interpretacja 147

Rodzaj dokumentu   interpretacja indywidualna

Sygnatura               PD-03-1.3130.8.1.2018.GK

Data                       2018.05.17

Autor                      Prezydent Miasta Krakowa

Istota interpretacji   Opłata skarbowa– opłata skarbowa od poświadczenia za zgodność z oryginałem pełnomocnictwa

Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.).

Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Grzegorz Kasprzak

 

 

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

 

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 18 kwietnia 2018 r. o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących opłaty skarbowej

 

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego i zadanych pytań jest nieprawidłowe.

 

 

 

UZASADNIENIE

 

I

W dniu 18 kwietnia 2018 r. do Prezydenta Miasta Krakowa wpłynął wniosek (...) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opłaty skarbowej.

Wnioskodawca przedstawił opis zaistniałego stanu faktycznego, zgodnie z którym jako przedsiębiorca występuję w postępowaniu administracyjnym w sprawie uzyskania decyzji pozwolenia na budowę przed Wojewodą Małopolskim jako organem administracji architektoniczno -budowlanej, umocowanym do wydania takiej decyzji. Do akt sprawy złożył dokument pełnomocnictwa w postaci odpisu wraz z oryginałem w celu dokonania przez pracownika organu prowadzącego sprawę uwierzytelnienia tego odpisu za zgodność z oryginałem w trybie art. 76a par. 2b ustawy Kodeks postępowania administracyjnego. Uwierzytelniony przez pracownika organu odpis pełnomocnictwa miał pozostać w aktach sprawy na potrzeby tego postępowania. Pracownik organu uzależnił uwierzytelnienie odpisu pełnomocnictwa w celu pozostawienia go w aktach sprawy od uprzedniego uiszczenia opłaty skarbowej w wysokości 5 zł za każdą stronę dokumentu, z czym nie zgadza się Wnioskodawca.

 

 

II

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię art. 1 ust. 1 pkt lb, art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłacie skarbowej z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, tekst jednolity z dnia 12 października 2016 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1827), pkt II. ppkt 4 załącznika do ustawy o opłacie skarbowej z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, tekst jednolity z dnia 12 października 2016 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1827 )poprzez odpowiedź na pytania:

1) Czy poświadczenie za zgodność z oryginałem przez pracownika organu prowadzącego sprawę administracyjną przedkładanych przez stronę w postępowaniu administracyjnym odpisów dokumentów, np. pełnomocnictw w trybie art. 76a ust. 2b ustawy Kodeks postępowania administracyjnego obciążone jest opłatą skarbową w wysokości 5 zł/stronę, przewidzianą w pkt II. 4 "Wydanie zaświadczenia" Załącznika do ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, tekst jednolity z dnia 12października 2016 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1827).

2) Czy poświadczenie, o którym mowa powyżej obciążone jest jakąkolwiek inną opłatą, czy też następuje bezpłatnie?

 

 

 

III

Wnioskodawca wskazuje, że Stanowisko organu postępowania administracyjnego - Wojewody Małopolskiego - będącego jednocześnie inkasentem opłaty skarbowej na terenie Miasta Krakowa, zgodnie z którym poświadczanie w trybie art. 76a ust. 2b KPA za zgodność z oryginałem odpisów dokumentów składanych w postępowaniu administracyjnym prowadzonym przez ten organ uzależnione jest od wniesienia opłaty skarbowej w wysokości 5 zł/stronę poświadczanego odpisu uważa za nieprawidłowe z następujących względów:

Zgodnie z art. 76a par. 2b ustawy Kodeks postępowania administracyjnego upoważnieni pracownicy organu prowadzącego sprawę mają obowiązek poświadczać zgodność złożonego przez stronę lub jej pełnomocnika na potrzeby tego postępowania odpisu dokumentu z przedstawionym oryginałem. W tym też zakresie Wnioskodawca prezentuje stanowisko, że poświadczenie takie, w którym to strona lub jej pełnomocnik złożyła organowi na potrzeby postępowania oryginał dokumentu wraz z odpisem, nie podlega opłacie skarbowej przewidzianej dla wydawania zaświadczeń (pkt II ppkt 4 załącznika do ustawy o opłacie skarbowej „ Wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, stawki tej opłaty oraz zwolnienia "). KPA wyraźnie rozróżnia kwestię poświadczania odpisów dokumentów za zgodność z przedłożonym oryginałem, złożonych na potrzeby postępowania (art. 76a par. 2b KPA) od kwestii wydawania zaświadczeń (art. 217-220 KPA), w ślad za tym art. 268a KPA wyraźnie rozróżnia upoważnienie do wydawania zaświadczeń (co ma miejsce w trybie art. 217 - 219 KPA) od upoważnienia do poświadczania za zgodność odpisów dokumentów przedstawionych przez stronę z oryginałem na potrzeby prowadzonych postępowań (co ma miejsce w trybie art. 76a par. 2b KPA). W tym pierwszym bowiem przypadku to organ udostępnia stronie będące w jego posiadaniu dane i dokumenty poprzez sporządzenie i wydanie stronie uwierzytelnionego odpisu dokumentu (art. 73 par. 2 KPA, art. 217-219 KPA), w tym drugim to sama strona lub jej pełnomocnik przedkłada organowi dokument wraz z odpisem, który to odpis zostanie przez ten organ zachowany. Wydanie zaświadczenia (a w ramach tego np. uwierzytelnionego odpisu oryginału dokumentu będącego w posiadaniu organu) i dokonanie poświadczenia w trybie art. 76a ust. 2b KPA to wiec dwie instytucje, zupełnie odmienne zarówno w ramach systematyki kodeksu postępowania administracyjnego, jak i funkcji. Obciążenie opłatą skarbową z tytułu poświadczania za zgodność z oryginałem duplikatu, odpisu, wyciągu, wypisu lub kopii dotyczy więc w naszej ocenie jedynie przypadku wydawania zaświadczeń (art. 1 ust. 1 pkt Ib w zw. z pkt II. „ Wydawanie zaświadczeń" ppkt 4 Załącznika do ustawy o opłacie skarbowej), a w ramach tego wydawania np. uwierzytelnionego odpisu oryginału dokumentu będącego w posiadaniu organu, które - jak wyżej wskazano - nie jest czynnością tożsamą z poświadczaniem za zgodność odpisów dokumentów przedstawionych przez stronę na potrzeby prowadzonych postępowań z oryginałem w trybie art. 76a ust. 2b KPA, które to odpisy zostaną przez organ prowadzący postępowanie zachowane. Powyższe stanowisko koresponduje z intencją autorów wspomnianej regulacji, umożliwiającej poświadczanie przez pracowników organu prowadzącego postępowanie odpisów dokumentów za zgodność z oryginałem, złożonych na potrzeby prowadzonego postępowania. W uzasadnieniu projektu ustawy o zmianie ustawy KPA wskazano bowiem, że „Dzięki temu rozwiązaniu strona nie będzie narażona na dodatkowe koszty uzyskania urzędowo poświadczonych odpisów, odpisów lub wypisów aktów notarialnych i tym podobnych dokumentów, które mogą być potrzebne w postępowaniu administracyjnym”.

 

 

IV

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1827 z późn. zm.) opłacie tej podlega dokonanie czynności urzędowej na podstawie zgłoszenia lub na wniosek w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej.

Wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, stawki tej opłaty oraz zwolnienia określa załącznik do ustawy (art. 4 ustawy o opłacie skarbowej).

W części II pkt 4 załącznika do ustawy o opłacie skarbowej ustawodawca przewidział opłatę w wysokości 5 zł za „poświadczenie zgodności duplikatu, odpisu, wyciągu, wypisu lub kopii, dokonane przez organy administracji rządowej lub samorządowej lub archiwum państwowe, od każdej pełnej lub zaczętej stronicy”.

Od opłaty skarbowej w przypadku tej czynności urzędowej zwolnione zostało „poświadczenie zgodności odpisu, kopii lub wyciągu z pełnomocnictwa niepodlegającego opłacie skarbowej lub od niej zwolnionego”.

 

W art. 76a § 2b ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 z późn. zm.) wskazano, że „Upoważniony pracownik organu prowadzącego postępowanie, któremu został okazany oryginał dokumentu wraz z odpisem, na żądanie strony, poświadcza zgodność odpisu dokumentu z oryginałem. Poświadczenie obejmuje podpis pracownika, datę i oznaczenie miejsca sporządzenia poświadczenia, a na żądanie strony, również godzinę sporządzenia poświadczenia. Jeżeli dokument zawiera cechy szczególne (dopiski, poprawki lub uszkodzenia), należy stwierdzić to w poświadczeniu.”

 

W obu przepisach ustawodawca posłużył się jednakowym nazewnictwem tj. w art. 76a § 2b K.p.a. pracownik „poświadcza” zgodność odpisu dokumentu z oryginałem, a stosownie do tego w części II pkt 4 załącznika do ustawy o opłacie skarbowej, ustawodawca określił opłatę za „poświadczenie” zgodności między innymi odpisu z oryginałem.

 

Wykładnia gramatyczna wskazanych wyżej przepisów nie pozostawia żadnych wątpliwości, co do jej wyników, pozwalających przyjąć, że poświadczenie o którym mowa w art. 76a § 2b K.p.a. podlega opłacie skarbowej, jako czynność urzędowa wskazana w części II pkt 4 załącznika do ustawy o opłacie skarbowej, w kwocie 5 zł od każdej strony.

 

Dodatkowo należy dodać, że katalog czynności urzędowych podlegających opłacie skarbowej jest katalogiem zamkniętym, tj. opłacie podlegają tylko te czynności urzędowe, które zostały wymienione w załączniku do ustawy. O ile można mieć wątpliwości interpretacyjne co do zakwalifikowania niektórych tych czynności takich jak „inne czynności kierownika urzędu stanu cywilnego” (część I pkt 2 załącznika), czy np. „Decyzja inna, niż wymieniona w niniejszym załączniku, do której mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego (część I pkt 53 załącznika), to czynność urzędowa w części II pkt 4 (poświadczenie za zgodność z oryginałem) została opisana precyzyjnie i jednoznacznie.

 

 

Czynność poświadczania za zgodność z oryginałem potencjalnie może urzeczywistniać się w następujących przypadkach:

1) żądania przez stronę wydania uwierzytelnionych kopii z akt sprawy – art. 73 § 2 k.p.a.;

2) przedstawiania na potrzeby prowadzenie postępowania urzędowo poświadczonych dokumentów sporządzonych przez inny organ państwowy – art. 76a § 1 k.p.a.;

3) poświadczania na żądanie strony zgodności przedstawianego przez nią odpisu dokumentu z okazanym oryginałem – art. 76a § 2b k.p.a.

 

Chociaż wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ostatniego z wymienionych wyżej przypadków, tj. przepisu obowiązującego dopiero od 1 czerwca 2017 r., to nie ma żadnych podstaw prawnych i faktycznych aby różnicować te sytuacje w kontekście opłaty skarbowej.

Cechą odróżniającą opłatę od podatku jest odpłatność/wzajemność (podatek jest pozbawiony tej cechy). Opłata skarbowa za czynność urzędową jaką jest dokonywane na wniosek poświadczenie odpisu dokumentu, niewątpliwie nosi cechę odpłatności. Sama czynność poświadczania dokumentów we wszystkich wskazanych wyżej trzech przypadkach podejmowana jest z inicjatywy i na potrzeby strony postępowania administracyjnego. W przypadku gdyby strona dysponowała i złożyła do akt sprawy oryginał dokumentu nie byłoby potrzeby dokonywania poświadczania odpisu.

Jeszcze raz należy podkreślić, że w we wszystkich trzech przypadkach poświadczanie za zgodność z oryginałem wiąże się z koniecznością uiszczenia opłaty skarbowej w kwocie 5 zł za każdą stronę.

 

W opinii organu podatkowego niezasadna jest wykładnia przepisów dokonana przez Wnioskodawcę, zakładająca, iż poświadczanie za zgodność z oryginałem w przypadkach, o których mowa w art. 76a § 2b k.p.a. należy odróżnić od pozostałych przypadków, kiedy dokonywana jest taka czynność. W szczególności Wnioskodawca wskazuje, że czynność tą należy odróżnić od wydawania zaświadczenia, rozumianego jako poświadczanie za zgodność z oryginałem dokumentów będących w aktach organu.

W opinii organu podatkowego brak jest jakichkolwiek podstaw do takiej interpretacji przepisów.

Opłata skarbowa jest daniną publiczną, co do której obowiązują zasady takie same jak do podatków. W szczególności elementy konstrukcyjne tej daniny powinny być sformułowane w akcie prawnym o randze ustawy, w sposób możliwie precyzyjny i jednoznaczny. W przypadku opłaty skarbowej za dokonanie czynności urzędowej jaką jest poświadczenia odpisu za zgodność z oryginałem, te ogólne postulaty zostały spełnione. Jak wskazano wyżej wykładnia gramatyczna, uzupełniona wykładnią systemową i celowościową daje jednoznaczne rezultaty.

Podkreślenia wymaga fakt, iż ustawodawca nie uzależnił powstania obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej za poświadczenie dokumentu za zgodność z oryginałem od jakichkolwiek innych warunków niż te które są wskazane w ustawie i załączniku do niej. W szczególności nie ma kompletnie żadnego znaczenia czy poświadczany dokument jest już w posiadaniu organu, czy strona dopiero go przedkłada. Opłata jest bowiem należna za faktyczne dokonanie czynności urzędowej (poświadczenia) co jednoznacznie wynika z treści przepisów ustawy o opłacie skarbowej. Gdyby ustawodawca chciał różnicować sytuacje gdy pracownik organu dokonuje poświadczenia za zgodność z oryginałem (pod kątem konieczności uiszczenia za nie opłaty skarbowej) mógł przy okazji dodania art. 76a § 2b do Kodeksu postępowania administracyjnego zmienić treść załącznika do ustawy o opłacie skarbowej lub dodać do niego kolejne zwolnienie. Brak takich działań powoduje, że stanowisko Wnioskodawcy z tego względu oraz z uwagi na wykładnię przeprowadzona przez organ podatkowy należy uznać za nieprawidłowe.

 

W zakresie drugiego z zadanych pytań w oparciu o analizę przeprowadzoną powyżej, należy wskazać, że poświadczenie dokumentów w trybie wskazanym w art. 76a § 2b K.p.a. wiąże się z dokonaniem opłaty skarbowej i brak jest jakichkolwiek innych danin publicznych za przedmiotową czynność.

 

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obu pytań jest nieprawidłowe.

 

 

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

 

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

 

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

 

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Prezydent Miasta Krakowa Krajowa, Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków.