czcionka:
kontrast:
• dotacje ( w tym refundacje, rekompensaty)
• ulgi podatkowe (w tym zwolnienia, preferencyjne stawki podatku od nieruchomości)
• dokapitalizowanie przedsiębiorców na warunkach korzystniejszych od oferowanych na rynku (np. wniesienie kapitału, konwersja wierzytelności na akcje lub udziały)
• zbycie lub oddanie do korzystania mienia będącego własnością jednostki samorządu terytorialnego lub Skarbu Państwa na preferencyjnych warunkach
• umarzanie, odraczanie lub rozkładanie na raty należnych od przedsiębiorców świadczeń pieniężnych stanowiących środki publiczne oraz odstąpienie od ich ustalania lub poboru
• pożyczki, kredyty, poręczenia lub gwarancje udzielane na warunkach korzystniejszych niż oferowane na rynku.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej wartość pomocy publicznej jest wyrażana w kwocie pieniężnej, po przeliczeniu jej w sposób pozwalający na ustalenie kwoty, jaką otrzymałby beneficjent pomocy, gdyby została ona udzielona w formie dotacji. W związku z tym każda pomoc udzielana w innej formie niż dotacja przeliczana jest na równą jej wartość i wyrażana w ekwiwalencie dotacji brutto (EDB). Ekwiwalent dotacji brutto wyraża rzeczywistą korzyść ekonomiczną, jaką otrzymał przedsiębiorca w danej formie pomocy. Zasady obliczania wartości dla poszczególnych form pomocy określone zostały w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach .
Do obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w takich formach jak np: pożyczka, odroczenie terminu płatności, rozłożenie płatności na raty, wykorzystuje się stopę referencyjną. Stopa referencyjna ustalana jest indywidualnie dla każdego przedsiębiorcy korzystającego z pomocy. Uzyskuje się ją poprzez zsumowanie stopy bazowej (okresowo publikowanej przez Komisję Europejską dla każdego państwa członkowskiego) i odpowiedniej marży wyrażonej w punktach bazowych.
Zgodnie z Komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych dla każdego państwa członkowskiego publikowana jest tzw. stopa bazowa, do której dodaje się odpowiednią marżę wyrażoną w punktach bazowych ustaloną indywidualnie dla przedsiębiorcy przez organ udzielający pomocy. Marżę ustala się na podstawie dwóch kryteriów: tzw. ratingu (ustalonego w oparciu o sytuację ekonomiczno-finansową przedsiębiorcy, w tym w szczególności jego zdolności kredytowej i wypłacalności) oraz poziomu zabezpieczeń związanych z udzieleniem pomocy.
Od dnia 1 stycznia 2024 r. stopa bazowa dla Polski wynosi 5,68 %. Wysokość stopy bazowej ogłaszana jest przez Komisję Europejską w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Wartość pomocy publicznej wyrażana jest w euro według kursu średniego walut obcych, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu udzielenia pomocy.