Uzasadnienie do uchwały Rady Miasta Krakowa w sprawie nadania tytułu Honorowego Obywatela Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa Pani Biserce Rajčić:

 "Pani Biserca Rajčić urodziła się w 1940 r. w Jelasznicy k. Zaječaru. Ukończyła studia filologiczne na Uniwersytecie Belgradzkim. Jest uczennicą i kontynuatorką prac translatorskich tłumacza literatury polskiej Petara Vujicicia. Tłumaczy głównie z języka polskiego, ale ma w dorobku również przekłady z rosyjskiego, czeskiego, słowackiego, a także bułgarskiego. Ponadto książki własne, słuchowiska i liczne publikacje. Bibliografia Biserki Rajčić obejmuje 1584 pozycje. W jej dorobku translatorskim jest 77 książek z różnych dziedzin humanistyki.

Biserca Rajčić była również bibliotekarzem etatowo zatrudnionym w jednostkach naukowych takich jak: Serbska Biblioteka Narodowa, Instytut Historyczny SAN, Instytut Języka Serbskiego SAN. Za wkład w rozwój bibliotekarstwa została odznaczona przez Serbską Bibliotekę Narodową. Była wieloletnim współpracownikiem redakcji literackiej Programu Drugiego i Trzeciego Radia Belgrad (od lat sześćdziesiątych), studia B, B 92, a przed rozpadem Jugosławii także Radia Sarajewo i Radia Zagrzeb, stałym współpracownikiem pisma „Politika”, krytykiem literackim i krytykiem sztuki, autorką kolaży.

Biserca Rajčić była wielokrotnie nagradzana serbskimi i polskimi nagrodami.

W okresie przesilenia w trakcie wojen bałkańskich przeszła na emeryturę. Od tego czasu zajęła się wyłącznie tłumaczeniami i książkami własnymi. Wtedy jej bibliografia, skromna w latach dziewięćdziesiątych, urosła do obecnych rozmiarów.

Obok teorii literatury, literatury pięknej, zajmuje się teatrem, sztuką wizualną, filmem, filozofią, estetyką, politologią, historiografią, zagadnieniami wiary i kościoła wśród narodów słowiańskich, przede wszystkim na przykładzie Polski. Tematy te są obecne w jej książkach: „Polska cywilizacja”, Mój Kraków” i „Listy z Pragi”.

Biserca Rajčić jest osobą wyjątkowo zasłużoną dla kultury i literatury polskiej poza granicami naszego kraju, w Serbii i na Bałkanach. Tłumaczyła największych polskich autorów takich jak Czesław Miłosz, Witold Gombrowicz czy Tadeusz Konwicki, ale również bardzo wielu twórców blisko związanych z Krakowem, a wśród nich m.in. Wisławę Szymborską, Ewę Lipską, Ryszarda Krynickiego, Sławomira Mrożka, Łukasza Mańczyka, Adama Zagajewskiego, Adama Wiedemanna, Małgorzatę Lebdę, Eryka Ostrowskiego czy Kornela Filipowicza. Książkę „Mój Kraków” poświęciła naszemu miastu, ponieważ jest jej szczególnie bliskie. Od pięćdziesięciu lat związana jest z krakowskim środowiskiem naukowców, literaturoznawców, teatrologów i literatów".