędu Miasta Krakowa wydziału podatków i opłat docelowo będą wpływać wyższe opłaty.

Przystąpienie do tej inwestycji podyktowane jest wyżej opisanym stanem technicznym budynku, a zmiana sposobu użytkowania wynika z lokalizacji budynku, gdzie korzystniejsze dla właściciela jak i miasta Kraków będzie wykorzystanie budynku na działalność gospodarczą w zakresie obsługi turystycznej Kazimierza.

Mając na uwadze bardzo duże nakłady finansowe Spółki, (łącznie z kredytem) brak przychodów w okresie remontu, korzyści dla miasta Kraków, Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o pozostawienie na okres remontu opłaty jak od budynku mieszkalnego.

 

IV

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 716 z późn. zm.; dalej – „u.p.o.l.”) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

1) grunty;

2) budynki lub ich części;

3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Budynkiem jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l.).

Budynkiem „związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej” jest budynek będący w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z zastrzeżeniem, że do tej kategorii nie zalicza się budynków mieszkalnych oraz budynków, w odniesieniu do których została wydana decyzja ostateczna organu nadzoru budowlanego, o której mowa w art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290), lub decyzja ostateczna organu nadzoru górniczego, na podstawie której trwale wyłączono budynek, budowlę lub ich części z użytkowania (art. 1a ust. 1 pkt 3 i ust. 2a u.p.o.l.).

Budynki mieszkalne co do zasady opodatkowane są stawką, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a u.p.o.l. wynoszącą 0,75 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej (§ 1 pkt 2 lit. a uchwały Nr LII/978/16 Rady Miasta Krakowa z dnia 14 września 2016 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości.

Natomiast stawka wynosząca 22,66 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej, przewidziana została dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej (§ 1 pkt 2 lit. b uchwały Nr LII/978/16 Rady Miasta Krakowa z dnia 14 września 2016 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości i art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b u.p.o.l.).

W zaistniałym stanie faktycznym w posiadaniu przedsiębiorcy jest budynek o charakterze mieszkalnym. Co do zasady zatem w takich sytuacjach, budynek powinien podlegać opodatkowaniu stawką przewidzianą dla budynków mieszkalnych.

Jednak analiza treści art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b u.p.o.l. prowadzi do wniosku, że opodatkowaniu stawką przewidzianą w tym przepisie podlegają także budynki mieszkalne zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.

Wyrażenie to nie zostało zdefiniowane w ustawie, a dodatkowo występuje w przepisach obok innego znaczeniowo wyrażenia tj. „budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.”

Zgodnie z wykładnią językową wyrażaną szeroko w orzecznictwie sądów administracyjnych, „zajęcie budynku na prowadzenie działalności gospodarczej” jest ustawowym pojęciem o węższym zakresie od zakresu ustawowego pojęcia „budynku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej” Budynek zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej to budynek, w którym przedsiębiorca faktycznie prowadzi działalność gospodarczą, w którym przedsiębiorca w rzeczywistości wykonuje czynności wchodzące w zakres prowadzonej działalności gospodarczej. Budynek zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej zawsze będzie budynkiem związanym z prowadzeniem tej działalności. Natomiast budynek związany z prowadzeniem działalności gospodarczej nie zawsze będzie budynkiem zajętym na prowadzenie działalności gospodarczej. Nie jest wystarczający sam fakt posiadania budynku przez przedsiębiorcę. Konieczne jest w każdym przypadku wykazanie faktycznego „zajęcia”, wykorzystywania danego budynku do prowadzenia działalności gospodarczej.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem interpretacji, Wnioskodawca ma zamiar w przyszłości prowadzić w budynku działalność gospodarczą tj. aparthotel. W tym celu wystąpił do organu nadzoru budowlanego o wydanie pozwolenia na przeprowadzenie generalnego remontu tj. wymiana zużytych stropów, wzmocnienie fundamentów, wykonanie elewacji, wzmocnienie budynku, wymiana instalacji (elektryczna, wod. kan.), wymiana dachu, wraz ze zmianą sposobu użytkowania na aparthotel.

W orzecznictwie sądowym kwestia „zajęcia” przedmiotu opodatkowania na prowadzenie działalności gospodarczej, była rozpatrywana w kontekście zastosowania odpowiedniego podatku dla gruntów rolnych, na których przedsiębiorcy rozpoczynają procesy inwestycyjne. Co do zasady bowiem grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym (art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym Dz. U. z 2016 r. poz. 617 z późn. zm.). Wyjątek stanowią grunty „zajęte” na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, w stosunku do których stosuje się przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dotyczące podatku od nieruchomości (art. 1 ustawy o podatku rolnym i art. 2 ust. 2 u.p.o.l.).

W tym kontekście wykładni pojęcia „zajęte” dokonał między innymi Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. sygn. akt II FSK 190/15, stwierdzając między innymi, że w przypadku, gdy właścicielem gruntu rolnego jest przedsiębiorca, który w przyszłości ma zamiar wybudować i sprzedać na tychże gruntach budynki mieszkalne, i w tym celu dokonuje czynności faktycznych polegających na zdobyciu wszelkich zgód i pozwoleń oraz rozpoczyna prace na gruncie polegające na jego uzbrojeniu w niektóre media, przyłącza itd., to oznacza, że na gruntach tych w rzeczywistości wykonywane są czynności składające się na prowadzenie działalności gospodarczej, a zatem spełniona jest przesłanka „zajęcia” tych gruntów na tą działalność.

Powołując się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Gl 363/13 oraz na wyrok Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 lutego 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 1900/14 należy także wskazać, że zorganizowanie działalności gospodarczej utożsamia się z formą organizacyjno-prawną, pod jaką prowadzona jest działalność. Działalność gospodarcza jest zorganizowana wówczas, gdy podmiot tej działalności dopełnia wszelkich obowiązków rejestracyjnych i ewidencyjnych. Sposób zorganizowania danej działalności wynika z jej przedmiotu, wymogów rynku oraz potrzeb prowadzącego taką działalność. W tym znaczeniu obejmuje ona także czynności przygotowawcze, takie jak choćby oferowanie lokalu do wynajmu (w stanie faktycznym w sprawie I SA/Gl 363/13). Ciągłość działalności oznacza natomiast zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu, co nie wyklucza możliwości prowadzenia działalności tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu.

O zarobkowym charakterze działalności można natomiast mówić wówczas, gdy jest ona zdatna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu.

Mając na uwadze, że podatek od nieruchomości ma charakter majątkowy, budynek opisany we wniosku od momentu rozpoczęcia w nim remontu będzie zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, a nie jak próbuje wykazać Wnioskodawca, zajęty na cele mieszkaniowe. Powierzchnia budynku od momentu rozpoczęcia prac, nie będzie służyła zaspokajaniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych, lecz będzie początkiem zorganizowanego procesu polegającego na prowadzeniu działalności gospodarczej tj. na świadczeniu usług hotelarskich.

 

Przekładając powyższą wykładnię wyrażenia „zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej” na stan faktyczny wskazany we wniosku należy uznać, że w chwili rozpoczęcia prac zmierzających do adaptacji budynku Wnioskodawcy, jego remontu mającego na celu dostosowanie go do potrzeb mającego powstać w przyszłości aparthotelu, polegającego na wymianie zużytych stropów, wzmocnieniu fundamentów, wykonaniu elewacji, wzmocnieniu budynku, wymianie instalacji (elektryczna, wod. kan.), wymianie dachu – zaistnieje stan, w którym budynek będzie „zajęty” na prowadzenie działalności gospodarczej.

W ciągu 14 dni od rozpoczęcia powyższych prac, powstanie zatem konieczność złożenia korekty deklaracji na podatek od nieruchomości (art. 6 ust. 3 i ust. 9 pkt 2 u.p.o.l.) wskazując jako właściwą do opodatkowania stawkę o której mowa w § 1 pkt 2 lit. b uchwały Nr LII/978/16 Rady Miasta Krakowa z dnia 14 września 2016 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości i art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b u.p.o.l. – tzn. stawkę właściwą dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.

 

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

 

 

 

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

 

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

 

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

 

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Prezydent Miasta Krakowa Krajowa, Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków.