Rodzaj dokumentu          interpretacja indywidualna

Sygnatura                      PD-03-1.3120.8.13.2017.GK

Data                              2017.11.30

Autor                             Prezydent Miasta Krakowa

Istota interpretacji          Podatek od nieruchomości – zwolnienie kościelnych osób prawnych

Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.).

Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Grzegorz Kasprzak

 

 

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

 

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 8 listopada 2017 r., o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości, uzupełnionego w dniu 21 listopada 2017 r.

 

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

 

 

UZASADNIENIE

 

I

Wnioskiem z dnia 8 listopada 2017 r. Zgromadzenie (…) w Krakowie (dalej: Wnioskodawca) zwróciła się o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości. Wniosek został uzupełniony w dniu 21 listopada 2017 r.

Wnioskodawca przedstawił opis zaistniałego stanu faktycznego, zgodnie z którym wynajmuje budynek niemieszkalny Wyższej Szkole (…) w Krakowie przy ul. (…), w której są prowadzone wyłącznie zajęcia dydaktyczne. Wnioskodawca jako Kościelna Osoba Prawna nie jest przedsiębiorcą ani nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 4 i art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Wynajmuje jedynie pomieszczenia w kompleksie swoich budynków Wyższej Szkole (…) na działalność edukacyjną oraz firmom (…) i (…). Podobnie Wyższa Szkoła (…) nie prowadzi działalności gospodarczej wyodrębnionej organizacyjnie i finansowo od działalności, o której mowa w art. 13 i art. 14 ustawy z dnia 25 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym.

 

 

II

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisów art. 55 pkt 4 ustawy o stosunku państwa do kościoła katolickiego poprzez odpowiedź na pytanie, czy Wnioskodawca podlega zwolnieniu od podatku za ten wynajmowany na cele oświatowe budynek?

 

 

III

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, wynajmowany budynek powinien podlegać zwolnieniu od podatku od nieruchomości.

 

 

IV

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1785; dalej – „u.p.o.l.”) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

1) grunty;

2) budynki lub ich części;

3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące między innymi właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych (art. 3 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l.).

Stawka podatku od nieruchomości od budynków zależy od sposobu wykorzystania nieruchomości np. jest inna dla budynków mieszkalnych, a inna dla związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W niniejszej sprawie wnioskodawcą jest kościelna osoba prawna, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1169 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 55 ust. 4 powołanej ustawy, „kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania i od świadczeń na fundusz gminny i fundusz miejski, od nieruchomości lub ich części, stanowiących własność tych osób lub używanych przez nie na podstawie innego tytułu prawnego na cele niemieszkalne, z wyjątkiem części zajmowanej na wykonywanie działalności gospodarczej.”

Budynek opisany we wniosku, jak podano ma charakter niemieszkalny. Powinien zatem podlegać zwolnieniu w przypadku, gdy nie jest zajęty na wykonywanie działalności gospodarczej.

 

Wnioskodawca, pomimo tego, iż jest kościelną osobą prawną co do zasady może prowadzić działalność gospodarczą. Nie ma bowiem „żadnych przeszkód jurydycznych, aby osoby prawne poszczególnych kościołów lub związków wyznaniowych podejmowały działalność gospodarczą jako działalność uboczną, z której zysk będzie przeznaczony na wsparcie celów religijno-kultowych.(…) Działalność gospodarcza kościelnych osób prawnych polega między innymi na wynajmie i dzierżawie nieruchomości, prowadzeniu wydawnictw, placówek oświatowych, aptek, domów rekolekcyjnych, aż po przetwórstwo i usługi pogrzebowe” (M. Pietraszewski, M. Tyrakowska „Status kościelnych osób prawnych jako przedsiębiorców” Przegląd Prawa i Administracji Acta Universitatis Wratislaviensis Wrocław 2011, s.262). W związku z powyższym wezwano Wnioskodawcę do sprecyzowania czy jest przedsiębiorcą lub czy prowadzi działalność gospodarczą. W oświadczeniu złożonym w dniu 21 listopada 2017 r. Wnioskodawca oświadczył, że nie jest przedsiębiorcą i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Należy zatem przyjąć, że budynek nie jest zajęty na działalność gospodarczą polegającą na jego wynajmie.

 

Jak wskazano we wniosku budynek jest wynajmowany szkole wyższej, w której są prowadzone wyłącznie zajęcia dydaktyczne.

Status szkoły wyższej uregulowany został w ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1842 z późn. zm.) W art. 13 tej ustawy wyliczono podstawowe zadania uczelni (publicznych i niepublicznych), a w art. 7 postanowiono, że uczelnia (publiczna i niepubliczna) może prowadzić działalność gospodarczą wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo od działalności, o której mowa w art. 13 i 14, w zakresie i formach określonych statucie.

W związku z powyższym wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia stanu faktycznego wniosku o elementy związane z ewentualnym prowadzeniem działalności gospodarczej przez zajmującą budynek szkołę wyższą. Zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy z dnia 21 listopada 2017 r. szkoła wyższa, która faktycznie zajmuje budynek nie prowadzi działalności gospodarczej wyodrębnionej organizacyjnie i finansowo od działalności, o której mowa w art. 13 i 14 Prawa o szkolnictwie wyższym.

 

Z uwagi na powyższe, w szczególności na fakt, iż jak wskazał Wnioskodawca, budynek opisany we wniosku nie jest zajmowany na wykonywanie działalności gospodarczej, to z uwagi na treść art. 55 ust. 4 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca jest zwolniony od podatku od nieruchomości od tego budynku, a stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

 

 

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

 

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

 

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

 

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Prezydent Miasta Krakowa Krajowa, Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków.

 

Otrzymują:

1. Adresat

2. PD-01-4

3. aa