Uzasadnienie do uchwały Rady Miasta Krakowa w sprawie nadania Janowi Nowakowi-Jeziorańskiemu Medalu Cracoviae Merenti (1997):
„Zdzisław Jeziorański - Jan Nowak, legendarny Kurier z Warszawy, urodził się w stolicy 15 maja 1913 roku. W Gimnazjum im. A. Mickiewicza spotkał i zaprzyjaźnił się z Janem Kwiatkowskim, synem ówczesnego Ministra Przemysłu i Handlu Eugeniusza Kwiatkowskiego. Przyjaźń ta wywarła wielki wpływ na kształtowanie się osobowości i poglądów gimnazjalisty: to właśnie Kwiatkowski wprowadzał go w tajniki ekonomii, dając lekcję nie tylko wielkiej, rzetelnej wiedzy, ale także prawdziwego patriotyzmu i zatroskania o losy kraju i jego gospodarki. To on doradził maturzyście wybór Uniwersytetu Poznańskiego jako miejsca studiów, po których ukończeniu Jeziorański rozpoczął pracę w Katedrze Ekonomii, kierowanej przez profesora Edwarda Taylora.
Młody ekonomista brał udział w kampanii wrześniowej, w trakcie której dostał się do niewoli. Po kilku tygodniach zbiegł z niemieckiego transportu jenieckiego i ukrywał się w Krakowie - Łagiewnikach. W Krakowie korzystał z pomocy profesora Adama Kleczkowskiego, germanisty z UJ, ukrywając się w czasie, gdy Warszawa broniła się przed Niemcami. W 1941 roku złożył przysięgę organizacyjną Związku Walki Zbrojnej, przyjął pseudonim Janek i rozpoczął działania przy organizacji kolportażu dywersyjnej prasy na terenie Rzeszy. Pracował w wydziale informacyjno - politycznym BIP-u i był aktywnym kurierem Akcji N. Od kwietnia 1943 roku utrzymywał bezpośredni kontakt między Rządem Londyńskim a Armią Krajową. Był ostatnim wysłannikiem Naczelnego Wodza, który dotarł do Warszawy przed wybuchem Powstania Warszawskiego i pierwszym emisariuszem komendanta AK, który po upadku powstania przedostał się do Londynu. Właśnie z Krakowa, z ulicy Retoryka 15, wyruszył Nowak-Jeziorański na swą emigracyjną tułaczkę.
Od 1948 r. pracował w polskiej sekcji BBC, w latach 1952-1976, kierował rozgłośnią polską Radia „Wolna Europa", przyczyniając się do odkłamania obrazu rzeczywistości politycznej okresu PRL-u. Jest autorem wielu książek, które stały się klasyką polskiej literatury faktu. Był konsultantem Państwowej Rady Bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych, pełnił również funkcję dyrektora krajowego Kongresu Polonii Amerykańskiej. Jego niestrudzona działalność na rzecz spraw polskich przyczyniła się wydatnie do określenia przychylnego dla odrodzonej w 1989 roku Polski stosunku administracji amerykańskiej oraz do pozyskania wsparcia USA w polskich dążeniach do NATO.
Związki Nowaka-Jeziorańskiego z Krakowem datują się od czasów okupacyjnych - nawiązane tutaj kontakty i przyjaźnie trwały przez lata powojenne, kiedy to Jeziorański odwiedzał w naszym mieście w domu przy al. Słowackiego szykanowanego przez komunistyczne władze Eugeniusza Kwiatkowskiego. W roku 1996, właśnie z inicjatywy byłego dyrektora rozgłośni polskiej Wolnej Europy, samorząd Miasta Krakowa podjął zadanie upamiętnienia postaci Ministra Kwiatkowskiego poprzez umieszczenie na frontonie jego domu tablicy pamiątkowej, przypominającej zasługi wielkiego Polaka, któremu Miasto Kraków udzieliło schronienia w najtrudniejszym okresie jego życia.
Legendarny Kurier z Warszawy stał się po wojnie Kurierem z Waszyngtonu, a jego kontakty z Krakowem stały się szczególnie częste i bliskie. Stał się dobroczyńcą wielu krakowskich placówek służby zdrowia, szczególnie zaś Polsko-Amerykańskiego Instytutu Pediatrii w Prokocimiu. Dzięki szacunkowi, którym Jan Nowak-Jeziorański cieszył się we wpływowych środowiskach politycznych i finansowych w Ameryce, potrzeby Instytutu zostały dostrzeżone nie tylko przez Polonię amerykańską, ale także przez fundacje i stowarzyszenia działające w USA. Ogromne wsparcie, które otrzymał Instytut za pośrednictwem Prezydenta Stanów Zjednoczonych George'a Busha i związanych z jego osobą organizacji charytatywnych, zawdzięcza właśnie ogromnemu sercu i uporczywym działaniom Nowaka-Jeziorańskiego. Będąc w Krakowie, Nowak wygłaszał wykłady na Uniwersytecie Jagiellońskim, cieszące się ogromnym powodzeniem, zaś niektóre doczekały się publikacji. Jeziorański współpracował także stale z Tygodnikiem Powszechnym, zamieszczając na jego łamach artykuły dowodzące szczerego patriotyzmu i świadomości polskiej racji stanu. Włączył się aktywnie w działalność Międzynarodowego Centrum Rozwoju Demokracji w Krakowie, które często odwiedza, dzieląc się z szerokim gronem słuchaczy swoimi doświadczeniami i poglądami.
Jan Nowak-Jeziorański, tak jak w całym swoim życiu, w działalności na rzecz Miasta Krakowa, pozostawiał zawsze w cieniu swoje osobiste zasługi, dobro naszego miasta i naszej Ojczyzny mając za wartość najwyższą. Przyznanie mu Srebrnego Medalu Cracoviae Merenti jest dowodem wdzięczności i uznania dla jego niestrudzonych działań".
Jan Nowak-Jeziorański zmarł 20 stycznia 2005 roku w Warszawie. Został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu na Powązkach.
Wręczenie Srebrnego Medalu Cracoviae Merenti profesorowi Janowi Nowakowi-Jeziorańskiemu odbyło się 12 listopada 1997 roku, podczas uroczystej sesji Rady Królewskiego Stołecznego Miasta Krakowa, która odbyła się w Pałacu Wielopolskich przy pl. Wszystkich Świętych 3-4.