Lech Wałęsa, ur. 29 września 1943 roku w Popowie - polski działacz związkowy, polityk, legendarny przywódca NSZZ „Solidarność", laureat Pokojowej Nagrody Nobla. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1990-1995.
W latach 1964-1967 był pracownikiem Zakładów ZREMB. W 1967 roku rozpoczął pracę w Stoczni Gdańskiej, a w 1970 roku został członkiem Komitetu Strajkowego Stoczni. Po zakończeniu strajku został aresztowany i skazany na rok więzienia. Został wyrzucony z pracy z "wilczym biletem" za próbę zorganizowania w 1970 roku obchodów rocznicy śmierci robotników ze Stoczni.
W sierpniu 1980 roku stał na czele strajku w Stoczni Gdańskiej. W kwietniu 1981 roku - na zjeździe delegatów NSZZ "Solidarność" został wybrany przewodniczącym "Solidarności" oraz Krajowej Komisji Porozumiewawczej, której zadaniem było utrzymywanie negocjacji z rządem. W 1983 roku wrócił do pracy w Stoczni Gdańskiej.
W 1988 roku współorganizował strajk w Stoczni Gdańskiej, zakończony ugodą z rządem i rozpoczęciem rozmów Okrągłego Stołu. Był współtwórcą porozumień Okrągłego Stołu. Współzałożyciel Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym NSZZ "Solidarność", który zdobył w wyborach w 1989 roku 99 ze 100 mandatów w Senacie i 35% miejsc w Sejmie.
W sierpniu 1989 roku zorganizował spotkanie z przewodniczącymi ZSL i SD, zawiązując w Sejmie koalicję, która utworzyła następnie pierwszy powojenny niekomunistyczny rząd z Tadeuszem Mazowieckim jako Premierem.
W 1990 roku został wybrany Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej. W roku 1993 był inicjatorem założenia Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform. W 1995 i 2000 roku przegrał wybory prezydenckie.
Od roku 1995 został laureatem 15. tytułów Doktora Honoris Causa. W 1983 roku został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla.
Tytuł Honorowego Obywatela Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa został nadany Lechowi Wałęsie podczas uroczystej sesji Rady Miasta Krakowa 17 października 1990 roku. Uroczystość odbyła się w Sali Obrad Rady Miasta Krakowa w Pałacu Wielopolskich przy pl. Wszystkich Świętych 3-4 w Krakowie.
