Uzasadnienie do uchwały Rady Miasta Krakowa w sprawie przyznania Brązowego Medalu Cracoviae Merenti Księdzu Infułatowi Stanisławowi Małysiakowi (2002):
„Ksiądz Infułat Stanisław Mały siak urodził się 5 maja 1925 roku w miejscowości Ślemień, w powiecie żywieckim. Tam rozpoczął naukę w szkole powszechnej, ale podczas wojny, po włączeniu Żywiecczyzny do Rzeszy Niemieckiej, w październiku 1940 roku został wysiedlony wraz z rodzicami i dwojgiem rodzeństwa do Majdana Kasztelańskiego na Zamojszczyźnie. Pracował tam fizycznie w młynie i równocześnie działał w Związku Walki Zbrojnej. Najpierw przydzielony do plutonu Brzeziny uczył się w leśnej szkole partyzanckiej, kształcącej młodych dowódców piechoty, potem w latach 1942-1944 walczył w Armii Krajowej pod pseudonimem Sęp w IX Pułku Legionów Ziemi Zamojskiej pod dowództwem Konrada Bartoszewskiego (ps. Wir). Brał udział w wielu akcjach bojowych na terenie Zamojszczyzny, m.in. wielkiej bitwie w Puszczy Solskiej w roku 1944, podczas niemieckiej akcji pacyfikacyjnej pod kryptonimem Sturmwind II. Tegoż roku w czasie jednej z akcji został schwytany przez Niemców i osadzony w obozie przejściowym w Zwierzyńcu. Stamtąd został przewieziony do obozu w Lublinie, skąd udało mu się zbiec. Za działalność partyzancką na wniosek swojego dowódcy Konrada Bartoszewskiego został odznaczony Krzyżem Walecznych, który został wręczony ks. Małysiakowi dopiero po przemianach politycznych w naszym kraju w 1989 roku.
W roku 1944 po ustaniu działań wojennych na terenie Zamojszczyzny ks. Małysiak kontynuował naukę w gimnazjum w Zamościu, ale w 1945 roku unikając w ostatniej chwili aresztowania przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa zbiegł do Krakowa, gdzie ukończył naukę i zdał maturę w roku 1947 w IV Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza. Tegoż roku wstąpił do Seminarium Krakowskiego i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończył w 1952 roku i otrzymał święcenia kapłańskie.
Pierwszą posługę kapłańską pełnił w Niegowici w latach 1952-1957, następnie w okresie 1957-1963 był wikariuszem parafii w Kobierzynie i równocześnie kapelanem szpitala psychiatrycznego. W 1963 roku został przeniesiony do Bazyliki Mariackiej, z którą związany jest do tej pory. Równocześnie od lat pięćdziesiątych pracował w Wydziale Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej, gdzie pełnił kolejne funkcje począwszy od sekretarza do przewodniczącego Wydziału. Podczas wieloletniej pracy kurialnej był bliskim współpracownikiem arcybiskupów krakowskich najpierw Karola Wojtyły, później Franciszka Macharskiego, a także założycielem wydawnictwa św. Stanisława z własnym ośrodkiem poligraficznym. Został odznaczony Krzyżem Walecznych za prowadzoną w czasie wojny działalność partyzancką, (wręczony dopiero po przemianach politycznych w kraju w roku 1989).
W 1990 roku, na wniosek krakowskiego środowiska żołnierzy Armii Krajowej, ks. kardynał Franciszek Macharski mianował ks. Infułata Małysiaka kapelanem organizacji kombatanckich Armii Krajowej. Obecnie Ksiądz Infułat jest na emeryturze.
Ksiądz Małysiak jest cenionym kapłanem i wielkim patriotą. Obok zasług, jakie oddał Ojczyźnie na polu walki, zasługuje na szczególną wdzięczność za swą wieloletnią posługę duchową, jako kapelan Solidarności i środowisk niepodległościowych Krakowa. Przyznanie księdzu Infułatowi Stanisławowi Małysiakowi Medalu Cracoviae Merenti jest bez wątpienia słusznym oddaniem hołdu wyjątkowemu człowiekowi naszego miasta".