Uzasadnienie do uchwały Rady Miasta Krakowa w sprawie nadania Ojcu Tomaszowi Pawłowskiemu tytułu Honorowego Obywatela Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa (2004):
„Ojciec Tomasz Pawłowski OP był twórcą i animatorem duszpasterstwa akademickiego w krakowskiej bazylice OO. Dominikanów w 1964 r. Pełniło ono wówczas ważne funkcje formacyjne i edukacyjno - informacyjne. Gromadziło rzesze młodzieży studenckiej na liturgii, konferencjach, dyskusjach. Ojciec Tomasz jako niezwykle dynamiczny, żarliwy, inteligentny kapłan wywarł niezapomniane piętno na środowisku akademickim Krakowa, a poprzez nie również na innych grupach społecznych.
Ojciec Tomasz swoją działalnością wprowadził do Kościoła Dominikańskiego specyficzny klimat świeżości i inspiracji myślowej, a także atmosferę wzajemnej bliskości, przyjaźni oraz autentycznej - żywo wyrażającej się wiary i miłości chrześcijańskiej. Angażował się w wielokierunkową pracę społeczną. W duchu ewangelicznej zasady bądź zimny albo gorący, ale nigdy letni inicjował rozmaite akcje charytatywne: pomagał niepełnosprawnym, ubogim materialnie, wielodzietnym rodzinom. Mobilizował liczne grono studentów, uwrażliwiając ich na najsłabszych, osamotnionych, zagubionych, potrzebujących. Organizował zespoły osób, które wyjeżdżały do mniejszych miast celem wspierania tamtejszych maturzystów w podejmowaniu decyzji związanych z wyborem studiów, otwierania przed nimi perspektyw osobowego rozwoju.
Ojciec Tomasz niezwykle dbał o wysoki poziom konferencji wygłaszanych w duszpasterstwie - starannie dobierał znakomitych prelegentów z całej Polski. Przez wiele lat organizował także obozy dla studentów w czasie ferii i w czasie wakacji. Z licznymi grupami studentów, zwłaszcza w ramach rajdów, przemierzał wiele ścieżek turystycznych w kraju. Był duszpasterzem nieustraszonym i żywo reagującym na bieżące wydarzenia życia społecznego. Jednym z licznych jego przykładów była słynna Msza św. żałobna po skrytobójczej śmierci Stanisława Pyjasa.
Wszystkie spotkania z ludźmi wykorzystywał, aby w atrakcyjnej formie przekazywać odwieczną prawdę o Bogu i Jego Miłości do nas. Ofiarę Eucharystyczną sprawował zawsze tak, aby uczestnicy byli żywo zaangażowani i maksymalnie świadomi wielkiej Tajemnicy Bożej. Dawał i daje nadal w innych środowiskach niezwykła szkołę wiary, opartej na maksymalnym wykorzystaniu intelektu i serca. Jego zadziwiająca dynamika działania, staranie o wysoki poziom przekazywanej wiedzy religijnej i moralnej, troska o aktywne uczestniczenie w sprawowanych liturgiach i przekonywanie do stałego wdrażania zasad ewangelicznych w życie, zostawiły bogaty ślad w szerokich kręgach młodej inteligencji. Można powiedzieć, że ten szczególny posiew owocuje w różnych formach w środowisku krakowskim, poznańskim, rzeszowskim, gdańskim i w wielu innych, w których przebywał (także wśród Polonii). Z kręgu Duszpasterstwa Akademickiego Beczka wywodzi się kilka pokoleń wychowanków, z których wielu zajmuje dziś ważne stanowiska w dziedzinie naukowej i społeczno - politycznej w kraju i za granicą.
Ojciec Tomasz w środowisku akademickim pozostaje w pamięci jako człowiek niezwykle oddany młodzieży, zatroskany o jej wychowanie i myślenie w duchu prawdy oraz patriotycznych powinności. Ojciec Święty Jan Paweł II przemawiając z okna na Franciszkańskiej i nawiązując w swojej wypowiedzi do świeżo wydanej książki O. Tomasza Pawłowskiego pt. Siła przebicia, przed licznie zgromadzoną młodzieżą na placu przed Rezydencją Arcybiskupów Krakowskich, nazwał Ojca Tomasza znakomitym duszpasterzem akademickim.
Rada Miasta Krakowa, nadając O. Tomaszowi Pawłowskiemu - inicjatorowi i animatorowi dynamicznego duszpasterstwa akademickiego - tytuł Honorowego Obywatela Stołecznego Miasta Krakowa docenia Jego intelektualny i duchowy wkład w życie naszego Miasta".
